(Bloomberg) – Chinese beperkingen op de export van drie nichemetalen naar de VS hebben de markt al in rep en roer gebracht. Nu lijkt een grotere repressie verstrekkende gevolgen te hebben voor de toeleveringsketens die de Amerikaanse defensie- en chipproductie-industrieën voeden.
Peking heeft deze maand een verbod op de export van gallium, germanium en antimoon naar de VS afgekondigd als een ‘lik op stuk’ actie in een technologiehandelsoorlog. De metalen zijn belangrijk omdat ze cruciale toepassingen hebben in veel westerse industrieën, van militaire technologie tot halfgeleiders en satellieten.
Het verbod lijkt op het eerste gezicht misschien symbolisch, aangezien de beperkingen die meer dan een jaar geleden werden opgelegd de directe export van Chinees gallium en germanium naar de VS hadden weggevaagd. Dat dreef de prijzen op en maakte het voor handelaren moeilijker om buffervoorraden aan te schaffen. Toch neemt de paniek toe, omdat Peking deze keer de leveringen verder zou kunnen beperken met regels die buitenlandse bedrijven en landen verbieden Amerikaanse fabrikanten te helpen de controles te omzeilen.
De maatregelen zouden bijvoorbeeld kunnen voorkomen dat internationale bedrijven Chinees gallium, germanium en antimoon in derde landen opwerken en deze producten vervolgens in de VS verkopen.
Eindkopers van deze metalen – zoals de chip-, lucht- en ruimtevaart- en defensiesector – hebben misschien weinig andere keus dan te proberen minder te gebruiken, meer te recyclen of deals te sluiten met de weinige westerse bedrijven die potentieel een nieuwe productie kunnen starten. Er zijn ook zorgen dat andere kritieke materialen het doelwit kunnen worden als de spanningen escaleren.
Chinees metaal dat elders is opgewerkt en naar de VS is geleid, heeft Amerikaanse fabrikanten een reddingslijn geboden, vooral op de galliummarkt. Maar die stromen zullen waarschijnlijk afnemen omdat leveranciers bang zijn voor represailles uit Peking, zeggen mensen met kennis van het vak, die vroegen om niet geïdentificeerd te worden vanwege de commercieel gevoelige aard van de zaak.
De kleine omvang van deze markten en de beperkte bedrijven die eraan deelnemen, betekenen dat dergelijke verkopen gemakkelijk te volgen zijn, en dat een plaatsing op de zwarte lijst door China enorme gevolgen zou hebben voor de betrokken bedrijven, zeiden de mensen.
Het zal voor China relatief gemakkelijker zijn om de verzending van gallium via derde landen te stoppen, aangezien het een nichemarkt is, zegt Uchi Wakaaki, directeur overzeese activiteiten bij Wing Co., Japans grootste importeur van het metaal. De import van Wing uit China is dit jaar gehalveerd als gevolg van de domino-effecten van handelsbeperkingen, zei hij.
De impact op de toeleveringsketens zal variëren, maar handelaren, analisten en leveranciers verwachten in grote lijnen dat het verbod van Peking de mondiale markten de komende maanden aanzienlijk zal verkrappen en de metaalprijzen zal verhogen.
De prijzen zijn al hoog. Germanium – dat meer dan 300 keer duurder is dan koper – en antimoon hebben records bereikt, terwijl gallium op het hoogste niveau in 13 jaar staat, zo blijkt uit gegevens van Fastmarkets.
Chipmaker Intel Corp. zei dat het verbod de productie niet significant zal bedreigen, gezien de mondiale aanbodbronnen. Maar sinds de beperkingen van vorig jaar hebben verschillende nichefabrikanten in de sector gewaarschuwd voor risico’s bij het veiligstellen van componenten of het verkopen van hun producten als de productie ervan duurder wordt.
Daartoe behoren het Franse nachtzichttechnologiebedrijf Exosens SAS en Lumentum Holdings Inc., dat lasers maakt voor de halfgeleider-, defensie- en hernieuwbare energiesector. AXT Inc., een halfgeleiderfabrikant die galliumproducten in China produceert om Amerikaanse fabrieken te bevoorraden, zei dat de overheid in sommige gevallen geen exportvergunningen heeft afgegeven en dat de verzendingen vertraging hebben opgelopen.
Exosens en Lumentum hebben niet gereageerd op verzoeken om commentaar over de impact van het verbod van deze maand. Een woordvoerder van AXT reageerde ook niet op een e-mail waarin om commentaar werd gevraagd, en er werd niet gereageerd op een bericht dat was achtergelaten op de algemene voicemail van het bedrijf.
Op de langere termijn zeggen insiders uit de sector dat de uitdaging het veiligstellen van nieuwe of alternatieve voorraden zal zijn, en het vinden van raffinaderijen die deze kunnen omzetten in extreem pure vormen die fabrikanten nodig hebben.
