13 juni – GOSHEN – De stad Elkhart betaalt niet voor de schadevergoeding aan familieleden van drie mensen die omkwamen bij een ongeval tussen voetgangers en voertuigen in augustus 2017.
Jaren na de crash die resulteerde in de dood van Shawn M. Wolcott, 22, Hillsdale, Michigan, Courtney Jo Smith, 11, Elkhart, en de 8 maanden oude Dolly Smith, kwam het proces voor schadevergoeding van de familie uiteindelijk voor de rechtbank en de jury bij Elkhart County Circuit Court oordeelde niet in hun voordeel.
De rechtszaak werd ingediend bij de Elkhart County Circuit Court door advocaten die Bradley Smith en Allison Mikel-Smith en familieleden van Courtney Smith, Dolly Smith en Shawn Wolcott vertegenwoordigden. De indiening kwam ongeveer twee maanden nadat de strafzaken naar aanleiding van de crash waren opgelost.
Wolcott, 22, Courtney Smith, 11, en de 8 maanden oude Dolly Smith werden gedood terwijl Bradley Smith en Allison Mikel-Smith gewond raakten toen een auto over een stoeprand reed en tegen de groep aan reed terwijl ze langs Beardsley Avenue nabij Cassopolis Street liepen 27 augustus 2017.
Leonard Grosswiler, de bestuurder van de auto, werd in december veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf omdat hij het ongeval had veroorzaakt en vervolgens had geprobeerd het te verdoezelen. Zijn vrouw, Penelope Grosswiler, werd ook veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens liegen tegen onderzoekers.
De civiele procedure beweerde dat de stad Elkhart ‘onzorgvuldig en nalatig was’ omdat ze het trottoir bij Beardsley en Cassopolis niet in een veilige staat had onderhouden, en dat de stad er niet in was geslaagd adequate waarschuwingsborden of markeringen te plaatsen om automobilisten te waarschuwen dat de oostelijke rijstroken van Beardsley schakelt over naar een enkele rijstrook net ten oosten van de kruising met Cassopolis.
Tijdens de openingsverklaring zei advocaat Edward Chester dat de familie $ 5 miljoen zou moeten krijgen, maar later suggereerde een andere advocaat van het team dat Thomas Vetne misschien $ 15 miljoen passender zou zijn.
Drie dagen na het begin van het proces rustten de advocaten van de plantiff hun zaak woensdag uit. Na de overhandiging van de eiser riep het verdedigingsteam van de stad hun eerste en enige getuige op, burgeringenieur Gordon Meth.
Meth vertelde de rechtbank dat hij het kruispunt bij Beardsley niet onveilig vond voor voetgangers.
“Mijn mening is dat de rijbaan aan de geldende normen voldeed”, zei hij.
Hij legde uit dat de weg, die breder wordt naar de rijstrook naar links, de weg noodzakelijk maakt en vervolgens smaller wordt na de kruising en ten oosten van Cassopolis Street, en dat de uitlijning van de voorrang verschuift.
“Ik heb vastgesteld dat de verschuivende tapsheid voor elke voet 4,5 meter is”, zei hij. “Dat komt neer op een ontwerpsnelheid van ongeveer 40 mijl per uur en de aangegeven snelheid is 30 mijl per uur.”
Dinsdag kreeg de jury echter van getuigen van de eiser te horen dat het afbouwtarief 3,2 tot 3,1 bedroeg.
“De daadwerkelijke verschuiving die plaatsvindt moet echt worden bestudeerd in de context van de stoplijn naar de keelontvangst”, zei Meth. Hij beweerde dat wanneer een bestuurder het kruispunt nadert, de onmiddellijke focus zou liggen op waar hij naartoe reist en dat de versmalling van 3,2 naar 3,1 zich in een gedeelte van ongebruikt trottoir bevond dat niet als onderdeel van de weg was toegewezen.
Het voertuig reed echter in oostelijke richting en het ongebruikte trottoir ligt aan de andere kant.
Meth zei dat Leonard Grosswiler, de bestuurder van de auto, zei dat hij op de hoogte was van de uitlijningsverandering en er tientallen keren mee had gereden, maar op die dag viel hij in slaap achter het stuur.
Chester beweerde dat markeringen en randlijnen het ongeval hadden kunnen voorkomen.
“De objectmarkeringen en randlijnen zijn niet zelfhandhavend”, zei Meth.
Meth beweerde dat sommige aangeboden suggesties verboden zijn om uniformisering en verwarring bij chauffeurs te garanderen. In plaats daarvan zei hij dat de gele middenlijn die het verkeer scheidt van de stoepranden voldoende zou aangeven waar de rijbaan zich bevond.
“De stoeprandlijn die direct voor de naderende rijstrook lag en de middenlijn op de ontvangende doorgang waren de belangrijkste visuele aanwijzingen, bovendien was er de rijstrook zelf voor hoe ze via het kruispunt moesten naderen”, zei hij.
“Verkeersregelingsapparatuur zelf controleert het gedrag niet – ze zijn visueel en moeten daarom worden geïnterpreteerd en gezien”, voegde hij eraan toe.
