9 juni – Amerikaanse senator Susan Collins trok vorige week wenkbrauwen op en veroorzaakte een spervuur van kritiek toen ze de bewering van voormalig president Donald Trump herhaalde dat hij het slachtoffer was van politieke vervolging nadat een jury hem schuldig had bevonden aan 34 aanklachten met betrekking tot zwijggeldbetalingen aan een pornoster.
Collins, een Republikein die ervoor stemde om Trump af te zetten na de aanval op het Capitool van 6 januari 2021, herhaalde het betoog van Trump dat de aanklager van New York City die de aanklachten had ingediend campagne voerde voor zijn baan op basis van “een belofte” om Trump te vervolgen, zelfs hoewel die bewering door factcheckers in diskrediet is gebracht.
“Het is van fundamenteel belang voor ons Amerikaanse rechtssysteem dat de overheid zaken vervolgt vanwege vermeend crimineel gedrag, ongeacht wie de verdachte is. In dit geval is het tegenovergestelde gebeurd”, zei ze in de verklaring. “De officier van justitie, die campagne voerde met de belofte om Donald Trump te vervolgen, heeft deze aanklacht juist ingediend vanwege wie de beklaagde was en niet vanwege enig specifiek crimineel gedrag. De politieke onderbouwing van deze zaak vervaagt de grenzen tussen het rechtssysteem en de kiesstelsel, en deze uitspraak zal waarschijnlijk het onderwerp zijn van een langdurig beroepsproces.”
De reactie werd breed bekritiseerd door de tegenstanders van Collins en verraste politieke waarnemers – en zelfs enkele aanhangers en bewonderaars – omdat het twijfel deed rijzen over de onafhankelijkheid van het rechtssysteem van het land, iets wat de senior senator van Maine in het verleden zorgvuldig heeft vermeden.
“Ik voelde dat een van de gevaarlijkste dingen aan (Trump) zijn gebrek aan respect voor de rechtsstaat en zijn meedogenloze aanval op ons rechtssysteem is”, zegt Rollin Ives, een oud-aanhanger die samen met Collins in de regering van gouverneur John McKernan heeft gediend. “Ik vond dat de reactie van Susan eigenlijk consistent was met dat gebrek aan respect voor de rechtsstaat en de aanval op ons rechtssysteem, en dat is volgens mij gewoon enorm gevaarlijk.”
Collins zou vorige week niet worden geïnterviewd om vragen te beantwoorden over haar verklaring of de veroordeling van Trump, maar liet in plaats daarvan een woordvoerder reageren op schriftelijke vragen, waarbij hij ontkende dat de verklaring van Collins het rechtssysteem in diskrediet bracht.
In een gesprek met een groep verslaggevers na een evenement vrijdag op het hoofdkwartier van de Maine Air National Guard in Bangor, werd Collins voor het eerst publiekelijk gevraagd naar haar verklaring.
“Ik denk dat mijn verklaring glashelder was”, zei ze. ‘Ik heb op geen enkele manier de jury aangevallen. Dat heb ik nog nooit gedaan. Ik heb enorm veel respect voor ons rechtssysteem, maar feit is dat we in dit specifieke geval een gekozen aanklager hadden die ervoor koos een nieuwe zaak aan te spannen, gebaseerd op over staatswetten waar de verjaringstermijn al lang is verstreken.” De verjaringstermijn, die in New York was verlengd vanwege de COVID-19-pandemie, zal naar verwachting als onderwerp aan de orde worden gesteld in een beroep van Trump.
Collins herhaalde ook dat de officier van justitie, Alvin Bragg, de officier van justitie van Manhattan, vele malen had gepocht over het onderzoek naar Trump voordat hij tot officier van justitie werd gekozen, en zei dat hij Trump en zijn familie ter verantwoording zou roepen.
“Dat doet je afvragen of deze specifieke zaak zou zijn aangespannen tegen iemand die niet Donald Trump heette”, zei ze. “Voor mij verzwakt dat het vertrouwen van het publiek in onze rechterlijke macht, en dat is het laatste wat we willen doen.”
De senator bekritiseerde verder “een bepaalde krant in het zuiden van Maine” omdat deze probeerde “te verdraaien wat er werd gezegd”, verwijzend naar een recent hoofdartikel van de Portland Press Herald/Maine Sunday Telegram.
Collins beëindigde de beschikbaarheid van de pers na die vraag, maar benaderde kort daarna een Press Herald-verslaggever om hem uit te schelden omdat hij de vraag überhaupt had gesteld en noemde deze ‘vies’. Ze bleef ook de krant bekritiseren, wederom vanwege het hoofdartikel en ook omdat ze geen bericht had over de gebeurtenis die haar vrijdag naar Bangor bracht, een zeldzaam bezoek van de secretaris van de Amerikaanse luchtmacht.
Collins neemt een zeldzame en soms delicate plaats in in de Republikeinse politiek. Ze wordt beschouwd als een van de laatste gematigde leden van haar partij in het Congres, althans in vergelijking met de meeste van haar collega’s, en is het enige overgebleven Republikeinse congreslid in New England.
