Israel Aerospace Industries (IAI) heeft officieel een vanuit de lucht gelanceerde versie van zijn toestel onthuld LORA (Long Range Artillery), een ballistische raket voor de korte afstand, oorspronkelijk ontwikkeld voor lancering vanaf het oppervlak. Het nieuwe wapen doet mee een zich uitbreidend arsenaal van ontwerpen voor ballistische raketten en artillerieraketten aangepast voor luchtlanceringinclusief de Israëlische Militaire Industrie (IMI) Rampook gebaseerd op langeafstandsartilleriemunitie, terwijl de Rafael Rocks werd ontwikkeld op basis van de Israëlische lijn Sparrow-testdoelen voor ballistische raketten. De aankondiging van Air LORA komt ook minder dan twee maanden later een soortgelijk uitziende raket werd blijkbaar door Israël gebruikt om een Iraans luchtverdedigingssysteem op de grond aan te vallen.
Het wapen, bekend als Air LORA, waarvan al een tijdje wordt beweerd dat het bestaat, debuteerde op de lucht- en ruimtevaartshow ILA Berlin die deze week plaatsvindt in de Duitse hoofdstad. TWZ bijgewoond.
Op die van de fabrikant websiteAir LORA wordt beschreven als een “diepe impasse lucht-grondraket.” Het wapen is in de eerste plaats bedoeld als een manier om geharde strategische doelen te raken. De belangrijkste kenmerken van het wapen zijn hoge supersonische snelheid en ‘vuur en vergeet’-traagheids-/GPS-geleiding, waardoor het dag en nacht en onder alle weersomstandigheden kan worden gebruikt. De raket kan richtcoördinaten ontvangen terwijl hij nog aan het lanceervliegtuig is bevestigd, wat betekent dat hij kan reageren op ‘pop-up’-doelen en de fabrikant beweert dat zijn geleidingssysteem bestand is tegen vijandige jamming.
https://www.twitter.com/GarethJennings3/status/1798658012804153369
Air LORA wordt voorgesteld als eenvoudig te integreren met verschillende vliegtuigen en een video vrijgegeven door IAI laat voorbeelden zien die worden gelanceerd vanaf een Boeing P-8 maritieme patrouillevliegtuigen (evenals gemonteerd op F-15’s en F-16’s), waar we later op terugkomen. Dit bevestigt dat de raket wordt ingezet als exportproduct, hoewel het mogelijk blijft dat hij een plek kan vinden in het Israëlische leger – als dat al niet het geval is. De video bevat ook daadwerkelijke testbeelden van F-16I’s van de Israëlische luchtmacht.
De behoefte aan een wapen in deze klasse komt volgens IAI voort uit de groeiende dreiging die uitgaat van luchtverdedigingssystemen op de grond, die gevechtsvliegtuigen steeds verder wegdrijven van de doelen die ze moeten vernietigen. Deze zorgen zijn iets dat de doctrine van de Israëlische luchtmacht heeft gedreven al vele jarenmaar het is iets waar de meeste luchtmachten mee worstelen.
IAI zegt ook dat een andere drijfveer achter Air LORA de eis is van een hoger nauwkeurigheidsniveau, waardoor het risico op bijkomende schade wordt verminderd en tegelijkertijd wordt gegarandeerd dat het doelwit effectief kan worden vervolgd met een minimum aan munitie.
Gebaseerd op het model getoond op ILA en op beelden vrijgegeven door IAI, lijkt de Air LORA-raket qua uiterlijk sterk op de LORA waarvan hij is afgeleid.
Hoewel beschreven als een artilleriesysteem, is LORA nauwkeuriger een ballistische raket voor de korte afstand (SRBM), voornamelijk bedoeld voor grondlancering vanaf mobiele lanceerinrichtingen. Dat is ook zo geweest aangeboden in op zee gelanceerde vorm En naar verluidt heeft een bereik van 175 mijl.
https://www.youtube.com/watch?v=1XFs8MxnTUs\u0026t=5s
LORA is ongeveer 5 meter lang en heeft een lanceergewicht van iets meer dan 3.500 pond, waarvan de kernkop ongeveer 1.300 pond voor zijn rekening neemt. Er wordt aangenomen dat er opties voor explosieven en submunitie-kernkoppen beschikbaar zijn.
De oorspronkelijke LORA wordt niet alleen door Israël gebruikt, maar wordt ook door Azerbeidzjan beheerd. die er gebruik van maakte tijdens het conflict met Armenië in 2020 over de betwiste regio Nagorno-Karabach.
IAI heeft enkele van de veranderingen bevestigd die in Air LORA zijn verwerkt, vergeleken met de originele raket. Deze omvatten de mogelijkheid van kernkoppen met explosiefragmentatie of diepe penetratie. Een penetrerend type zou worden gebruikt voor geharde doelen zoals geharde commandocentra. Andere genoemde doelen zijn onder meer luchtbases, kritieke infrastructuur en – intrigerend genoeg – ‘marineschepen in dichte kustgebieden’.
Het vermogen om bewegende schepen te treffen zou duiden op een ander soort aanvullend geleidingssysteem, zoals een radar-, infrarood- of elektro-optische zoeker, hoewel dit niet is bevestigd. Het kan zijn dat in dit scenario sprake is van stakingen tegen uitsluitend stilstaande schepen.
