WASHINGTON — De beslissing van het Hooggerechtshof over de presidentiële immuniteit zal de aanklacht van de voormalige president nog verder vertragen. Donald TrumpDe strafzaak van Trump in Washington had betrekking op zijn pogingen om de machtsoverdracht te stoppen in de aanloop naar de aanval op het Amerikaanse Capitool op 6 januari. Hierdoor is het vrijwel zeker dat Trumps proces niet voor de verkiezingsdag zal beginnen.
In plaats daarvan bereidt de uitspraak van het hooggerechtshof de weg voor hoorzittingen voor de Amerikaanse districtsrechter Tanya Chutkan over de beschuldigingen van de speciale aanklager. Jack Smit‘s aanklacht moet worden beschouwd als officiële handelingen en is daarom mogelijk immuun voor vervolging. Haar uiteindelijke beslissingen kunnen dan worden onderworpen aan verder beroep, wat betekent dat een proces tegen Trump waarschijnlijk pas in 2025 zal plaatsvinden. Als Trump in november wint, is het onwaarschijnlijk dat er überhaupt een proces zal plaatsvinden.
De conservatieve meerderheid oordeelde in een opinie van 6-3 dat Trump recht heeft op absolute immuniteit voor de belangrijkste presidentiële functies en “ten minste een veronderstellend “immuniteit tegen strafrechtelijke vervolging” voor handelingen “binnen de grenzen van zijn officiële verantwoordelijkheid.” Hij heeft geen recht op enige immuniteit voor onofficiële handelingen, aldus de rechtbank, maar de verantwoordelijkheid ligt bij de overheid om Trumps veronderstelling van immuniteit te weerleggen wanneer er sprake is van een hachelijke situatie op die grenzen.
De drie liberale rechters van het hof zeiden dat de beslissing van de conservatieve meerderheid “desastreuze gevolgen” zal hebben voor de Verenigde Staten.
De meerderheidsbeslissing zei dat Chutkan moet beslissen of de aanklacht kan worden ondersteund na het verwijderen van beschuldigingen waarvoor Trump niet kan worden aangeklaagd, zoals zijn omgang met het ministerie van Justitie. Bovendien zei de meerderheid dat lagere rechtbanken “geen onderzoek mogen doen naar de motieven van de president” bij het verdelen van officieel en onofficieel gedrag.
Het team van Smith zal waarschijnlijk beweren dat alle aanklachten tegen Trump overeind blijven, zelfs als de beschuldigingen over zijn pogingen om de macht van het ministerie van Justitie te gebruiken om zijn verkiezingsnederlaag ongedaan te maken, worden geschrapt.
Ongeacht de uitkomst garandeert de beslissing van het Hooggerechtshof van maandag vrijwel zeker dat er geen strafrechtelijke verantwoording zal worden afgelegd voor Trumps pogingen om de machtsoverdracht te stoppen vóór de presidentsverkiezingen in november, vóór het Congres de verkiezingsuitslag op 6 januari 2025 bekrachtigt of vóór de volgende inauguratie van de president op 20 januari 2025.
VS v. Trump is al 11 maanden in behandeling bij de federale rechtbank in Washington, sinds Trump op 1 augustus 2023 werd aangeklaagd. De zaak zou oorspronkelijk afgelopen maart voor de rechter komen en een jury zou inmiddels vrijwel zeker een uitspraak hebben gedaan als de zaak Trump volgens Chutkans oorspronkelijke schema was doorgegaan. In plaats daarvan werd de zaak uitgesteld toen deze door het federale beroepshof en het Hooggerechtshof ging.
Maar Chutkan zou snel een schema voor briefings en hoorzittingen in de zaak kunnen opstellen, dat ruimte zou bieden voor hoorzittingen over bewijsvoering die mogelijk meer licht zouden kunnen werpen op wat er aan de hand is. Vice-president Mike Pence en door Trump benoemde personen vertelden over zijn pogingen om aan de macht te blijven door valse beschuldigingen van fraude te verspreiden nadat hij de verkiezingen van 2020 had verloren van president Joe Biden.
“Op die manier kan het publiek tenminste aanvullend bewijs horen van mensen als voormalig vicepresident Pence, voormalige algemene raadslieden en raadslieden van het Witte Huis die onder president Trump voor het Witte Huis werkten”, aldus Andrew Weissmann, een voormalig federaal aanklager die werkte aan het onderzoek van de speciale raadsman van Robert Mueller en juridisch analist bij MSNBC, maandag.
“De beschuldigingen met betrekking tot het ministerie van Justitie zijn van tafel, de president, of voormalig president, is absoluut immuun bevonden, wat een heel enge gedachte is,” zei Weissmann maandag. “Denk daar maar eens over na: de interacties van de president met het ministerie van Justitie zijn absoluut immuun? Angstaanjagende beslissing.”
