“Liberale Republikeinen.” “TE extreem.” “VESTIGING MARIONETTEN.”
In de aanloop naar de voorverkiezingen van 11 juni in South Carolina hebben potentiële kiezers mogelijk uitspraken gelezen zoals die op campagnemailers, flyers, sociale media en tv-advertenties. De advertenties zijn in de eerste plaats gericht op Republikeinen, maar vertegenwoordigen een grotere strijd die uit het staatshuis sijpelt en nu in de handen van de kiezers terechtkomt.
Een fractie van de Republikeinse partij in South Carolina is de afgelopen drie jaar steeds actiever geworden, nu conservatieve leden van de Freedom Caucus en de caucusleden van het Republikeinse Huis met elkaar botsen over de manier waarop wetgeving moet worden gemaakt en de prioriteiten van de staat. De Freedom Caucus beweert dat de Republikeinse partij in South Carolina de meest liberale Republikeinse partij in de VS is, terwijl degenen die niet in de Freedom Caucus zitten de groep beschuldigen van capriolen en geen serieuze wetgeving.
De Freedom Caucus, een groep van ongeveer zeventien wetgevers, heeft laten zien dat obstructie een onverwachte machtsbron kan zijn en tegelijkertijd invloed kan verwerven die een aantal Republikeinse leiders niet graag willen erkennen. De wrijving zal zich uiten in de stembus, waar in meer dan 30 zetels kandidaten zijn opgenomen die bij elke groep aansluiten.
Deze fractie speelt een belangrijke rol in de campagnes, zeggen politici, vooral voor de voorverkiezingen. De argumenten op de House-vloer bereiken niet altijd de ogen en oren van de gewone South Carolina-bewoners, maar het campagnemateriaal wel.
Hier ziet u hoe een deel van de strijd tussen de twee facties er voor de kiezers uitziet.
Anti-Freedom Caucus-berichten
RJ May, R-Lexington, vice-voorzitter van de Freedom Caucus, zei dat hij minstens 19 berichten tegen hem had geteld onder de talrijke campagneflyers die de afgelopen maanden naar zijn groep waren gestuurd.
Eén vlieger in het district van May beweerde dat hij een wetsontwerp had ingediend waarin een ongeboren kind werd gedefinieerd als een persoon in elk ontwikkelingsstadium. Het wetsvoorstel stelt dat een “ongeboren kind dat het slachtoffer is van moord” gelijke bescherming krijgt onder de moordwetten van de staat.
“In plaats van het leven te beschermen, heeft radicale RJ MAY een wetsvoorstel ingediend om vrouwen – onze dochters en kleindochters – ter dood te veroordelen die abortus plegen. RJ MAY is te extreem!” las de folder van het Palmetto Truth Project.
Onderaan de folder stond een briefje met de tekst: “*Ja, zelfs slachtoffers van verkrachting en incest! Gelukkig zeiden de Republikeinen met gezond verstand nee tegen RJ May.”
May heeft het wetsvoorstel niet ingediend. Volgens de gegevens van het staatshuis stond May’s naam nooit op de rekening. Meerdere leden van de Freedom Caucus hebben het wetsvoorstel echter ondertekend.
Op een mailer met het gezicht van staatsvertegenwoordiger Josiah Magnuson erop en “defund the Police” op de achtergrond stond: “Maar radicaal JOSIAH MAGNUSON zei NEE tegen … Het verhogen van de beloning voor wetshandhavers, het verhogen van de beloning voor eerstehulpverleners, het financieren van een schoolhulpfunctionaris op elke school.”
De flyer verwees naar de stemming van Magnuson in juni 2023 over de begroting. Dat budget omvatte onder meer het verhogen van de salarissen voor eerstehulpverleners en SRO’s op scholen. Magnuson was een van de veertien leden van het Huis van Afgevaardigden die tegen stemden. Leden van Magnuson en Freedom Caucus zeggen echter dat de begroting niet tegemoetkomt aan wat de staat nodig heeft.
