HomeSportsFantasy Football Fact of Fluke: wat te denken van de herstelweek van...

Fantasy Football Fact of Fluke: wat te denken van de herstelweek van Anthony Richardson

Wanneer spelers heen en weer slingeren tussen echt goede productie en echt slechte productie, blijven we achter met een lastige puzzel die we moeten oplossen in onze fantasy-voetbalcompetities. Aan de ene kant heeft elke vaardigheidsspeler in de NFL het potentieel om op elk moment en in elke match te vertrekken. We kunnen de beschikbare gegevens in termen van defensieve matchup en gebruik gebruiken om elke week onze beste inschattingen te maken over wie dat zal zijn, maar we zullen nooit perfect zijn met onze voorspellingen. Neem bijvoorbeeld Russell Wilson. In de eigenlijk beste QB-match op papier met de Ravens, die drie redelijk goede tot geweldige games speelde, was hij een voor de hand liggende fantasiestart. Jakkes, dat is niet gelukt!

Aan de andere kant weten we dat sommige spelers simpelweg meer getalenteerd zijn en/of omringd zijn door meer talent dan anderen, waardoor hun goede resultaten waarschijnlijker worden. Dat zijn de jongens die we niet hoeven te microanalyseren, omdat je ze start, ongeacht of hun meest recente statistische regel een blindganger was (zie één uitzondering hieronder).

Ik ga me concentreren op enkele van de grote verschillen in prestaties van week 10 tot week 11 die afkomstig zijn van marginale starters. Dit zijn spelers waarvan je overweegt te starten vanwege byes of blessures, maar die niet presteren zoals elke wekelijkse must-start. Kopen we hun grote week 11-uitbarsting van fantasiepunten? Of zullen ze terugkeren naar de irrelevantie van fantasie?

Het is waarschijnlijker dat we goede prestaties van marginale spelers najagen dan dat we slechte prestaties actief vermijden. Het ontrafelen van de bron van de verbeterde fantasiestatistieken kan ons helpen beslissen of het gewoon een toevalstreffer was of dat het bijdraagt ​​aan het groeiend bewijs dat vertrouwen op zijn plaats is.

Hoewel de 9-1 Lions als team consistent zijn geweest, mede dankzij hun verrassend goede verdediging dit seizoen, was Goff een achtbaan van een fantasieaanwinst. Na een langzame start zette hij enorme totalen neer in week 4 en 6, om vervolgens in een langzame daling terecht te komen die een dieptepunt bereikte met een prestatie van 240 meter en 5 onderscheppingen tegen Houston in week 10. Zelfs in week 8, toen de Lions scoorde 52 punten en Goff gooide drie touchdowns, zijn 85 yards resulteerden in slechts 15,5 fantasiepunten.

Ga week 11 in en betreed de Jacksonville Jaguars. In tegenstelling tot Wilson stelde Goff niet teleur in een elite QB-matchup. Goff gooide voor 412 yards en vier touchdowns zonder fouten en zette zijn beste cijfers van het seizoen neer. Ik had alleen de vooruitziende blik om Goff in DFS te gebruiken en Jameson Williams te starten, waar ik de klap kon verzachten als ik hem afgelopen weekend in fantasy-competities tegenkwam. Dus, wat te doen voor week 12 in Indianapolis en daarna?

De Colts zijn een pluspunt voor QB’s en iets boven het gemiddelde voor RB’s. Het is duidelijk dat de Lions niet bang zijn om de score op tegenstanders te verhogen, maar het is ook duidelijk dat ze de run-first-aanpak die hen in een serieuze strijd om de beste playoff-titel van de NFC heeft gebracht, niet zullen opgeven.

See also  Nick Bosa's post-game hat message violated the plain language of the NFL rules

Mijn voorspelling is dat Goff in week 12 in het bereik van 16-20 fantasiepunten zal eindigen, waardoor hij een haalbare aanvulling is voor Joe Burrow of Josh Allen en een definitieve start in SuperFlex-formaten. Ik zou Goff proberen te vermijden in week 13 tegen Chicago, aangezien de Bears wreed zijn geweest in het tegenwerken van fantasy-QB’s en de Lions nog zwaarder dan normaal zullen vertrouwen op David Montgomery en Jahmyr Gibbs.

Abonneer u op Yahoo Fantasy Forecast op Apple-podcasts, Spotify, YouTube of waar je ook luistert.

Het is verbazingwekkend wat er gebeurt als er geruchten de ronde doen over het naderende overlijden van je nieuwe coach. Het was geweldig nieuws voor fantasymanagers die Richardson hadden opgeroepen dat hij aan de wedstrijd van week 11 met de Jets zou beginnen… tenminste, voor de managers die hem niet hadden laten vallen en de kracht hadden om hem te starten tegen de bovengemiddelde passverdediging van de Jets.