Opperrechter John Roberts schreef in zijn meerderheidsoordeel dat het “moeilijk kan zijn” om de officiële acties van een president te onderscheiden van zijn onofficiële acties. Hij zei dat de analyse “het beste in eerste instantie aan de lagere rechtbanken kan worden overgelaten.” Hieronder volgt een overzicht van de richtlijnen die de conservatieve meerderheid van de rechtbank aan Chutkan heeft aangeboden om te overwegen.
Trump is ‘absoluut’ immuun voor vervolging vanwege zijn omgang met het ministerie van Justitie
De conservatieve meerderheid oordeelde dat Trumps interacties met ambtenaren van het ministerie van Justitie, toen hij de verkiezingsuitslag van 2020 wilde vernietigen en aandrong op officiële onderzoeken naar zijn ongefundeerde beweringen over wijdverbreide kiezersfraude, ‘absoluut’ immuun waren voor vervolging. In de aanklacht werd echter gesteld dat Trump zijn officiële macht gebruikte voor zijn eigen persoonlijke belangen, niet die van het land.
“Bepaalde beschuldigingen – zoals die met betrekking tot Trumps gesprekken met de waarnemend procureur-generaal – kunnen gemakkelijk worden gecategoriseerd in het licht van de aard van de officiële relatie van de president met het ambt dat door die persoon wordt bekleed”, oordeelde de conservatieve meerderheid.
“De beweringen in de aanklacht dat de gevraagde onderzoeken schijnvertoningen waren of werden voorgesteld voor een oneigenlijk doel, ontnemen de president niet zijn exclusieve autoriteit over de onderzoeks- en vervolgingsfuncties van het ministerie van Justitie en zijn ambtenaren,” oordeelde de meerderheid. “Omdat de president niet kan worden vervolgd voor gedrag binnen zijn exclusieve constitutionele bevoegdheid, is Trump absoluut immuun voor vervolging voor het vermeende gedrag met betrekking tot zijn gesprekken met ambtenaren van het ministerie van Justitie.”
Trumps interacties met Pence, staatsfunctionarissen en private partijen roepen ‘moeilijke vragen’ op
Het Hooggerechtshof zei dat Trumps interacties met Pence, Trumps drukcampagne op staatsfunctionarissen, zijn communicatie met private partijen en zijn publieke opmerkingen “moeilijkere vragen” opleveren als het gaat om immuniteit. Maar over het algemeen liet de conservatieve meerderheid die vragen over aan de lagere rechtbanken, volgens de richtlijnen die zij in hun oordeel uiteenzetten.
“Hoewel wij verschillende overwegingen identificeren die relevant zijn voor het classificeren van deze beschuldigingen en het bepalen of ze immuniteit genieten, is het uiteindelijk het beste om die analyse in eerste instantie aan de lagere rechtbanken over te laten”, schreef Roberts.
Oké, hoe zit het met de drukcampagne van Pence in het bijzonder?
Trump probeerde Pence te werven “om zijn ceremoniële rol bij de certificeringsprocedure van 6 januari te gebruiken om de verkiezingsuitslagen op frauduleuze wijze te veranderen”, aldus Smiths aanklacht. De gesprekken over officiële verantwoordelijkheden tussen Pence en Trump waren “officiële handelingen”, aldus de rechtbank, inclusief gesprekken over het certificeringsproces van 6 januari, dus Trump zou een vermoeden van immuniteit genieten onder hun uitspraak.
De last zal bij Smiths team liggen om “het vermoeden van immuniteit te weerleggen”, schreef Roberts namens de meerderheid. “We verwijzen daarom terug naar de districtsrechtbank om in eerste instantie te beoordelen, met passende input van de partijen, of een vervolging met betrekking tot Trumps vermeende pogingen om het toezicht van de vicepresident op de certificeringsprocedure te beïnvloeden in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Senaat, gevaren zou opleveren voor inbreuk op de autoriteit en functies van de uitvoerende macht.”
Hoe zit het met Trumps communicatie met staatsfunctionarissen?
Of Trumps pogingen om ambtenaren in Georgia en andere staten ertoe te bewegen de verkiezingsuitslag in zijn voordeel te vernietigen, officiële acties zijn, vereist een ‘nauwkeurige analyse’ van de aanklacht tegen hem, oordeelde de rechtbank.
“In tegenstelling tot Trumps vermeende interacties met het ministerie van Justitie, kan dit vermeende gedrag niet netjes worden gecategoriseerd als vallend binnen een specifieke presidentiële functie. De noodzakelijke analyse is in plaats daarvan feitelijk specifiek, en vereist een beoordeling van talrijke vermeende interacties met een breed scala aan staatsfunctionarissen en privépersonen,” schreef Roberts namens de meerderheid.
Roberts merkte op dat de overheid en Trumps advocatenteam “helemaal van mening verschillen over de karakterisering van deze beschuldigingen”, zoals bleek tijdens de mondelinge pleidooien, en dat er in de rechtbank van Chutkan nog meer argumenten aan bod moeten komen.