Ze heeft zich openlijk kritisch uitgelaten over Trump. Ze stemde ervoor om hem te veroordelen tijdens zijn impeachment-proces voor de aanval op het Capitool van 6 januari, en ze heeft gezegd dat ze de herverkiezing van Trump niet steunt en niet op hem zal stemmen. Maar ze is niet uit de partij verdreven zoals andere critici van de voormalige president. En ze heeft zich aangesloten bij haar partij wanneer haar stem nodig is, met name in 2018 om een stem uit te brengen ter bevestiging van Trumps benoeming van Brett Kavanaugh in het Amerikaanse Hooggerechtshof.
De eerdere kritiek van Collins heeft de Republikeinen in Maine geïrriteerd. Na haar afzettingsstemming overwoog de partij Collins te censureren voordat ze er uiteindelijk tegen besloot. In april werd Collins begroet met een beetje boegeroep en beschuldigingen dat hij een ‘verrader’ was op de conventie van de partij in 2024, die werd gedomineerd door Trump-aanhangers.
Dit alles maakte het opmerkelijk dat Collins, die het mislukte bod van Nikki Haley voor de Republikeinse presidentskandidaat steunde, haar steun zou geven aan de aanvallen van Trump op het rechtssysteem en zijn beweringen dat Bragg campagne voerde op basis van ‘een belofte’ om de voormalige president te vervolgen.
“Ze herhaalt zeker hetzelfde BS-argument dat de Trump-mensen over het proces naar voren brengen”, zegt Rick Wilson, een nationale Republikeinse strateeg en medeoprichter van het Lincoln Project, dat tot doel heeft Trumps MAGA-beweging, oftewel Make America Great Again, een halt toe te roepen. “Het is een objectief onjuist argument.”
In schriftelijke antwoorden op vragen per e-mail ontkende Collins’ woordvoerder Annie Clark dat de senator kritiek had op het rechtssysteem.
“Senator Collins heeft nooit kritiek geuit op de rechter, de jury of het rechtssysteem. Ze bekritiseerde specifiek de beslissing van de officier van justitie – een gekozen politicus – om deze nieuwe aanklachten in deze zaak naar voren te brengen,” zei Clark. “Natuurlijk wordt ons rechtssysteem versterkt als aanklagers de wet gelijkmatig toepassen en zich niet laten motiveren door politieke overwegingen.”
Net als in Maine zijn officieren van justitie in New York en andere staten gekozen functionarissen, dus de standpunten zijn tot op zekere hoogte inherent politiek, of op zijn minst gemakkelijk als zodanig te bekritiseren.
Bragg heeft nooit beloofd Trump te vervolgen, zo blijkt uit factcheckers van het Poynter Instituut. Tijdens de campagne van 2021 vertelde Bragg dat hij in het verleden niet bang is geweest om Trump en zijn bedrijven te vervolgen, en dat hij het bewijsmateriaal dat aan het licht kwam tijdens het onderzoek, dat begon voordat hij aantrad, zou volgen om te bepalen of er vervolging zou plaatsvinden.
Toen hem werd gevraagd bewijs te leveren dat Bragg campagne voerde op basis van ‘een belofte om Trump te vervolgen’, wees Clark op verklaringen die in overeenstemming waren met de conclusies van de factcheckers en noemde hij geen specifieke belofte om de voormalige president te vervolgen.
Een van de andere drie strafzaken van Trump – de zaak van verkiezingsinmenging in Georgië – wordt ook vervolgd door een gekozen officier van justitie, Fani Willis. Op de vraag of Collins gelooft dat een van de andere zaken een ‘politieke onderbouwing’ heeft, zei Clark alleen dat Collins geen commentaar heeft gegeven op de details van de andere zaken.
Mark Brewer, professor politieke wetenschappen en voorzitter van de afdeling politieke wetenschappen op de Orono-campus van de Universiteit van Maine, zei dat Collins’ reactie op de zwijggeldzaak de centrale klacht van Trump bevestigt: dat hij het slachtoffer is van een politieke heksenjacht onder leiding van een politiek gemotiveerde man. officier van justitie.
‘Hier steunt ze een van de belangrijkste argumenten van Trump: dat dit hele proces een schijnvertoning was’, zei Brewer. “Hoewel ze de taal niet gebruikt, is dat in wezen wat ze zegt, en aanhangers van Trump zeggen dit al die tijd.”
Collins’ eerste reactie op de veroordeling weerspiegelt iets van een verschuiving voor haar.
Trump werd in april 2023 aangeklaagd wegens de betaling van zwijggeld. Nadat hij maanden later werd aangeklaagd wegens vermeende inmenging in de verkiezingen in Georgië, werd Collins door lokale verslaggevers in Brewer gevraagd naar haar mening over het toenemende aantal aanklachten tegen Trump. Destijds omschreef ze de zaak Manhattan niet als politiek gemotiveerd.
Ze sprak zelfs haar vertrouwen uit in het rechtssysteem.