Tijdens de cross voerde Chester aan dat, afhankelijk van welk deel van het kruispunt wordt gebruikt om de tapsheid te bepalen, de verhouding anders zou zijn, aangezien de weg nauwelijks door het kruispunt naar binnen jogt.
Chester beweerde dat de toenmalige ingenieur van de stad Elkhart, Jeff Schaffer, in zijn beschikking zei dat het kruispunt meer dan 100 jaar geleden was ontworpen. De verdediging probeerde verschillende keren bezwaar te maken toen Chester het verhaal van de geschiedenis van het kruispunt vertelde, maar de rechter steunde ze allemaal.
Chester betoogde volgens de getuigenis van Schaffer dat het kruispunt geen veranderingen had ondergaan ten opzichte van 1997, toen de stad het overnam tot en met de fatale dag in 2017.
Meth bevestigde dat bestuurders, om op de kruising goed uitgelijnd te blijven, hun voertuigen ongeveer twee meter moeten verplaatsen.
Chester zei dat het bij het betreden van de kruising ongeveer 45 graden joggen is voordat je weer rechtdoor gaat, en dat joggen is precies waar de doden vielen.
“Ik ben het ermee eens dat een bestuurder de uitlijning via dat kruispunt moet verschuiven”, zei Meth. “De trottoirs bieden plaats aan voetgangers. Als er voetgangers aanwezig waren, konden ze worden aangereden.”
Chester voerde ook aan dat de gele verf op de stoeprand vervaagd was, en Meth was het daarmee eens.
“Het is niet verplicht om stoepranden te schilderen”, merkte hij op.
Chester voerde ook aan dat vangrails of geleiderails voetgangers zouden hebben beschermd, maar Meth voerde ook aan dat vangrails op kruispunten gevaarlijk zouden zijn voor het voertuig.
“Een vangrail is een ongepast object om voetgangers te beschermen”, zei Meth. “Het doel zou zijn om voertuigen op één lijn te brengen. De trottoirs zijn een apart en duidelijk probleem.”
Tijdens de slotpleidooien beweerde Vetne dat de stad, hoewel niet gerapporteerd door de politie, moet hebben geweten dat de rijbaan een probleem was.
‘Denken we dat de Grosswilers de enigen waren met dit probleem?’ zei Vetne. ‘Je hoeft alleen maar ogen te hebben om te zien dat dit een probleem is. Wie dacht dat het een goed idee zou zijn om voetgangers midden in het verkeer in oostelijke richting neer te zetten zonder automobilisten te waarschuwen dat ze daar zouden kunnen zijn?’
Hij voerde aan dat rechter Michael Christofeno van de Circuit Court zelf elke persoon die de getuigenbank binnenging voor een getuigenis waarschuwde om de stap bij de klapdeur op te merken.
‘Heeft de stad dat gedaan voor de mensen die dit trottoir gebruiken? Nee’, zei Vetne. Hij merkte ook op dat er rondom de weg stadseigendommen zijn, maar geen van de eigendommen ligt aan de jog. In plaats daarvan zijn er flexibele afbakeningen en overwoekerde vegetatie.
“Als er zich op die weg een belangrijk eigendom bevond, zou er zeker een signaal zijn voor de chauffeurs”, betoogde hij. “Maar dat is de enige plek waar geen stadseigendommen zijn. Het is bijna alsof iemand wist dat je daar geen onroerend goed kunt neerzetten omdat het geraakt zou worden… Uit zijn acties lijkt het erop dat de stad wist dat dit een probleem was. .. Het minste wat het voor mensen had kunnen doen, is dat oefening plicht jegens mensen is door borden op te hangen.’
Advocaat van de stad Matthew Knight betoogde echter dat als de families de Grosswilers in de zaak niet aanklagen, waarom ze dan de stad aanklagen?
‘De eisers beweren dat de stad iets anders had moeten doen’, zei Knight. “Na elk ongeluk dat op Gods groene aarde plaatsvindt, kun je terugkijken en zeggen: wat als dit, wat als dat?” Maar dat is niet wat de wet in dit geval vereist om bewezen te worden. Niet ‘er had iets anders gedaan kunnen worden.’ De wet vereist ‘nalatigheid.'”
Knight voerde aan dat er elke dag 12.000 auto’s door het gebied rijden en dat er geen enkel ander rapport is geweest.
“Tekens betekenen niets als mensen niet wakker zijn en niet opletten”, zei Knight.
TYLER J. MCPHAILA-man die in september 2023 werd gearresteerd na een verkeerscontrole, zal vier jaar in de gevangenis doorbrengen.
Tyler McPhail, 27, werd op 13 september 2023 gearresteerd op beschuldiging van bezit van een gecontroleerde substantie, een misdrijf van niveau 5; Onwettig dragen van een pistool door een misdadiger, een misdrijf van niveau 5; en weigering om zich te identificeren, een misdrijf van klasse C.
De politie zegt dat McPhail werd tegengehouden nadat hij voor het voertuig van een agent over een zebrapad was gegaan terwijl hij geen voorrang had.