“De zorgen die we in het begin opmerkten — de spoed van deze zaak, het gebrek aan feitelijke analyse door de lagere rechtbanken en het ontbreken van relevante briefing door de partijen — worden daardoor prominenter. We verwijzen de zaak daarom terug naar de districtsrechtbank om in eerste instantie te bepalen — met het voordeel van de briefing die we missen — of Trumps gedrag op dit gebied kwalificeert als officieel of onofficieel,” oordeelden ze.
En de tweets van Trump?
De meerderheid oordeelde dat het verspreiden van leugens over de verkiezingen door Trump via tweets en openbare toespraken “waarschijnlijk comfortabel binnen de grenzen van zijn officiële verantwoordelijkheden valt”, hoewel er ook “contexten kunnen zijn waarin de president in een onofficiële hoedanigheid spreekt – misschien als kandidaat voor een ambt of als partijleider.”
De meerderheid gaf aan dat Chutkan “in eerste instantie moet vaststellen of dit vermeende gedrag officieel of onofficieel is”, wat aangeeft dat de eerste beslissingen van Chutkan aan extra onderzoek onderhevig kunnen zijn.
“Bij terugverwijzing moet de districtsrechtbank de resterende beschuldigingen van de aanklacht zorgvuldig analyseren om te bepalen of deze ook gedragingen betreffen waarvoor een president immuun moet zijn voor vervolging,” oordeelde de meerderheid. “En de partijen en de districtsrechtbank moeten ervoor zorgen dat voldoende beschuldigingen de aanklachten van de aanklacht ondersteunen zonder dergelijk gedrag. Getuigenissen of privéverslagen van de president of zijn adviseurs die dergelijk gedrag onderzoeken, mogen niet worden toegelaten als bewijs tijdens het proces.”
Wat dacht je van Trumps acties op 6 januari?
Hoewel de president de macht van de bully pulpit heeft en vrij is om “krachtig of kritisch te spreken, op manieren waarvan de president denkt dat ze het publieke belang bevorderen”, kunnen er contexten zijn waarin hij in een onofficiële hoedanigheid spreekt, oordeelde de meerderheid. De grens trekken hier, zei de rechtbank, “kan een uitdaging blijken te zijn” en vereist een feitelijke analyse.
Of Trumps tweets in de aanloop naar en op 6 januari 2021, zijn toespraak die ochtend waarin hij zijn aanhangers aanspoorde om naar het Capitool te marcheren en zijn “andere communicatie op 6 januari betrekking hebben op officieel gedrag, kan afhangen van de inhoud en context van elk”, oordeelde de rechtbank. “Weten wat er bijvoorbeeld nog meer is gezegd in de tijd dat de uittreksels van de communicatie plaatsvonden, of wie betrokken was bij het verzenden van de elektronische communicatie en bij het organiseren van de bijeenkomst, kan relevant zijn voor de classificatie van elke communicatie.”
“Deze noodzakelijkerwijs feitelijke analyse wordt het beste in eerste instantie uitgevoerd door de districtsrechtbank,” vervolgde de meerderheid. “We verwijzen daarom terug naar de districtsrechtbank om in eerste instantie te bepalen of dit vermeende gedrag officieel of onofficieel is.”
Het team van Jack Smith kan nog steeds vertrouwen op openbaar bewijs tijdens het proces
Het Hooggerechtshof oordeelde dat als een bepaalde bewering in de aanklacht wordt beschouwd als een ‘officiële handeling’, aanklagers geen ‘getuigenissen of privé-documenten van de president die de officiële handeling zelf onderzoeken’ mogen inbrengen.
De rechtbank liet echter de mogelijkheid open voor aanklagers om aan juryleden bewijs van officiële handelingen te tonen, indien en alleen indien dat bewijs in het openbare register te vinden is.
“De officier van justitie kan verwijzen naar het openbare verslag om aan te tonen dat de president de officiële handeling heeft verricht,” schreef Roberts. “En de officier van justitie kan bewijs toelaten van wat de president naar verluidt heeft geëist, ontvangen, geaccepteerd of heeft ingestemd te ontvangen of accepteren in ruil voor beïnvloeding bij het uitvoeren van de handeling.”
Dus als er video is van Trump die met de media spreekt of anderszins een van de openlijke handelingen bespreekt die in de aanklacht zijn opgenomen, dan kunnen die uitspraken als bewijs worden ingebracht, of ze nu officieel zijn of niet. Wat aanklagers niet zouden kunnen doen, is iemand als voormalig stafchef van het Witte Huis Mark Meadows of een andere presidentiële adviseur op de getuigenbank zetten en hen juryleden laten vertellen over hun officiële gesprekken met Trump of wat zijn motieven zouden kunnen zijn geweest om een officiële actie te ondernemen.
Over het geheel genomen geeft deze formulering aanklagers een manier om juryleden de context te laten zien waarin de aangeklaagde onofficiële handelingen plaatsvonden, zelfs als Trump niet kan worden aangeklaagd voor het officiële gedrag zelf.
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd op NBCNews.com