“Gelukkig is dit iets dat onze rechtbanken moeten beslissen”, zei Collins afgelopen augustus. “Wij zullen niet de aanklagers in deze zaak zijn. We zijn geen leden van de jury. En we zullen gewoon moeten zien wat er gebeurt, aangezien deze zaken voor de rechter komen of worden afgehandeld.”
James Melcher, hoogleraar politieke wetenschappen aan de Universiteit van Maine in Farmington, was ook verrast door hoe ver Collins ging in haar verklaring na het zwijggeldvonnis. Haar kritiek weegt zwaarder dan de woorden van Trump-loyalisten, zei hij, vanwege haar relatieve onafhankelijkheid en kritiek uit het verleden op Trump en zijn daden.
Melcher verwachtte dat Collins de integriteit van het rechtssysteem zou hebben verdedigd.
“Meestal praat ze heel snel over die modererende invloeden, en dat is duidelijk iets dat niet naar voren kwam,” zei Melcher.
Collins leek verder te gaan dan de weinige andere Republikeinse Trump-critici in het Congres, hoewel zij ook hun twijfels uitten over de uitkomst. Senator Mitt Romney uit Utah, die twee keer stemde om Trump te veroordelen tijdens zijn afzettingsprocedures, concentreerde zijn opmerkingen regelrecht op Bragg en zei dat hij een “politieke beslissing” had genomen om door te gaan met het proces in plaats van te proberen een minnelijke schikking te treffen. En senator Lisa Murkowski uit Alaska, die op 6 januari stemde om Trump te veroordelen, noemde de zaak een afleiding van de focus op Biden’s staat van dienst voorafgaand aan de verkiezingen van 2024. Geen van beiden noemde het rechtssysteem.
Zelfs een milde verdediging van het rechtssysteem kan worden gezien als een minachting tegen Trump en kan verwoestende politieke gevolgen hebben.
Toen Larry Hogan, een Republikeinse kandidaat voor de Amerikaanse Senaat, er bij mensen op aandrong ‘het vonnis en de juridische procedure te respecteren’, werd hij snel veroordeeld, waarbij Trump-adviseur Chris LaCivita op het sociale platform X antwoordde dat ‘je zojuist je campagne hebt beëindigd’.
Wilson van het Lincoln Project, dat zich verzette tegen de herverkiezing van Collins in 2020, zei dat de senior senator van Maine ‘zelfbehoud’ zoekt in een partij die volledig aan Trump is toegewijd en om verdere kritiek van Trump-aanhangers te vermijden, zelfs als dit betekent dat hij ‘diepgaand corrosieve en corrupte” aanvallen op het rechtssysteem. Maar, zei hij, Collins zal nooit omarmd worden door de beweging vanwege haar kritiek uit het verleden.
‘Net als alle Republikeinen die Trump in de kont proberen te kussen nadat ze hem een keer hebben afgewezen, komen ze nooit meer de tent in’, zei Wilson. ‘Zo werkt MAGA niet. Ze straffen altijd iedereen die het reservaat verlaat. Dit houdt haar van het meest gloeiend hete vitriool af, maar het levert haar nooit echt iets op dan wat ze nu heeft.’
Tientallen lezers vermaanden de reactie van Collins in e-mails aan de Press Herald, en een aantal anderen schreven formele brieven aan de redacteur. Haar reacties leken de negatieve meningen die haar tegenstanders al hadden, te verdiepen. Een paar lezers zeiden dat ze Collins niet langer konden steunen.
S. John Watson uit Portland is een levenslange democraat die Collins leerde kennen door zijn jarenlange pleitbezorging op het gebied van de langdurige zorg. Hij was geschokt door wat hij beschouwde als de uiterst partijdige opmerkingen van Collins over het Trump-uitspraak, waarbij hij zei dat Collins zichzelf tijdens bijeenkomsten altijd had gepresenteerd als een sterke tweeledige pleitbezorger.
“Ik was gewoon zo geschokt. Ik kon het niet geloven. Het kwam over als een hartstochtelijke minachting voor het rechtssysteem”, zegt Watson, een gepensioneerde financieel directeur van een non-profitorganisatie voor langdurige zorg. “Ze sprong op de gekke kar van extreem-rechts die opdook zodra de veroordeling werd aangekondigd, wat begrijpelijk is in deze politieke omgeving, maar dat had ik niet van haar verwacht.”
Audrey en Joe Delafield uit Scarborough zeiden in een brief aan de redacteur dat ze Collins niet langer zullen steunen. Ze zeiden dat “het bewijsmateriaal overduidelijk was” en dat Bragg een “plicht had om te vervolgen”.
“Senator Collins lijkt niet beter dan de andere Republikeinen die Donald Trump op de hielen zitten”, schreven ze. “We hebben gedacht dat ze een eerlijke en redelijke Republikein was (een van de weinige, zouden we kunnen toevoegen), maar die hoop is ons ontnomen. Ze heeft al jaren onze stem. Nu niet meer.”
Stafschrijver Eric Russell heeft aan dit artikel bijgedragen.
Kopieer de verhaallink
