LOUISVILLE, Ky. – Xander Schauffele is een van de slechts twee levende mannen die een Olympische gouden medaille in golf bezit. Maar tot zondag had Schauffele geen enkele van de grootste golfprijzen in de wacht kunnen slepen.
Dat heeft hij nu. Schauffele gebruikte een laatste ronde 65 om Bryson DeChambeau en Viktor Hovland te verslaan op het PGA Championship in Valhalla. Schauffele leidde of co-leidde elke ronde in een chaotische, controversiële major, en heeft eindelijk een major die hij de zijne kan noemen.
Zowel DeChambeau als Hovland liepen naar de par-5 18e achter Schauffele. Geen van beiden vond de fairway op hun opritten – DeChambeau in een fairwaybunker, Hovland links ruig. Beiden hadden putts voor een birdie – DeChambeau vanaf 3,5 meter, Hovland vanaf 10. DeChambeau rolde de zijne in … met een traanafwerking; Hovland miste.
Dat betekende dat de 30-jarige Schauffele, twee holes achter hen, een eigen birdie nodig had om die ongrijpbare major te claimen. Hij klauterde naar par op 17-jarige leeftijd en liep vervolgens naar 18, omdat hij een birdie nodig had om een play-off te voorkomen. Net als DeChambeau miste hij de fairway en kreeg hij op zijn tweede baan een lastige houding in een zandbak. Hij slaagde erin zijn aanpak naar de voorkant van de green te rippen, tot 1,80 meter te pitchen, en zichzelf klaar te maken voor een birdie en de overwinning.
Terwijl DeChambeau toekeek vanaf de driving range, kreeg Schauffele de belangrijkste putt uit zijn carrière onder ogen… en pakte die voor de overwinning.
Met 21 onder is het de laagste score in de geschiedenis van grote kampioenschappen.
Valhalla’s geschiedenis van spectaculaire finishes
Valhalla heeft in zijn geschiedenis vier PGA-kampioenschappen georganiseerd, en de allereerste, in 1996, liet precies zien hoe bijzonder toernooien op deze baan kunnen zijn. Kenny Perry plaatste zondag een -11 nummer om het veld te leiden en nam vervolgens de noodlottige beslissing om in de tv-cabine te gaan zitten en commentaar te geven toen de laatste groepen binnenkwamen. Mark Brooks evenaarde zijn nummer en won op de eerste playoff-hole toen een De ijskoude Perry kreeg niet de kans om weer op te warmen.
Vier jaar later wees Tiger Woods de weg naar de overwinning door in een play-off te winnen van Bob May. In 2014 speelde Rory McIlroy zondagavond diep in de groeiende duisternis om zijn vierde – en tot nu toe laatste – major te winnen. Maar ondanks alle geschiedenis die deze cursus heeft meegemaakt, is er nog nooit zoiets als deze week meegemaakt.
Vóór het toernooi, de kloof
Elke belangrijke week begint op maandag, hoewel het toernooi pas op donderdag begint… wat betekent dat er heel veel tijd is voor niet-golfgerelateerde en aan golf gerelateerde verhalen om een buitensporig groot deel van de aandacht van het publiek op te eisen.
De aanhoudende burgeroorlog in golf domineert de gesprekken tussen toernooien door, waarbij de PGA Tour en LIV Golf blijkbaar niet dichter bij enige vorm van overeenkomst zijn gekomen om de kloof in het spel te herstellen dan een jaar geleden. De majors zijn nu de enige plek waar de beste spelers ter wereld van beide tours – Scottie Scheffler en McIlroy van de PGA Tour, Brooks Koepka en Bryson DeChambeau van LIV Golf – daadwerkelijk nog samen spelen. Het PGA Championship heeft een belangrijke stap voorwaarts gezet in het overbruggen van de kloof tussen de twee tours door een aantal LIV-spelers uit te nodigen die zich anders niet voor het toernooi zouden hebben gekwalificeerd.
Toch gaf de PGA aan dat dit hopelijk geen oplossing voor de lange termijn zou zijn. “Ik denk niet dat het spel groot genoeg is voor twee van zulke tours”, zei Seth Waugh, CEO van PGA, eerder deze week, “en ik denk dat we het spel verwateren op een manier die niet gezond is.”