Magnuson schreef via sms dat hij vocht voor meer financiering voor wetshandhaving, en dat het feit dat hij nee stemde voor de begroting niet betekende dat hij tegen sommige initiatieven daarin was.
“MAAR RADICALE REP. JOSIAH MAGNUSON… Gestemd om veroordeelde criminelen in staat te stellen vuurwapens te dragen, blokkeerde gratis vuurwapentrainingen verzorgd door SLED- en CWP-instructeurs, verraadde de NRA door tegen hen te vechten tijdens de goedkeuring van het wetsvoorstel, om alleen maar te proberen u voor de gek te houden door zijn eigen NRA-referenties aan te prijzen, ‘zei een folder over Magnuson van het Palmetto Truth Project.
Magnuson stemde echter voor een amendement voorgesteld door May en vertegenwoordiger Thomas Beach, R-Anderson, dat een deel van de grondwettelijke carry-wet zou hebben geschrapt met regels over het meenemen van veroordeelde misdadigers.
Anti-Republikeinse berichten
Eind april twitterden enkele Republikeinse wetgevers hun ontzetting over een sms-bericht dat potentiële kiezers in de hele staat hadden ontvangen van ‘Julia’. In de tekst stond Julia van het American Action Fund, waar verschillende Republikeinen die niet in de Freedom Caucus zaten, werden vermeld met de boodschap “stemde voor House Bill 4927 om een Health Czar in Anthony Fauci-stijl in South Carolina te creëren.”
Het sms-bericht ging over de stemming over de herstructureringswet van het ministerie van Volksgezondheid en Milieucontrole, die verschillende overheidsinstanties zou consolideren met de nieuwe afdeling Volksgezondheid. Afgevaardigde Jay West, R-Anderson, stemde vóór het wetsvoorstel, maar hij en andere Republikeinen beschouwden het niet als een wetsvoorstel in ‘Fauci-stijl Gezondheids-tsaar’, maar eerder als een efficiëntere manier voor de overheid om te functioneren.
“In plaats van lastige gezondheidsvoorschriften af te schaffen, heeft Rep. [Jay] West stemde voor consolidatie en het geven van gezondheidsbevoegdheden aan een niet-gekozen bureaucraat in Anthony Fauci-stijl”, aldus het sms-bericht. Vervolgens wordt er een nummer vermeld dat West moet bellen en ‘eisen dat hij zijn koers verandert en zich verzet tegen de medische tirannie’.
Terwijl dit tijdens de zitting was, zeiden Republikeinen zoals staatsvertegenwoordiger. Neal Collinsdie werd genoemd in een van de teksten van Julia van het American Action Fund, vertelde op sociale mediaplatform X dat het zijn zesde omstreden voorverkiezing was, en “Julia denkt dat kiezers zullen worden beïnvloed door een slecht gefotoshopte foto van ons voor de deur.” Dingen waarvan ‘zij’ denkt dat ze je bang maken…’ tweette hij.
Collins staat tegenover Brandy Tarleton, van wie politici zeggen dat hij een op de Freedom Caucus gerichte kandidaat is.
‘Weet vertegenwoordiger Neal Collins wat een vrouw is? Rep. Collins stemde tegen het correct definiëren van geslachten in de wet van South Carolina”, aldus een mailer over Collins. Op de achterkant staat een foto van een dragqueen met de boodschap “Demand Rep. Collins Stop Caving to the Trans Agenda” en vermeldt zijn telefoonnummer. Het werd uitgezonden door het American Action Fund.
De mailer verwijst naar de wet op de jacht en visserij voor vrouwen, die brede steun kreeg in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat totdat May een amendement voorstelde om te definiëren wat een vrouw was. Veel Republikeinen zagen het als onderdeel van de capriolen van de Freedom Caucus en stemden het amendement weg.