Richardson was na week 8 op de bank gezet ten gunste van Joe Flacco, een zet die voor VEEL controverse zorgde in zowel echte als nepvoetbalkringen. Toegegeven, Richardson was objectief gezien verschrikkelijk in elke wedstrijd die hij speelde, behalve week 1, of het nu ging om onhandige pogingen, onderscheppingen, lage afstanden, ingenomen zakken of gewoon af en toe behoefte aan wat rust aan de zijlijn. Misschien hadden degenen die zeiden dat je op de bank niet kunt verbeteren het mis, aangezien Richardson drie touchdowns voor zijn rekening nam (één passeerde, twee haastte) en de Jets op de weg versloeg in week 11. Josh Downs (5/84/1) bleef fantasierelevant en is de WR van Colts die je wilt starten.

Het slechte nieuws is dat Indy en Richardson volgend weekend gastheer zullen zijn voor de Lions. Ik noemde hier al de voordelen voor Goff en Co., maar Richardson staat voor veel grotere kansen. Detroit is een van de slechtste fantasy-matchups voor voorbijgangers en rushers van de tegenstander en ze zullen proberen de tijd van balbezit te domineren met hun tweesterrenruggen die op hol slaan. Er zijn zeker slechtere opties dan Richardson voor week 12, maar ik geloof niet dat alles op magische wijze vaststaat en matchup-proof is wat hem betreft.

Stafford had zondag de volledige controle over de Patriots, gooide vier touchdowns en 295 yards en had daarvoor slechts 18 voltooiingen nodig. Het stond ver af van wat hij in week 10 bereikte tegen een andere tegenstander van AFC East, Miami, thuis op MNF. Zijn afstand was vergelijkbaar, 293 passerende yards, maar hij gooide nul touchdownpassen en één onderschepping in het verlies. Dit is vrijwel zijn verhaal dit seizoen.

Zelfs met Puka Nacua en Cooper Kupp op het veld was Stafford inconsistent voor fantasiemanagers. Afgezien van Chicago waren zijn slechtste prestaties tegen vrij genereuze passverdedigingen zoals Las Vegas en Arizona, terwijl zijn beste prestaties tegen de zwaardere tegenstanders als Minnesota en New England waren.

Je weet dat ik hier veel pleit voor SuperFlex-competities, en één reden is dat je deze beslissingen nooit hoeft te nemen. Stafford is een autostarter, samen met Goff en Richardson in dat formaat. Voor jullie traditionalisten: Stafford en de Rams zijn zondagavond gastheer van de Eagles voor een nieuwe prime-time wedstrijd. Philadelphia is langzaamaan een van de slechtste passerende matchups in de competitie geworden. Naast dat ze de vijfde minste fantasiepunten aan running backs toestaan, geven ze ook de vierde minste aan quarterbacks.

See also  Yankees vs. Royals Game 3 prediction: odds, expert picks, starting pitchers, betting trends and stats

In theorie is dit het soort match waarin Stafford zou kunnen gedijen op basis van zijn seizoen tot nu toe, maar of je hem moet starten hangt af van je andere optie(s). Mijn voorspelling is dat hij ergens in het bereik van 13-17 fantasiepunten zal zitten, wat betekent dat er misschien betere opties zijn (Bo Nix, Jayden Daniels, Baker Mayfield).

Ik kom hier niet doorheen zonder de olifant in de basisopstelling aan te spreken. Het kleine Audric Estimé-vormige olifantje dat megafantasiepunten moest opleveren, tenminste. Op weg naar week 11 was Estimé de beste pick-up die klaar stond om het grootste deel van de running back-taken op zich te nemen nadat hij dit in week 10 had gedaan (zij het met matige resultaten). In plaats daarvan droeg Williams negen keer voor 59 yards en een score samen met vier vangsten voor 28 yards tegen de Falcons, terwijl Estimé in totaal negen aanrakingen had voor 25 yards in totaal. De statistieken van Williams in week 10 waren een teken van de dag des oordeels, als er ooit een prestatie was geweest – maar in week 11 gebeurde het tegenovergestelde.

Wat te vertrouwen? Ten eerste was de wedstrijd een klapper en het werk dat Estimé kreeg was in de tweede helft. Het lijkt erop dat Williams de hoofdrol zal blijven vervullen, maar of hij de rol behoudt zal meer te maken hebben met hoe hij presteert en hoe Estimé het doet als hij zich mengt. Het zal een gemengde, hete handsituatie zijn. Week 12 brengt een duel met de Raiders, een goede plek voor beide backs. Ik vermoed dat Williams een voorsprong heeft in week 12, maar dit gedeelde achterveld is een fantasie-nachtmerrie.

Net als sommige andere mensen die hier verschijnen, is Dobbins op en neer geweest en heeft hij ons dit seizoen een paar keer geplaagd met multi-touchdown-fantasiegoedheid. Hij herstelde zich van een blindganger van week 10 die 55 scrimmage yards opleverde op 18 aanrakingen met twee touchdowns op 11 carry’s zondagavond tegen Cincinnati. Hij is over het algemeen meer goed dan slecht geweest, en de positieve kant is waarschijnlijk te goed om zelfs maar te overwegen om Dobbins op de bank te zetten. Gus Edwards dringt niet aan op meer werk en moet dit seizoen nog niet eens scoren.