Wat het pessimisme over de toekomst van golf nog groter maakt: het feit dat Jimmy Dunne, een van de architecten van de oorspronkelijke deal van de PGA Tour met het Saudi Arabian Public Investment Fund, zijn ontslag uit de PGA Tour Board aankondigde in een brief die maandagmiddag werd vrijgegeven. Dunne haalde het feit aan dat er “geen betekenisvolle vooruitgang” was geboekt met betrekking tot de overeenkomst, en noemde zijn eigen rol “overbodig”.
Veel van de spelers die tot machtsposities zijn opgeklommen, betwistten deze met doem beladen karakterisering van de onderhandelingen. “Het gaat door, het is vloeiend, het verandert van dag tot dag”, zei Woods dinsdag. “Is er vooruitgang geboekt? Ja. Maar het zijn voortdurende onderhandelingen, dus er is voor ons allemaal veel werk aan de winkel met dit proces, en dus maken we stappen, en het zijn misschien geen gigantische stappen, maar we maken stappen.
Ook in de ‘buiten de touwen’-afdeling van golfnieuws: de aanstaande scheiding van Rory McIlroy. Maandag kwam het nieuws dat McIlroy na zeven jaar huwelijk de scheiding van vrouw Erica had aangevraagd. McIlroy besprak zijn persoonlijke leven niet tijdens zijn mediasessie op woensdag en sloeg zelfs de vriendelijkste vragen weg met regels als “Ik ben klaar om deze week te spelen.”
Donderdag: Schauffele bepaalt het tempo
Valhalla krijgt in de toekomst misschien ook geen nieuwe major, maar de 2024-versie begon met een briljant, huiveringwekkend moment: ‘My Old Kentucky Home’ klonk terwijl de mist over de heuvels van het parcours rolde.
The only way to kick off the @PGAChampionship in Kentucky. pic.twitter.com/pNi7qPFoap
— PGA of America (@PGA) May 16, 2024
De enige betere prestatie van de dag: Schauffele, die in de eerste ronde een schitterende 62 neergooide. Tot dat moment waren er slechts drie 62’s behaald in een major in de golfgeschiedenis, en Schauffele had er één: vorig jaar bij de Los Angeles Country Club op de US Open. (De anderen: Rickie Fowler vorig jaar op de US Open, vlak voor Schauffele, en Branden Grace in 2017 op het Open Kampioenschap.)
“Het is een geweldig begin van een groot toernooi, een toernooi dat ik uiteraard altijd zal blijven volgen”, zei Schauffele. ‘Het is gewoon donderdag. Dat is het dan ook.”
Met de 62 had hij drie slagen voorsprong op het veld, terwijl Tony Finau, Mark Hubbard en Sahith Theegala allemaal op -6 stonden. Op dat moment leek het erop dat het PGA-kampioenschap van 2024 zich zou ontvouwen als een routinematig, competitief toernooi. Een paar uur later zou het allesbehalve routine worden.
Vrijdag: Tragedie, drama, ongeloof
Het nieuws begon vrijdag vóór zonsopgang. Terwijl de regen Louisville bestormde, sloeg de tragedie toe in Valhalla. John Mills, een 69-jarige bewaker, kwam kort na 05.00 uur om het leven bij een incident met een shuttlebus. Ongeveer een uur later probeerde Scottie Scheffler Valhalla binnen te komen en werd ter plaatse door een politieagent tegengehouden. Het incident escaleerde tot een regelrechte confrontatie die eindigde toen Scheffler in handboeien werd afgevoerd naar de gevangenis.
De arresterende officier hield vol dat Scheffler “weigerde te gehoorzamen en versnelde naar voren, slepend [the officer] naar de grond.” Scheffler wierp in een verklaring tegen dat hij “te werk ging zoals voorgeschreven door politieagenten.” Hij bracht een tijd door in de gevangenis en kalmeerde, ongelooflijk genoeg, zijn geest door zich uit te rekken om zich voor te bereiden op zijn starttijd.
Scheffler bereikte de baan met minder dan een uur over voor zijn starttijd, ging eenvoudigweg naar buiten en opende met een birdie op weg naar een verbazingwekkende 66. Hij eindigde de dag op -9, een van de vele op dat nummer, drie slagen verwijderd. De voorsprong van Schauffele. Morikawa eindigde op -11, één achter Schauffele, terwijl Theegala de dag op -10 eindigde.
De verlaging was verrassend laag -1, en dat zorgde ervoor dat een aantal opmerkelijke namen vroegtijdig naar huis gingen, waaronder Jon Rahm, verdedigend US Open-kampioen Wyndham Clark, en Woods, die na lange ontslagen nog steeds moeite lijkt te hebben om zijn vorm te vinden.