Kandidaten vallen elkaar aan; maar groepen van derden doen meer
Walt Whetsell, president van Starboard Communications, het communicatiestrategiebureau voor de House GOP Caucus, zei volgens berichten in de media dat de House GOP een “zeer agressieve” benadering heeft gekozen voor de bescherming van hun caucusleden en de verkeerde informatie die tegen de leden is gebruikt. .
“Dat heeft zich gemanifesteerd in het feit dat er aan beide kanten veel geld wordt uitgegeven”, vertelde Whetsell aan The State.
Volgens rapporten van de staatsethiekcommissie hebben de kandidaten voor de Freedom Caucus tot en met 22 mei meer dan 562.000 dollar aan hun campagnes besteed. Maar kandidaten die zich bij de Republikeinse caucus hadden aangesloten, gaven tot en met 22 mei meer dan $ 1 miljoen uit.
Negatieve campagnes tegen leden van de Republikeinse Partij in het Huis van Afgevaardigden vonden grotendeels plaats via post, sms en digitale strategieën, zei Whetsell.
‘Dat is het tactische antwoord,’ zei Whetsell. “Het strategische antwoord is het gebruik maken van enkele van de Gotcha-stemmen en Gotcha-amendementen van de afgelopen paar jaar die destijds bedoeld waren om de campagne op te zetten.”
SC-politiek strateeg en adviseur Chris Slick schreef op 2 juni via Twitter: “Mail is nog steeds koning in een SC-wetgevende race, niet digitaal en zeker geen tv – verander van gedachten.”
Een meerderheid van de vliegers aan beide kanten, zeggen kandidaten en politici, komt uit ‘duistere geldgroepen’.
Je zult de term “dark money group” in geen enkel statuut of wet tegenkomen. Het is een gebruikelijke term voor het beschrijven van onafhankelijke uitgavencommissies.
In 2010 oordeelde het Hooggerechtshof dat campagne-uitgaven de vrijheid van meningsuiting beschermen en bepaalde het de monetaire uitgaven in een politieke race om meningsuiting. Omdat de groepen geen kandidaten zijn, hoeven ze niet bekend te maken wie hen geld geeft en waaraan ze het uitgeven.
De wet van South Carolina die commissies verplichtte dit te melden, werd geschrapt. Dat maakt het tot het ‘wilde wilde westen’ van campagne voeren, zeggen politici, waar iedereen een ‘commissie’ kan zijn.
Deze commissies maken vooral gebruik van campagnemailers. Een aantal groepen hebben meer publiek gemaakt over wie ze zijn, waaronder Palmetto Gun-rechten en Americans for Prosperity South Carolina. Er zijn een paar opmerkelijke groepen van buiten South Carolina, waaronder het American Action Fund uit Texas en de Faith and Freedom Coalition uit Georgia (met een afdeling in South Carolina), die achter de Republikeinen van het Huis van Afgevaardigden aan zijn gegaan. Groepen als het Palmetto Truth Project zijn achter leden van de Freedom Caucus aangegaan.
Hoewel het grotendeels onduidelijk is wie deze groepen leidt, hebben sommigen hun excuses aangeboden wanneer zij de waarheid verkeerd weergeven.
Het Palmetto Truth Project verontschuldigde zich via Twitter en stelde: “Het is een topprioriteit van deze organisatie geweest om 100% nauwkeurigheid te behouden in al onze communicatie met kiezers… in tegenstelling tot de @SCFreedomCaucus doet. Het is ons opgevallen dat @FactCheck_SC heeft drie gevallen geïdentificeerd waarin we inderdaad verkeerd hebben gecommuniceerd. In onze pogingen om transparant te zijn, willen we onze excuses aanbieden aan @scfreedomcaucus-leden, @RJMayIII, @JosiahMagnuson en aan alle Chris Terribiles in de wereld (Jackie Terribile: @TSTStylist).
De post vermeldde drie gevallen waarin ze valse verklaringen aflegden, waarvan er één verwees naar de flyer waarin stond dat May de prenatale wet inzake gelijke bescherming steunde.