Er is ook de vraag of China zich op andere grondstoffen zou kunnen richten. Het is de dominante leverancier van tientallen essentiële mineralen, maar analisten en handelaren concentreren zich op mineralen die belangrijke toepassingen hebben in de defensiesector en die de VS niet in betekenisvolle hoeveelheden produceren. Mogelijke kandidaten zijn hafnium, zirkonium, wolfraam, titanium en indium, zeiden ze.
“Industrieën die nog nooit een probleem hebben gehad met betrekking tot de beschikbaarheid van materialen worden zich plotseling bewust van het feit dat er misschien wel een probleem is”, zegt Ionut Lazar, hoofdadviseur bij onderzoeker CRU Group. “Voor de kleinere fabrikanten die echt sterk afhankelijk zijn van de beschikbaarheid van dat materiaal – vrijwel ongeacht de prijs – is dat de zorg.”
Gebaseerd op standpunten van producenten, handelaren, fabrikanten en adviseurs, volgt hier een metaal-voor-metaal analyse van hoe China knelpunten blootlegt in de toeleveringsketens van defensie en chipproductie van het Westen – en de impact ervan:
Net als andere minder belangrijke metalen germanium en antimoon, wordt gallium doorgaans gewonnen als bijproduct van de mijnbouw en raffinage van reguliere grondstoffen zoals zink, koper, aluminium en goud.
De jaarlijkse galliumproductie bedraagt minder dan 1.000 ton, terwijl China vrijwel alles produceert. Om de minuscule markt onder de aandacht te brengen: de Chinese aluminiumindustrie – die gallium als bijproduct produceert – produceert jaarlijks ruim 40 miljoen ton. Het land is zo dominant omdat de raffinaderijen niet alleen veruit de grootste aluminiumproducent zijn, maar ook wettelijk verplicht zijn om gallium terug te winnen.
“Als je echt een markt wilt smoren, zou het logisch zijn om daar te beginnen”, zegt Jack Bedder, oprichter van het kritische mineralenadviesbureau Project Blue. “We zijn nog lang niet in de buurt van het spierniveau dat China op dit gebied zou kunnen aanwenden als het dat echt zou willen.”
Internationale producenten zouden in theorie de productie van gallium kunnen verhogen door te investeren in manieren om het als bijproduct te winnen. Rio Tinto Group zei vorige week dat het onderzoekt of dat de moeite waard is om in Canada te doen, en Metlen Energy & Metals SA onderzoekt iets soortgelijks in Griekenland.
Ondanks de prijs van gallium aarzelen sommige potentiële producenten om te investeren en hebben zij toezeggingen van Amerikaanse en Europese overheden gevraagd om projecten te financieren. Sommige raffinaderijen willen ook minimumprijsgaranties van fabrikanten in ruil voor langetermijnovereenkomsten, zeggen mensen die bekend zijn met de zaak.
Dat komt omdat leveranciers bang zijn dat de prijzen kunnen instorten als China de exportbeperkingen of de metaalstromen via verboden kanalen opheft. Dat is een bijzondere zorg voor gallium, aangezien China vóór het verbod meer produceerde dan de wereld nodig had, wat betekent dat het land het risico loopt een binnenlands overschot op te bouwen.
Germanium is een voorbeeld van hoe handelsbeperkingen – waaronder sancties tegen Russische metalen en mijnbouw – internationale handelaren uit de markt sluiten, waardoor hun rol als leverancier van laatste redmiddel in tijden als deze wordt verkleind.
Naast een handvol Chinese producenten en een paar alternatieve producenten in het buitenland, wordt de aanvoer van kleine metalen traditioneel gecontroleerd door een groep gespecialiseerde handelaren die voornamelijk opereren vanuit Londen, New York, Hong Kong en Tokio.
Historisch gezien hebben ze voorraden opgebouwd als er voldoende voorraad was, voordat ze – soms jarenlang – wachtten om ze te verkopen als metaal schaars werd.
Maar sinds de beperkingen van China vorig jaar zijn veel van de getroffen metalen bevroren, waarbij douanebeambten alleen zendingen naar gevestigde eindgebruikers goedkeuren, volgens mensen die bekend zijn met de zaak. De export van germanium en gallium naar de belangrijkste opslagplaatsen van handelaren in Nederland en Hong Kong is tot nul gedaald, zo blijkt uit handelsgegevens. Dat betekent dat er minder metaal beschikbaar is.
Neem het familiebedrijf van Suzannah Lipmann, beroemd onder het Londense netwerk van kleine metaalhandelaren omdat het vrijwel elk zeldzaam mineraal op voorraad heeft. Lipmann Walton & Co. neemt germanium niet langer op de lijst op, omdat het voorlopig uit die markt is gestapt als reactie op de aanscherping van de handelsbeperkingen.
