Drie jaar geleden, toen een kleine groep universiteitsbestuurders koos voor het uitgebreide play-offformat met twaalf teams van universiteitsvoetbal, lieten ze tal van andere voorstellen achter op de vloer van de montagekamer.
Deze omvatten een format van acht teams waarbij de vijf hoogst gerangschikte conferentiekampioenen automatische plaatsen krijgen en de volgende drie gerangschikte teams op grote plaatsen, zonder byes in de eerste ronde. Er was een eenvoudig format waarbij de hoogst gerangschikte acht of de hoogst gerangschikte twaalf teams werden geselecteerd zonder automatische biedingen.
En ten slotte onderzochten de officials diepgaand hoe ze bij vier teams konden blijven, met een extra rimpel: het selectieproces zou plaatsvinden nadat alle teams aan bowl-games hadden deelgenomen.
“Twaalf teams of 24 teams of 36, er zijn altijd vijf scholen buiten die naar binnen kijken en die ongelukkig zijn. Dat kunnen we niet oplossen”, zegt Bob Bowlsby, de voormalige Big 12-commissaris die deel uitmaakte van de vierkoppige uitbreidingscommissie die het format creëerde. “We hebben het winnen van een conferentiekampioenschap hoog in het vaandel gedragen als een moeilijke prestatie die het verdiende om zwaar gewogen te worden. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op twaalf en hebben we veel tijd besteed aan de nadelen.”
Eén ronde in het eerste jaar van de play-offs met twaalf teams onderzoekt de universiteitsvoetbalwereld deze nadelen met eigen format- en selectiesuggesties. Aanbevelingen, van experts op televisie tot gewone fans op sociale media, variëren van een groep van 24 teams tot een terugkeer naar de BCS-structuur met twee teams.
Maar terwijl de sport volgende week richting een groep hoogbesproken kwartfinales slingert, bestaan er eigenlijk maar een paar mogelijke play-offwijzigingen.
Wat zijn ze?
In deze analyse proberen we daar een antwoord op te geven en inzicht te geven in de bestuursstructuur van de College Football Playoff, de entiteit die toezicht houdt op het naseizoen van de sport (ter herinnering: de NCAA speelt geen rol in het naseizoen van het grote universiteitsvoetbal).
Bestuur
Het CFP is een entiteit die is opgericht via een overeenkomst tussen de tien conferenties van de Football Bowl Subdivision en de Notre Dame.
Net zoals een conferentie voortkomt uit een overeenkomst tussen aangesloten scholen, bestaat het CFP voor zijn ledenconferenties en verbindt het deze door middel van een televisiecontract (momenteel met ESPN). De uitvoerend directeur van het CFP, de nieuw aangeworven voormalige luchtmachtgeneraal Richard Clark, fungeert in de grillen van de twee, elf leden tellende bestuursorganen van het CFP: (1) de Raad van Managers, die is samengesteld uit één universiteitsvoorzitter van elk van de tien FBS competities en de Notre Dame; en (2) het Management Committee, bestaande uit de 10 FBS-conferentiecommissarissen en de atletiekdirecteur van de Notre Dame.
In het voorjaar sloten de commissarissen van het CFP een nieuwe zesjarige overeenkomst die het CFP als entiteit verlengt tot en met de play-offs van 2031. De nieuwe overeenkomst gaat in 2026 in. Wijzigingen in het format in het laatste jaar van de oorspronkelijke overeenkomst – de play-offs van volgend seizoen – vereisen unanimiteit onder de elf leden van het bestuur.
Wijzigingen in het format vanaf 2026 zijn echter iets anders. Als onderdeel van de nieuwe verlenging van zes jaar kwamen de conferenties overeen om de beslissingsbevoegdheid over het format af te staan aan de SEC en de Big Ten (dat is tenminste wat deze twee competities beweren), maar met bepaalde overeengekomen garanties voor elk toekomstig format: (1) de automatische opname van de vijf hoogst gerangschikte conferentiekampioenen; (2) bescherming voor de onafhankelijke Notre Dame als de school hoog genoeg eindigt in de ranglijst van de commissie; (3) een deelnemersveld van 12 of 14 teams.
De Groep van Acht
Als je het nog niet hebt gemerkt: de SEC en Big Ten nemen, vanuit het oogpunt van middelen en succes, afstand van de andere conferenties op het gebied van universiteitsatletiek.
De twee conferenties hebben hun wil tegenover alle anderen laten gelden, met de dreigementen dat zij zowel het CFP- als het NCAA-kader zullen verlaten om een aparte entiteit op te richten. Dit is niet nieuw en werd onderzocht in een Yahoo Sports-verhaal in het voorjaar, toen de twee competities zowel een groter deel van de play-offinkomsten wegworstelden in een nieuwe distributiestructuur als controle over toekomstige beslissingen over het play-offformaat.