Maken mailers echt een verschil? Het hangt er van af
Karyn Amira, hoogleraar politieke wetenschappen aan het College van Charleston, zei dat, hoewel de wetten inzake smaad en laster die bepalen wat wel en niet mag worden gezegd, het erg moeilijk is om opzet te bewijzen en dat er in de rechtbank aan een zeer hoge standaard moet worden voldaan, wat veel speelruimte biedt. over wat mensen kunnen zeggen over andere mensen, vooral politici.
“Er is een grens die kan worden overschreden als het gaat om laster van karakter, maar dat is heel moeilijk te bereiken”, zei Amira. “Dus de meeste mensen proberen het niet eens. Er is veel speelruimte om de waarheid feitelijk te verdraaien en misleidend te zijn, door iets bevooroordeeld te zeggen.”
Amira zei dat je moest bewijzen dat iemand iets aantoonbaar vals over je zei en zij wisten dat het vals was.
“Dat is waar het moeilijk wordt. Veel mensen spreken fouten, zelfs als ze het op een folder schrijven. Ze kunnen zich vergissen omdat ze geloofden dat iets waar was, terwijl dat niet zo was. Je kunt niet zoiets zeggen als ‘mijn tegenstander heeft een baby opgegeten’, wetende dat dat niet waar was.”
Uiteindelijk zal de kiezer in staat moeten zijn die informatie te doorzoeken en te bepalen wat goed is, zei Amira.
Amira zei dat mensen tijdens de voorverkiezingen feitelijk beter overtuigbaar zijn dan algemene verkiezingen.
“Als je aan algemene verkiezingen denkt, is het meestal een democraat versus een republikein en de mensen weten al welke kant ze op gaan stemmen, en er is geen informatie uit een folder of, weet je, een radioadvertentie die hen in beweging zou kunnen brengen,” zei Amir.
In een voorverkiezing kun je niet per se op je partijdigheid vertrouwen om een beslissing te nemen, zei Amira.
Maar om kiezers daadwerkelijk te beïnvloeden, moeten ze de mailing lezen en de motivatie hebben om de waarheid ervan te bepalen, voegde ze eraan toe. Zelfs hiermee zullen de meeste mensen zich niet herinneren wat ze hebben gezien.
“De effecten zijn van zeer korte duur, meestal variërend van ergens tussen een uur en maximaal twee dagen,” zei Amira. “Ze zijn minimaal, maar ze kunnen mensen in de marge die nog geen besluit hebben genomen, in beweging brengen. En meestal zou dat precies in deze periode plaatsvinden.”
Is het effectief? Eén voormalig senator denkt van wel
Voormalig staatssenator Larry Martin, R-Pickens, werd in 2016 uit het staatshuis gestemd nadat er de laatste week voor de verkiezingen een golf van negatieve campagnes plaatsvond. Hoewel er nog andere factoren waren, zei hij dat het uitgegeven ‘donkere geld’ een enorme tol eiste van zijn campagne.
“Er bestaat geen twijfel over dat de hoeveelheid zwart geld die voorafgaand aan mijn verkiezing werd uitgegeven zeer schadelijk was voor mijn vooruitzichten,” zei Martin. Er waren een heleboel zaken waar ingegrepen werd, waardoor je niet veel hoefde te doen om ze uit te buiten en mensen helemaal in de war te brengen.”
Martin zei dat hoewel de kiezers misschien bereid waren om van hem af te komen, hij gelooft dat de berichten tegen hem een grote rol hebben gespeeld in het feit dat hij niet werd gekozen.
Er werden flyers, tv-advertenties, telefoontjes, sms-berichten en meer tegen Martin verzonden, en hij zei dat veel van de verklaringen misleidend of niet waar waren. Ze vielen rechtstreeks zijn staat van dienst op het gebied van wapens en de preventie van huiselijk geweld aan.
‘Je weet pas dat het komt als het te laat is. Er is behoorlijk wat geld uitgegeven, en door wie weten we niet.”
