De gemeenteraadsvergadering van Beaufort was op 8 april druk met bewoners die graag wilden spreken over een mogelijke golfbaan op St Helena Island, South Carolina. Op het spel stond de toekomst van een landgoed van 500 hectare dat bekend staat als Pine Island Plantation/St Helenaville, waar een ontwikkelaar plannen had om een golfbaan aan te leggen.
Degenen die tegen de ontwikkeling van het pand waren, noemden ‘achterkamertjes-shenanigans’, een verwijzing naar vermeende deals die de ontwikkelaar sloot met gekozen functionarissen in een nabijgelegen stad om hun steun voor zijn plan te winnen, en de noodzaak om de lokale gemeenschap te beschermen. “We vragen u te luisteren naar de 20.000 mensen die een petitie hebben ondertekend en zeggen dat we dit niet willen”, zei Marque Fireall, een inwoner van St. Helena Island.
De mensen die vóór de golfbaan waren, voerden aan dat de ontwikkeling de benodigde infrastructuur, middelen en banen naar het eiland zou kunnen brengen. “Ik denk dat de CPO moet worden afgeschaft”, zei vastgoedinvesteerder Jesse Gantt over de “culturele beschermingsoverlay”, de bestemmingswet van het eiland die de ontwikkeling van golfbanen en gated communities verbiedt. “Het staat mij niet toe om te doen wat ik moet doen met mijn eigendom.” Lokale bestemmingsplannen, zo zei hij, verhinderden hem om kleine huisjes voor veteranen te bouwen op zijn land in Sint-Helena.
Het geschil illustreert het bredere getouwtrek tussen behoud en groei op de zee-eilanden in het zuidoosten van de VS. De culturele beschermingsoverlay werd eind jaren negentig gecreëerd en is het geesteskind van lokale activisten en leden van de Penn School for Preservation, een educatief programma over landgebruik, ook wel bekend als het Penn Center. Het werd ontwikkeld om het land van de Gullah Geechee-bevolking te beschermen, de afstammelingen van voorheen tot slaaf gemaakte West-Afrikanen die gedwongen werden te werken op de rijst- en katoenplantages van het eiland, en die in het gebied bleven na de emancipatieproclamatie.
Hoewel de CPO volgens velen heeft geholpen om het landelijke karakter van Sint-Helena te behouden, zeggen sommigen dat het zijn bedoelingen heeft overschreden door te voorkomen dat de inwoners van Gullah Geechee zich op hun land konden ontwikkelen. “Ze verliezen nog steeds hun eigendom door de achterstallige belastingverkoop”, vertelde Gantt aan The Guardian. Wanneer bewoners hun onroerendgoedbelasting van het voorgaande jaar niet kunnen betalen, kan hun land worden geveild tijdens een jaarlijkse belastinguitverkoop in oktober, waardoor tientallen Gullah-eigenaren de afgelopen jaren hun eigendommen zijn kwijtgeraakt. “Dus de CPO heeft absoluut geen voordelen voor het Gullah-volk.”
Uiteindelijk heeft de voorgestelde golfbaan gediend als een ideologisch strijdtoneel voor de inwoners van Sint-Helena, waarbij sommigen pleitten voor meer ontwikkeling en infrastructuur, terwijl anderen het als een bedreiging beschouwden voor het behoud van het milieu en de Gullah Geechee-manier van leven. “We moeten de vraag blijven stellen aan de mensen die in het CPO-district wonen”, zegt Emory Campbell, voormalig directeur van Penn Center. “Ben je tevreden met je levensstijl nu versus de levensstijl van [the more developed island] Hilton-hoofd?”
Een ‘gevaarlijk en slecht precedent’
St. Helenaville was ooit een klein dorp en een haven voor stoomboten die katoen van het eiland naar het vasteland vervoerden tot de burgeroorlog, toen de blanke inwoners vluchtten en zwarte vrijgelatenen uit andere delen van het zuiden het gebied bezetten.
In 1867, nadat president Andrew Johnson de Zuidelijke landeigenaren gratie had verleend en hen had toegestaan terug te keren naar hun eigendommen, begonnen blanke mensen terug te stromen naar St. Helena Island. Toch hebben de Gullah Geechee eeuwenlang hun eigen cultuur en gewoonten behouden. Het eiland blijft een van de laatste grotendeels onontwikkelde locaties in het gebied, wat gedeeltelijk kan worden toegeschreven aan het succes van de CPO bij het beschermen van het land tegen externe ontwikkelaars.