McPhail en de vrouw met wie hij was, bleven hun handen in de zakken van hun sweatshirt steken nadat de agent, die besprak hoe zebrapaden met hen werken, hen had opgedragen dat niet te doen, dus de agent voerde een patstelling uit. De officier vond een pistool in de tailleband van McPhail’s broek.
McPhail probeerde zich aanvankelijk te identificeren als Kristopher Knoff, maar de meldkamer vertelde hem dat zo’n persoon niet in het Indiana BMV-systeem voorkomt. McPhail gaf zijn naam toe aan de officier en bevestigde arrestatiebevelen in Niles, Michigan en St. Joseph County.
Tijdens zijn arrestatie werd de rugzak van McPhail doorzocht. Agenten vonden een zakje met acht Adderall-pillen.
McPhail bekende schuldig te zijn en werd donderdag door de Elkhart County Circuit Court veroordeeld tot twee jaar bij het Indiana Department of Corrections wegens bezit van een gecontroleerde substantie; en vier jaar wegens bezit van een pistool als misdadiger. Beide tellingen lopen gelijktijdig.
DOUG B. STREETMANA-man die naar verluidt zijn oom had aangevallen en hem ervan beschuldigde met zijn moeder naar bed te gaan, werd bij schikking veroordeeld tot in totaal acht jaar, hoewel een groot deel daarvan niet in de gevangenis zal worden uitgezeten.
Aanvankelijk beschuldigd van inbraak resulterend in lichamelijk letsel, intimidatie, crimineel onheil en huiselijk geweld, pleitte Doug B. Streetman schuldig aan inbraak, een misdrijf van niveau 3; intimidatie, een misdrijf van niveau 6; en het besturen van een voertuig onder invloed, een misdrijf van klasse C. De aanklacht wegens crimineel onheil werd ingetrokken.
Volgens een verklaring met waarschijnlijke oorzaak werden agenten op 17 februari 2023 geïnformeerd dat de neef van de beller, Doug Streetman, 36, het huis van zijn oom David Streetman in blok 23000 van Farmington Avenue was binnengekomen door het raam in te slaan en dat hij dronken was. . David vertelde de politie bij aankomst dat hij verschillende keren in zijn gezicht was geslagen, zo luidt de beëdigde verklaring, en dat zijn neef Doug hem ervan had beschuldigd met Dougs moeder te hebben geslapen en had gedreigd hem te vermoorden, terwijl hij het pand achterliet in een auto die was geregistreerd. aan iemand anders. Vanwege verwondingen, waaronder bloed op zijn gezicht en een gekneusde kaak, werd aangenomen dat Streetman het huis binnenkwam via het gebroken raam, aldus de beëdigde verklaring.
Streetman werd veroordeeld tot acht jaar, waarvan twee uitgezeten bij het Indiana Department of Corrections, twee voor huisarrest en vier voor het melden van een proeftijd.
Het voertuig bevond zich in blok 59000 van CR 113 dat nog steeds actief was. Agenten kregen te horen dat Streetman aanwezig was en naar binnen mocht. Straatman werd vervolgens gearresteerd.
TIMOTHEUS ESTEPPE
Op 19 november 2023 vertelde een vrouw aan de politie dat ze Esteppe, 58, had horen zeggen tegen haar moeder dat ze in de auto moest stappen, anders zou hij haar aanvallen, en zei dat als hij haar niet kon krijgen, niemand dat kon. Ze bevonden zich buiten haar huis in blok 59000 van CR 113. De vrouw stapte inderdaad in de auto en haar dochter riep om hulp, evenals haar zus.
Esteppe en de vrouw vertrokken voordat de politie arriveerde, maar de dochter belde terug om te laten weten dat iemand haar had verteld dat ze de twee zouden zien rijden in de buurt van CR 5 en CR 6. Haar moeder belde en vertelde haar dat ze bij de Taco Bell drive-thru waren. Nappanee Street, waar de politie een verkeerscontrole uitvoerde op het voertuig van Esteppe toen ze de parkeerplaats verlieten.
De vrouw, die zei dat ze er alleen mee had ingestemd om in het voertuig te stappen en met hem rond te rijden omdat ze bang was, vertelde de politie ook dat Esteppe illegale stoffen achter de radio van het voertuig had.
Achter de radio vond de politie 17 gram meth, 3 gram marihuana en een glazen pijp.
Tijdens de veroordeling werd opgemerkt dat Esteppe aanvankelijk, in zijn huidige onderzoek, de vrouw de schuld voor de drugs leek te geven, maar zei dat hij bereid was de schuld op zich te nemen, maar tijdens zijn hoorzitting over de veroordeling op donderdag vertelde hij aan Elkhart County Superior Court 3 Rechter Teresa Cataldo zei dat alles van hem was. Hij werd veroordeeld tot vier jaar bij het Indiana Department of Corrections, waarvan één jaar in de gevangenis van Elkhart County en drie jaar wegens proeftijd.
Dani Messick is de onderwijs- en entertainmentverslaggever voor The Goshen News. Ze is te bereiken op dani.messick@goshennews.com of op 574-538-2065.