“Normaal gesproken zou de handel een manier vinden om dit soort tekorten op te lossen als je het zo laat”, zegt Lipmann, wiens familie al drie generaties lang in kleine metalen handelt. “Tijdens een geopolitieke crisis is metaal normaal gesproken het enige dat blijft stromen.”
Nu handelaren slecht zijn toegerust om het gat te dichten, hebben fabrikanten hun eigen buffervoorraden aangeboord, in een poging extra voorraden van een handvol alternatieve westerse raffinaderijen binnen te halen en regeringen om hulp te vragen bij het opbouwen van veerkrachtiger toeleveringsketens.
De greep van Peking op germanium is losser dan op gallium, maar is nog steeds een punt van zorg voor de VS, omdat het land probeert minder afhankelijk te worden van Chinese leveringen.
Na de bezuinigingen van China vorig jaar stuurde de regering-Biden diplomaten naar België en de Democratische Republiek Congo om de cruciale mineraalvoorraden voor binnenlandse fabrikanten te ondersteunen, waaronder defensie- en ruimtevaartbedrijven die extreem zuivere vormen van germanium nodig hebben om satellieten in een baan om de aarde te houden en raketten op doel te houden. .
Het is nog maar het begin van China’s “pogingen om zijn dominantie op het gebied van cruciale mineralen te laten gelden”, zei Jose Fernandez, de Amerikaanse staatssecretaris voor economische groei, energie en milieu, deze maand in Brussel. “Ik verwacht dat dit niet de laatste keer zal zijn dat we dit probleem moeten aanpakken.”
Ooit domineerden de VS het germaniumaanbod meer dan China nu. Wetenschappers uit het Koude Oorlog-tijdperk pionierden met een proces dat het tot een van de zuiverste materialen ooit maakte – met onzuiverheden die slechts één op de 10 biljoen atomen bereikten.
Umicore SA, dat germanium verwerkt voor gebruik in hoogtechnologische producten zoals warmtebeeldsystemen en stralingsdetectoren, is een partnerschap aangegaan met Congo om het metaal uit de stortplaatsen voor mijnafval daar te verwerken in een overeenkomst tussen de Amerikaanse autoriteiten. Een belangrijke vraag is hoe snel het aanbod kan worden vergroot.
“Dit partnerschap maakt deel uit van onze algemene strategie om onze bevoorradingsbronnen te diversifiëren en de bevoorradingsketen te versterken”, aldus Umicore, dat van oudsher overeenkomsten heeft gesloten voor grote Chinese bevoorradingen. “We zijn ervan overtuigd dat onze inkoopstrategie en ons leveringsportfolio voldoende robuust zijn om de voortzetting van onze activiteiten en leveringen aan onze klanten veilig te stellen.”
Net als veel minder belangrijke metalen is er gedurende een groot deel van deze eeuw sprake van een overaanbod aan antimoon, dat veel wordt gebruikt in munitie, omdat de snelle industriële expansie van China de productie stimuleerde. Maar dat is de afgelopen jaren aan het veranderen nu de geologische reserves van de provincie kleiner worden.
Hoewel de illegale export via Vietnam in het verleden heeft bijgedragen aan het verlichten van de aanbodkrampen, hebben betere grensmonitoring en supply chain-audits door westerse fabrikanten de afgelopen jaren geleid tot een daling van de zogenaamde grenslekken, aldus CRU. Vooruitkijkend zullen dergelijke stromen “waarschijnlijk steeds moeilijker worden”, zegt Willis Thomas, hoofdadviseur bij CRU.
De weinige afzettingen die in landen als Tadzjikistan, Myanmar en Turkije zijn ontwikkeld, zijn niet groot genoeg om het tekort aan Chinese aanbod te compenseren, en de grote zorg is wanneer en waar nieuwe mijnen zullen worden gevonden.
De enige bekende Amerikaanse afzetting bevindt zich in een verlaten goudmijnregio in Idaho en het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft ontwikkelaar Perpetua Resources Corp. ondersteund om de productie op gang te helpen. Dat zou het antimoontekort in Amerika kunnen verminderen, waardoor mogelijk meer dan 30% van de Amerikaanse behoefte zou kunnen worden gedekt.
Het probleem is dat de ontwikkeling jaren kan duren en dat er nog veel meer nodig is om het mondiale tekort te dichten. Veel eindgebruikers blijven zich zorgen maken over de leveringen.
“Toen China deze aankondiging deed, kregen we een lawine aan telefoontjes van het ministerie van Defensie”, zegt Gary Evans, hoofd van de United States Antimony Corp, die een smelterij in Montana runt die op ongeveer 50% van de capaciteit draait vanwege een tekort aan ruw erts. “Het moeilijkste is het vinden van aanbod. We hebben de afgelopen 120 dagen gebeld met bedrijven die aanbod probeerden te vinden.”
—Met hulp van Thomas Hall en Martin Ritchie.
Meest gelezen van Bloomberg Businessweek
©2024 BloombergLP