Ondanks tienduizenden handtekeningen van petities en tientallen tegengestelde getuigenissen tijdens provinciale raadsvergaderingen gedurende meer dan een jaar, heeft ontwikkelaar Elvio Tropeano de inspanningen van de provincie Beaufort om de golfbaan te verbieden aangevochten bij staats- en federale districtsrechtbanken. Zijn juridische uitdagingen trekken de geldigheid van de CPO in twijfel, aangezien hij erop heeft aangedrongen dat zijn plan voor luxe golfbanen door de provinciale overheid wordt goedgekeurd. Tropeano heeft meerdere verzoeken voor een officieel interview afgewezen.
Op 16 september, in een overwinning voor de voorstanders van de CPO, organiseerde de provincieraad van Beaufort een bestuursvergadering waar ze met 8-3 stemden om de golfbaanplannen van Tropeano af te wijzen en de bestemmingsvereisten te steunen. Maar er moeten nog hoorzittingen plaatsvinden voor de staats- en federale beroepen. Als Tropeano een uitzondering krijgt op de CPO om de ontwikkeling van zijn golfbaan mogelijk te maken, zou dit een “gevaarlijk en slecht precedent kunnen scheppen voor Beaufort County en St. Helena”, zegt Jessie White, directeur van de milieuorganisatie Coastal Conservation. League, die heeft bijgedragen aan de oprichting van de CPO en een van de vele organisaties is die een motie hebben ingediend om in de zaak in te grijpen. Op 18 oktober diende de gemeenteraad van Beaufort een motie tot ontslag in de federale zaak in.
“Het geeft aan dat Sint-Helena er in principe open voor staat dat elke ontwikkelaar naar Beaufort County komt en probeert financiële middelen en politieke druk te gebruiken om de regels te krijgen die ze willen voor een ontwikkeling”, zei White over de dreiging die deze gevallen met zich meebrengen. “Het ondermijnt in wezen de voortzetting van de CPO, omdat de CPO zeer specifieke en beperkte beperkingen heeft en als de provincie één ontwikkelaar zou toestaan die zeer expliciete beperkingen na te streven, is er echt geen manier voor hen om nee te zeggen tegen de volgende persoon die komt. en vraagt om dezelfde behandeling.”
‘Jongeren vertrekken en komen niet meer terug’
Als journaliste die in de jaren negentig verslag uitbracht over de provincie Beaufort, observeerde Theresa White, inwoner van Gullah Geechee, leden van haar gemeenschap en familie die visfrietjes serveerden en taarten en taarten verkochten om geld in te zamelen om hun onroerendgoedbelasting te betalen. Ze was er getuige van dat oudere mensen met een vast inkomen leningen leenden om hun belastingen te betalen en vervolgens een nieuwe lening moesten afsluiten als de belastingen verschuldigd waren, zei ze. De eindeloze cyclus van schulden die ze in haar gemeenschap zag, inspireerde White om het Pan-African Family Empowerment and Land Preservation Network op te richten om mensen te helpen oplossingen te vinden om in hun huizen te kunnen blijven wonen. Theresa White ziet de CPO als een ‘tweesnijdend zwaard’ dat helpt het land te beschermen ten koste van de inwoners van Gullah Geechee.
“[The CPO] Het houdt de vakantieoorden en wat het ook is waar ze niet vandaan willen komen, maar het zorgt er ook voor dat de mensen die land bezitten dat op winstgevende wijze kan worden ontwikkeld en generatierijkdom kan creëren en dat niet verloren hoeft te gaan omdat ze het niet kunnen betalen. belastingen worden niet ontwikkeld”, zei White. “Het is bijna alsof ze zichzelf dood stikken.”
Vanaf 2022 zei ze dat haar organisatie meer dan $ 80.000 heeft uitgegeven om mensen te helpen hun eigendommen te behouden, onder meer door de onroerendgoedbelasting van mensen te betalen en eigendommen terug te betalen die bij belastingverkopen zijn verkocht. White zei dat ze Tropeano steunt omdat ze gelooft dat hij opkomt voor de Gullah-mensen die meer vrijheid willen hebben in wat ze met hun land willen doen. In haar werk zei ze dat ze mensen hun huis heeft zien verliezen door achterstallige onroerendgoedbelasting omdat ze werden verlamd door de CPO.
“Veel mensen verkochten onroerend goed dat ze anders niet zouden verkopen, omdat ze het niet konden betalen”, zei White. “Mensen zijn bang om naar buiten te komen en te zeggen dat ‘onze familie land heeft verloren vanwege de CPO en dat wij ons land zouden kunnen verliezen vanwege de CPO omdat we er niets mee kunnen doen.’”
Vóór de burgeroorlog vormden tot slaaf gemaakte Afrikanen het grootste deel van het eiland Sint-Helena, maar tegenwoordig vormen blanke inwoners 65% van de bevolking. Volgens de censusgegevens van 2020 vormen zwarte inwoners slechts een kwart van de bevolking van Sint-Helena.