Het volgende is een MNF-wedstrijd met Baltimore. Hoewel de Ravens het lieten zien zou kunnen speel verdediging tegen de Steelers, ze blijven de vierde beste fantasy-matchup in het algemeen. Omdat Justin Herbert momenteel heel goed speelt, begin ik elke week met Dobbins. Het komende schema is erg vriendelijk.

Ik betwijfel ten zeerste of iemand de kracht heeft om Hall op de bank te zetten, maar week 11 herinnerde eraan waarom hij een fantasiekeuze in de eerste ronde was. Ja, het werd tijd. Nadat we in de eerste drie wedstrijden van het seizoen een goed gevoel hadden gekregen over onze keuze voor de eerste ronde, lieten de weken 4,5,8,9 en 10 veel te wensen over. Zeker, week 6 en 7 hielden de droom levend totdat we hier zijn. De grootste zorg hier is dat het verlies van de Jets hen vrijwel uit de strijd haalt (ze hebben technisch gezien een kans van één procent). Week 12 is het afscheid, en daarna willen ze misschien de toekomst van Hall niet op het spel zetten door hem te veel te gebruiken als er niets bij te winnen valt. Braelon Allen zou de RB-held aan het einde van het seizoen kunnen zijn die we nodig hebben.

See also  Fantasy Football Week 5 matchups to exploit: All systems go for these young WRs!

De Jameis Winston-show is de afgelopen weken in volle gang en het is geweldig. Terwijl Cedric Tillman de hete hand was voor Cleveland in de weken 8-9, zag week 11 een rebound-poging van David Njoku (9/81 op negen doelen) en een knaller van Jeudy (6/142/1 op 11 doelen). . Tillman zag ook elf doelen, maar slaagde erin er slechts drie binnen te halen (47 yards). Elijah Moore flitste in week 8 met Winston en zorgde ook voor een dikke statistiek tegen New Orleans (6/66/1 op acht doelpunten). De curatoren van de Browns waren legitieme fantasie-opties bij Winston, maar het feest is misschien voorbij.

De volgende drie wedstrijden van de Browns zijn tweemaal tegen Pittsburgh en Denver. Deze teams staan ​​beide in de onderste vier wat betreft toegestane fantasiepunten en staan ​​respectievelijk de tweede en derde minste echte punten per spel toe. Ik vertrouw het gebruikspercentage van Tillman meer dan dat van Jeudy of Moore, maar Njoku is deze week de enige Browns-speler die moet starten.

Als je Watson afgelopen zomer als je favoriete Packers-ontvanger had gehad, kreeg je eindelijk gelijk met zijn 4/150-wedstrijd tegen Chicago. Hij zat echter waarschijnlijk op de bank of was een free agent, wat niemand hielp. Het probleem is dat er te veel goede WR-opties zijn in Green Bay. Dat maakt geen van hen eenvoudigweg geweldig voor fantasie. Jordan Love spreidt de bal zo veel rond dat geen enkele WR meer dan zeven doelpunten heeft gezien (Watson in week 9) in de laatste drie wedstrijden, en alleen Jayden Reed heeft in die periode gescoord.

Toch wint de Pack vooral games. Helaas zijn Josh Jacobs en Love de enige betrouwbare opties voor fantasy. Ga niet achter Watsons hoge-meterdag aan. Het is net zo waarschijnlijk dat het volgende week Romeo Doubs of Reed zal zijn tegen San Francisco.

Smith versloeg Brock Bowers ternauwernood als de leidende (echte) TE van fantasy voor week 11. Zijn gebruik is sinds week 5 redelijk stabiel, hoewel dit veruit zijn beste prestatie van het seizoen is. Week 10 was een dieptepunt met slechts drie vangsten, maar degenen die wanhopig op zoek waren naar TE-hulp wonnen waarschijnlijk hun matchups op basis van zijn 6/101/2 statistische lijn tegen Las Vegas.

In tegenstelling tot degenen die Mike Gesicki’s fluwelige twee-touchdown-spel achtervolgden (in feite tegen dezelfde Raiders), is Smith een hechte speler die actief betrokken is bij het Dolphins-spelplan met een consistent doel en een snel aandeel in de afgelopen vijf wedstrijden. Het zal niet altijd tot dit soort cijfers leiden, maar Smith is startbaar in alle competities met twaalf teams.

Dissly profiteerde ook van een geweldige wedstrijd met de Bengals om zijn beste fantasielijn van het seizoen te posten. Dissly had een lage wedstrijd met drie doelpunten tegen Cleveland in week 9, maar heeft sinds week 6 gemiddeld meer dan zes doelpunten per wedstrijd gescoord. Hij is in die periode twee keer weggegaan voor meer dan 80 yards, maar ving zijn eerste touchdown van het jaar in week 11. Ladd McConkey wordt een beetje in de war gebracht op SNF, je kunt absoluut Dissly inzetten voor het MNF-gevecht van week 12 met Baltimore.

- Advertisement -
RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

Most Popular

Recent Comments