Dit is de reden waarom het succes in de play-offs van voetbalprogramma’s buiten deze twee conferenties zo belangrijk is. Kunnen de ACC, de Big 12 en misschien zelfs de Groep van Vijf een deuk maken in de perceptie (en misschien de realiteit) dat de SEC en de Big Ten (ook de Notre Dame) zich in een andere stratosfeer bevinden? Kunnen ze genoeg doen om hun argumenten met betrekking tot kansen in toekomstige play-offs te versterken?
Tot nu toe niet zo goed: de andere jongens zijn 0-2. De ACC is uit het veld na ronde 1. De kampioen, Clemson, verloor door twee touchdowns tegen de tweede plaats van de SEC, en de tweede plaats, SMU, werd verpletterd door de tweede plaats van de Big Ten. Toegegeven, beiden waren onderweg.
De volgende twee wedstrijden waarin The Other Eight het tegen de Power Two speelt, spelen zich af op neutrale velden. Het beste team van de Groep van Vijf, Boise State, speelt tegen Big Ten runner-up Penn State in de Fiesta Bowl, en Big 12-kampioen Arizona State ontmoet SEC runner-up Texas in de Peach Bowl.
De prestaties van Boise en ASU kunnen de argumenten voor toekomstige formatwijzigingen beïnvloeden.
Zaaien
Over Boise en Arizona State gesproken: de twee programma’s waren de begunstigden van een format-zaaistructuur die mogelijk het eerste item op het hakblok zou kunnen zijn.
Ondanks dat ze door de CFP-selectiecommissie op nummer 9 en nummer 12 stonden, werden de Broncos en Sun Devils op nummer 3 en nummer 4 geplaatst, zoals vereist door een formatregel die de vier hoogst gerangschikte conferentiekampioenen aanwijst als nummer 1- 4 en ontvangers van een eerste ronde bye.
In de play-offs van dit jaar heeft de regel geresulteerd in ongelijke plaatsing en plaatsing. Ohio State, op de zesde plaats volgens de commissie, werd bijvoorbeeld als nummer 8 geplaatst en ontmoet nu nummer 1 zaad Oregon in een kwartfinale. ASU en Boise State, betere zaden dan Texas en Penn State, zijn gigantische underdogs. Texas en Penn State stonden op de derde en vierde plaats, maar werden vijfde en zesde.
De zaairegel voor het conferentiekampioenschap – en het twaalfteamformat in het algemeen – was bedoeld voor een wereld met vijf enigszins gelijkwaardige machtsconferenties en niet voor het huidige landschap van vier ongelijke machtscompetities, erkende SEC-commissaris Greg Sankey in een interview met Yahoo Sports. weken geleden. De meest recente herschikking van de conferentie versterkte de Big Ten en SEC omdat het eerdere merken uit de Pac-12 (USC, UCLA, Oregon en Washington) en Big 12 (Oklahoma en Texas) overnam.
Sankey beschreef het als een “heel anders [conference] dynamisch” en suggereerde dat het formaat zou moeten worden onderzocht.
Wanneer CFP-leiders bijeenkomen voor hun jaarlijkse bijeenkomst op de kampioenswedstrijdlocatie in Atlanta, is de kans groot dat er op zijn minst discussie zal ontstaan over het afschaffen van de regel die de top vier zaden (en byes) aanwijst voor conferentiekampioenen en dus het direct op basis van zaaien van kampioenen. op de ranglijst van de commissie.
Maar ter herinnering: voor elke verandering voor de play-offs van volgend jaar is unanimiteit vereist. Zouden de commissarissen van de Groep van Vijf of die van de ACC en de Big 12 – de begunstigden van de regel dit jaar en waarschijnlijk in de toekomst – voor een dergelijke stap stemmen?
Zonder de regel zouden de top vier zaden van dit jaar Oregon, Georgia, Texas en Penn State zijn geweest. De 8-9-wedstrijd zou, in plaats van Ohio State-Tennessee, Indiana-Boise State zijn geweest, en de Notre Dame zou Arizona State hebben ontvangen in een 5-12-wedstrijd.
Meerdere AQ’s
Onder sommige competitiebeheerders is er sprake van een voorstel dat één conferentie meerdere automatische kwalificatietoernooien toekent.
In dit specifieke voorstel van 14 teams zouden de Big Ten en SEC vier automatische kwalificatietoernooien ontvangen, elk vermoedelijk bepaald op basis van de ranglijst op de conferentie; twee elk voor de ACC en Big 12; één voor de beste Groep van Vijf-kampioen; en één in het algemeen, bedoeld voor de Notre Dame als deze in de top 14 eindigt (of, zo niet, het volgende hoogst gerangschikte team nadat de automatische kwalificatietoernooien zijn geselecteerd). Ambtenaren beschrijven het als een 4-4-2-2-1+1-model, waarbij de twee beste zaden een bye in de eerste ronde krijgen.