Marilyn Hemingway, de oprichter van de Gullah Geechee Kamer van Koophandel, steunt ook de ontwikkeling van Pine Island omdat ze gelooft dat de bewoners niet goed op de hoogte waren van de plannen van Tropeano om banen op de golfbaan te creëren en de inkomsten te gebruiken om in de gemeenschap te investeren. . Hoewel ze aanvankelijk tegen het plan was, zei ze dat ze, nadat ze Tropeano op Pine Island had ontmoet en meer over zijn plannen had vernomen, van gedachten was veranderd en de gemeenteraad had aangemoedigd om met hem te onderhandelen.
Hemingway stelt dat enige ontwikkeling op het eiland Sint-Helena vitaliteit in het gebied zou kunnen brengen. “Jongeren trekken weg voor onderwijs en economische kansen. En over het algemeen komen ze niet terug”, zei Hemingway. “Dus de vraag wordt: welke acties kunnen we ondernemen om dat ongedaan te maken?” Ze stelt zich voor dat de ontwikkeling van de golfbaan zou helpen banen te creëren en te investeren in de lokale gemeenschap, zodat jonge Gullah Geechee-volwassenen Sint-Helena niet hoeven te verlaten om in hun levensonderhoud te voorzien.
‘Onverstandige planning kan een leven lang gevolgen hebben’
Tijdens een verkeersvrije rit rond het eiland Sint-Helena in het late voorjaar passeerde Marquetta L Goodwine, een auteur en kunstenaar bekend als Queen Quet, huizen van één verdieping en eikenbomen gedrapeerd met Spaans mos. Op een gegeven moment remde ze af om een golf van buizerds de weg te laten oversteken en riep uit: “Dat is het leven op het platteland!”
Als voorzitter van het districtscomité voor culturele bescherming werkt ze samen met de provincie Beaufort om de bestemmingsverordeningen te versterken. Volgens koningin Quet heeft de CPO geen invloed op achterstallige belastingen: “Er is niemand die hier ontheemd is geraakt door het culturele beschermingsdistrict. Het milieu is beschermd. Het grondbezit wordt in stand gehouden door de inheemse Gullah Geechees.” In plaats daarvan beschouwt ze het ontwikkelingsplan van Tropeano als een kolonialistische tactiek die bedoeld is om verdeeldheid onder haar gemeenschap te zaaien.
Voor veel Gullah Geechee-mensen worden golfbanen beschouwd als het “begin van het einde”, aldus de directeur van het Penn Center, Robert Adams. “De kern van het idee van de CPO is ‘geen golfbaan’. Het nodigt de hele toeristische infrastructuur uit en het verhoogt de prijzen van belastingen voor lokale bewoners die het al moeilijk hebben om hun land vast te houden.”
Campbell, de voormalige uitvoerend directeur van het Penn Center, ziet de gevolgen van de CPO wanneer hij van Hilton Head Island, dat een vierbaanssnelweg heeft, naar het eiland St. Helena rijdt, waar de snelweg overgaat in twee rijstroken.
In het licht van nieuwe bedreigingen voor de overlay zal het Penn Center zijn onderwijsprogramma in 2025 nieuw leven inblazen en het hernoemen tot de Emory Shaw Campbell Preservation School. De leeftijd van de deelnemers varieert van tieners tot middelbare leeftijd – een doelgroep die volgens het Penn Center de toekomst van de gemeenschap zal bepalen. Het centrum is van plan vier cohorten van 360 mensen uit de hele provincie Beaufort te huisvesten. Het hoopt dat de nieuwe versie van de school de deelnemers zal helpen de CPO in andere steden en eilanden te herscheppen.
Campbell zei dat hij gelooft dat de jongere generaties de sleutel in handen hebben voor het behoud van het eiland: ‘Daar moeten we voor zorgen [young people] begrijpen de waarde van hun levensstijl nu op Sint-Helena versus de levensstijl van verstedelijkte gebieden.”
Terwijl ze zich in 2023 tijdens vergaderingen van de provinciale raden tegen de ontwikkeling van Pine Island uitspraken, realiseerde het Penn Center zich dat mensen geboren na 1970 niet maatschappelijk betrokken waren, zei Deloris Pringle, voorzitter van de raad van toezicht van het Penn Center. “Ze kennen de tactieken gewoon niet”, zei Pringle. “Ze kennen de problemen niet en ze weten niet hoe onverstandige beslissingen en onverstandige plannen hen een leven lang kunnen beïnvloeden en hoe ze hun nakomelingen kunnen beïnvloeden.”
Het Penn Center hoopt dat de CPO van Sint-Helena zal worden gebruikt als model voor andere zee-eilanden langs de kust en dat deze met aanvullende financiering zal worden verspreid. Pringle voegde hieraan toe: “Het is een van de beste instrumenten die gemeenschappen kunnen gebruiken om een goed landgebruiksbeleid en ontwikkelingsbeleid te creëren.”