Hoe het ook zij, Air LORA zal een opmerkelijk snel wapen zijn, dat waarschijnlijk hypersonische snelheid zal benaderen tijdens de laatste fase van de vlucht. Dit maakt het zeer geschikt voor het aanvallen van tijdgevoelige doelen, waaronder ook mobiele luchtverdedigingssystemen of mobiele ballistische raketten, op voorwaarde dat hun coördinaten binnen het vereiste tijdsbestek kunnen worden vastgesteld.
De fabrikant ook beschrijft de raket maakt gebruik van een ‘maximale aanvalshoek’ om ‘een hoge overlevingskansen en missiesucces in betwiste omgevingen te garanderen’. De combinatie van hoge snelheid en een steile duik naar het doel is kenmerkend voor raketten in deze klasse en maakt het onderscheppen ervan door vijandige luchtverdediging veel moeilijker. Ballistische raketten zijn van nature erg snel tijdens de terminale fase, wat hen ook helpt verharde doelen te doordringen, wat vooral relevant is voor Air LORA. Over het algemeen vormen ballistische raketten bijzonder uitdagende bedreigingen waartegen men zich moet verdedigen.
Cijfers over het bereik van Air LORA zijn nog niet vrijgegeven, maar rekening houdend met de potentiële snelheid en hoogte van het lanceerplatform zou het mogelijk moeten zijn om doelen te raken die veel verder gaan dan de 280 kilometer die wordt toegeschreven aan de vanaf de grond gelanceerde LORA. Op zijn minst zal Air LORA lanceringen van ver buiten de gevechtsbereiken van de luchtverdedigingssystemen met de langste afstand die momenteel in gebruik zijn mogelijk maken, waardoor de overlevingskansen van het gastvliegtuig en andere vliegtuigen die toegang moeten krijgen tot gebieden die door die systemen worden verdedigd, dramatisch worden verbeterd.
In termen van integratie zegt IAI dat Air LORA tests met de F-16 heeft afgerond en dat het ontwerp van het wapen benadrukt dat het “naadloos in elk vliegtuig kan worden geïntegreerd als een op zichzelf staande configuratie of via bestaande elektronische systemen.”
De begeleidende officiële video toont Air LORA die de P-8 bewapent, evenals een kaart met India en de omliggende wateren, wat een directe vlucht naar India suggereert. die werkt het maritieme patrouillevliegtuig. Onder een Memorandum of Understanding (MoU) vorig jaar ondertekendHet Indiase Bharat Electronics Ltd (BEL) is van plan LORA lokaal te gaan produceren, mogelijk voor alle drie de takken van de Indiase strijdkrachten.
India verwierf eerder ook een andere Israëlische luchtgelanceerde aangepaste ballistische raket, de IMI Rampage. Vorig jaar werd bevestigd dat de Indiase marine MiG-29K/KUB strijders zijn nu bewapend met Rampage.
Op dit punt is het de moeite waard om eraan te herinneren het incident in april van dit jaar toen Israël een aanval lanceerde op een Iraanse luchtverdedigingslocatie, gericht op een van zijn gewaardeerde S-300-batterijen, op de luchtmachtbasis in Isfahan. Dit kwam als reactie op de ongekende Iraanse aanval op Israël, waarover u kunt lezen hier.
Sommige wrakstukken die in de nasleep van de Israëlische aanval op Isfahan verschenen, onthulden delen van een mysterieuze raket, een raket die overeenkomsten vertoonde met meerdere Israëlische wapens, hoewel de exacte identiteit ervan onduidelijk bleef.
Destijds, wij hebben de mogelijkheid beoordeeld dat het een door de lucht gelanceerde ballistische raket van Rocks zou kunnen zijn. Nu is er ook de kans dat het raketwrak afkomstig was van Air LORA. Uiterlijk zien Air LORA en Rocks er in grote lijnen hetzelfde uit, met karakteristieke lichamen met een grote diameter, hoewel Air LORA een aanzienlijk groter wapen is dan Rocks.
Momenteel is er geen bevestiging dat Air LORA in gebruik is of productiecontracten heeft binnengehaald, zowel voor Israël als voor de export.
Het verschijnen van het nieuwe wapen is daar echter een verder bewijs van iets van een renaissance voor vanuit de lucht gelanceerde ballistische raketten. Terwijl deze wapens hebben een lange geschiedenis van de ontwikkeling wekken ze nu aanzienlijke belangstelling, niet alleen in Israël, maar ook in Israël China, Ruslanden elders.
De nieuwe raket lijkt een zeer nuttige optie te zijn om het vanuit de lucht gelanceerde precisie-afstandsaanvalvermogen van veel verschillende landen uit te breiden, en biedt een hoge mate van flexibiliteit, snelle reactietijd en het vermogen om de meeste vijandelijke luchtverdediging te doordringen. Het lijkt er ook op dat het Israëls nog steeds relatief nieuwe portfolio op het gebied van aangepaste vanuit de lucht gelanceerde artillerieraketten en ballistische raketwapensystemen, als de zwaarste en zwaarste van het stel, compleet maakt.
Neem contact op met de auteur: thomas@thewarzone.com