De Big Ten deden tijdens bijeenkomsten in het voorjaar een soortgelijk voorstel. Maar dat voorstel bevatte één automatische kwalificatie minder voor de SEC en Big Ten en meer at-large spots: 3-3-2-2-1+3. In beide voorstellen worden conferentiekampioenschappen waarschijnlijk minder waardevol en zou een opnieuw ontworpen kampioenschapsweekend conferentie-play-in-wedstrijden voor de automatische ligplaatsen kunnen bevatten.
We zijn waarschijnlijk nog ver verwijderd van het feit dat dit realiteit wordt. Titelspellen voor conferenties, waarvan de toekomst werd onderzocht in dit Yahoo Sports-verhaal, zijn grote geldmakers voor de machtscompetities en zijn verbonden aan hun tv-contracten in de competitie.
Als dit jaar het 4-4-2-2-1+1-model zou worden gebruikt, zouden de SEC en Big 12 elk één extra team in het veld hebben gekregen (Alabama en Iowa State). De verandering naar het 4-4-2-2-1+1-model zou kunnen gepaard gaan met een overstap van de SEC naar een negende competitiewedstrijd en mogelijk een niet-conferentieplanningsovereenkomst met de Big Ten. Het concept beperkt ook de rol van de verguisde selectiecommissie, waardoor zij alleen de teams mogen rangschikken en de beste uit de Groep van Vijf-programma’s kunnen kiezen.
Wekelijkse ranglijsten
Sommigen geloven dat een deel van het probleem te wijten is aan de wekelijkse ranglijst van het CFP.
Zes weken voordat de definitieve selectieranglijst wordt onthuld, zendt ESPN vijf wekelijkse shows uit om de nieuwste top 25 van de selectiecommissie te onthullen. Hoewel ze de beoogde buzz creëren, hebben de shows, zo beweren sommigen, een negatieve invloed op de integriteit van het proces.
Waarom niet één of hoogstens twee shows, suggereert Bowlsby? Het NCAA-basketbaltoernooi voor heren publiceert bijvoorbeeld slechts één groep ranglijsten voordat het veld op Selectiezondag wordt geplaatst. Gewoon weg met de shows, toch?
Dat is niet zo eenvoudig, zegt Sankey. Ten eerste is er een contract dat moet worden nageleefd. Op grond van het nieuwe CFP-televisiecontract dat in het voorjaar werd overeengekomen, betaalt ESPN de conferenties jaarlijks meer dan $ 1 miljard voor rechten op de play-offs. Dat omvat de zes ranglijstshows.
“Het wordt gemakkelijk om observaties te doen en veel moeilijker om veranderingen door te voeren. Eén daarvan is de show”, vertelde Sankey aan Yahoo Sports. “Krijg je echt een grote verrassing op de zondagmiddag in december? Heb gewoon geen ranglijst. Iemand gaat die informatie invullen. Leidt het tot een ander resultaat? Laat je een groep drie dagen lang armworstelen?’
In eerdere interviews heeft Bill Hancock, de voormalige uitvoerend directeur van het CFP, gezegd dat de shows er niet alleen zijn om interesse en aandacht voor universiteitsvoetbal te genereren. Ze zijn er ook voor transparantie.
“Als de commissie tijdens het kampioensweekend de ranglijsten uit de lucht zou laten vallen, zou het publiek verbaasd zijn en geneigd zijn te denken dat andere opiniepeilingen (AP en coaches) tot dan toe het eindpunt waren”, vertelde hij aan Yahoo Sports. in een interview vorige maand.
Spelsites
Een ander discussiepunt ten slotte kunnen de gamesites zijn.
Het succes van de vier wedstrijden in de eerste ronde op de campus – elk was uitverkocht of bijna uitverkocht – heeft bij sommigen tot een gesprek geleid: Moeten de kwartfinales en zelfs de halve finales ook op de campus plaatsvinden?
Bij de Zes Bowl-spellen van het nieuwe jaar vinden afwisselend de kwartfinales en halve finales plaats. De contracten van het CFP met de zes bowl-games na 2025 zijn echter nog niet uitgevoerd, bevestigen meerdere bronnen aan Yahoo Sports. Hoewel er een overeenkomst is dat de bowls binnen de play-offstructuur zullen opereren, zijn de deals nog niet afgerond, iets wat naar verwachting in het voorjaar zou gebeuren.
Het uitsluiten van de bowls uit de play-offrotatie is echter niet zo eenvoudig. Collegeleiders worden geconfronteerd met een delicaat evenwicht. Er is terecht een geschiedenis en traditie die bewaard moeten blijven. Bowl-spellen, een van de kenmerken van de industrie, bieden universiteitsvoetbal jarenlang een platform om hun teams onder de aandacht te brengen.