Zaterdag: Een verhuisdag die zijn naam eer aan doet
Zaterdagochtend hing mist over het hele parcours, wat leidde tot een vertraging van twee uur en twintig minuten voor de laatste spelers in ronde 2 en de start van ronde 3. Toen de spelers eenmaal aan de derde ronde begonnen, ging de paardenrace van Moving Day van start. De lage man uit de derde ronde: Shane Lowry, die kaartte een andere 62 in een major, slechts twee dagen na die van Schauffele. Lowry had een putt van 3 meter om 61 te schieten, wat de laagste ronde in de geschiedenis van het grote kampioenschap zou zijn geweest, maar hij kon het niet helemaal afsluiten. Hij eindigde nog steeds op -13, twee slagen achter de leiders.
Schauffele wankelde een beetje, waardoor een tweetakt, back-negen voorsprong verdampte, en hij en Morikawa deelden de voorsprong van de ene op de andere dag op -15. Theegala was één slag terug, gevolgd door Dechambeau, Lowry en Viktor Hovland volgden op -13. In totaal eindigden vijftien spelers zaterdag binnen vijf slagen van de voorsprong, en zes binnen slechts twee slagen.
Niet iedereen ging echter omhoog; Scheffler en Koepka hadden het allebei moeilijk. Scheffler had blijkbaar geen energie meer en eindigde de dag op +2. Koepka had zijn touch niet en ondanks het afsluiten met twee birdies kreeg hij een +3 waardoor de titelverdediger uit de strijd werd gehaald.
Zondag: De kampioen wordt gekroond
De eerste spelers waren bijna zeven uur voordat de leiders afstaken op de baan, en vanaf het begin was het duidelijk dat zondag een laag scorende dag zou worden. Spelers in de ochtendgolven scoorden verrassend lage cijfers: Jordan Smith had de vroege lage ronde op -7, Tommy Fleetwood eindigde die dag op -6 en Koepka kreeg een gekmakende, gemiste kans -5.
Om opnieuw in te stellen: Aan het begin van zondag zag het klassement er als volgt uit:
Collin Morikawa, Xander Schauffele: -15
Sahith Theegala: -14
Bryson DeChambeau, Shane Lowry, Viktor Hovland: -13
Theegala trok het eerste bloed met een spectaculaire putt van 17,5 meter op de eerste hole en bracht Schauffele en Morikawa gelijk op -15. Kort daarna tikte DeChambeau binnen voor een birdie op de tweede, waarna Schauffele ze allemaal aanvoerde met een birdie op de eerste om de solo-leiding te nemen, en de race was begonnen.
Theegala gaf onmiddellijk zijn birdie terug en maakte de tweede bogey. Vanaf dat moment verdween hij uit de strijd.
DeChambeau bleef druk uitoefenen op de leiders met een nieuwe birdie op 5, waardoor hij slechts één slag achter Schauffele kwam. Maar Schauffele bleef op het gas hameren, maakte een birdie op de vierde en nam een voorsprong van twee schoten op het veld op -17.
En zo ging het ook ongeveer, behalve Morikawa die geen rood getal kon vinden en zich een weg baande langs de voorste negen.
Speelpartners DeChambeau en Hovland voedden zich met elkaars energie, waarbij ze beiden een birdie maakten op de zesde en bijna respectievelijk één en twee slagen van Schauffele’s voorsprong naderden. Hovland gooide een birdie op de par-5 7e tot bijna binnen één slag.
Toen de leiders de bocht maakten, zag het klassement er als volgt uit:
Schauffele -19
DeChambeau, Hovland -17
Roos, Morikawa -15
Hovland bleef warm op de achterste negen en rolde een birdie binnen op de 12e tot bijna binnen een slag. En toen Schauffele zich door de 10e heen worstelde en een bogey maakte, stond Hovland zelfs bovenaan het klassement dood, met DeChambeau één slag terug.
Schauffele herstelde zich van zijn bogey op 10 en maakte een birdie op de 11e, waardoor het PGA-kampioenschap feitelijk in een race met drie paarden veranderde. Hij en Hovland stonden gelijk op -19, met DeChambeau één slag terug op -18.
Schauffele maakte een birdie op de 12e om op 20 onder te komen en zelf de leiding te herwinnen – een voorsprong die hij vasthield totdat DeChambeau op 18-jarige leeftijd een birdie binnenrolde, wat een dramatische finish opleverde.
