Caitlin Clark behaalde vrijdag haar eerste overwinning als prof tegen de Los Angeles Sparks, maar de Indiana Fever kon geen streak aan elkaar rijgen in het zwaarste vroege schema van welk team dan ook in de WNBA. Ze hebben een pauze van twee dagen achter de rug – hun langste van het korte seizoen – en zijn dinsdag gastheer van de Sparks om aan een periode van vier wedstrijden in zes dagen te beginnen.
De zes nederlagen zijn meer dan die van Clark en haar team uit Iowa in haar senior seizoen van 34 wedstrijden, dat een collegiaal record van 109-30 voor Clark bereikte. Toch is nummer 1 overall draft picks die verliezen veroorzaken niets nieuws in de WNBA.
Teams zijn gezamenlijk 384-454 (.458) tijdens de rookie-seizoenen van hun nummer 1 picks en slechts negen van de 25 teams eindigden boven .500. Drie waren één overwinning boven de streep. (De gegevens zijn exclusief de Charlotte Sting uit 2005 en de New York Liberty uit 2020, aangezien respectievelijk Janel McCarville en Sabrina Ionescu elk drie wedstrijden speelden vanwege blessures.)
Breanna Stewart, de nummer 1 overall keuze van de Seattle Storm in 2016, begon haar profcarrière net na vier nationale kampioenschappen in vier jaar bij UConn. Ze behaalde de titel ‘Most Outstanding Player’ in de Final Four en blijft de meest gedecoreerde collegiale basketbalspeler in de geschiedenis van de NCAA.
Met hoge verwachtingen en veel aandacht speelde ze haar eerste wedstrijd als prof in het voorheen Staples Center tegen Los Angeles Sparks-veteranen en voormalige nummer 1-keuzes Candace Parker en Nneka Ogwumike.
“Ik dacht: dit is geweldig. Uiteraard is dit waar Kobe [Bryant] gespeeld”, aldus Stewart. ‘En we werden verslagen door dertig. Ga maar naar binnen [thinking] wij gaan winnen. En we zijn gewoon verpletterd.”
De Storm was, net als de Fever dit jaar, lang genoeg slecht geweest dat ze in opeenvolgende seizoenen nummer 1 overall waren. In 2015 kozen ze voor Jewell Loyd en de superster van de Notre Dame beleefde een rookieseizoen van 10-24. Loyd verloor zes wedstrijden in haar driejarige universiteitscarrière, inclusief opeenvolgende verliezen in de nationale kampioenschappen tegen Stewarts UConn-team. De Huskies tijdens de ambtsperiode van Stewart waren 151-5, met vier verliezen in haar eerste jaar.
“Toen verloor ik er vijf in waarschijnlijk twee weken”, zei Stewart op de dag dat ze 31 punten liet liggen tijdens Clarks thuisdebuut op 16 mei.
Seattle won back-to-back wedstrijden in juni van Stewarts rookiejaar en behaalde in september vier overwinningen. Het team brak in de loop van een seizoen pas .500 in 2018, toen het de eerste van twee WNBA-kampioenschappen won met Loyd, Stewart en 2002 nummer 1 overall keuze Sue Bird.
Bird en Lauren Jackson, de nummer 1 overall keuze in 2021, braken in 2002 amper .500 (17-15) toen ze speelden voor hoofdcoach Lin Dunn, de huidige algemeen directeur van de Fever. Het team was 4-3 in zeven wedstrijden, maar het was een schok nadat Bird in haar laatste drie jaar bij UConn in totaal vier wedstrijden verloor. Ze verloor ook haar professionele debuut.
“Ik ben in de kleedkamer en heb een beetje een aanval. Een beetje een driftbui. Ik ben dit niet gewend”, zei Bird vorige week tijdens de Rich Eisen Show. ‘En iedereen zegt: ‘Oh, waar willen jullie vanavond gaan eten?’ Het kostte me een seconde om te begrijpen dat dat ook bij de profsport hoort.”
“Het is precies zo”, vertelde Minnesota Lynx-aanvaller Napheesa Collier aan Yahoo Sports. ‘Je bent zo verdrietig. Ik wacht tot de coach tegen ons komt schreeuwen. … De coach komt binnen en ze zegt: ‘Je wint wat, je verliest wat.’”
Collier, de Rookie of the Year 2019 nadat de Lynx haar zesde overall had opgesteld, zei dat ze op de middelbare school ongeveer drie wedstrijden verloor voordat ze in totaal vijf verloor bij UConn. Ze zei dat het positieve was dat WNBA-teams zo vaak spelen – in het geval van Clark nu ongeveer om de dag – dat spelers snel doorgaan naar de volgende wedstrijd in plaats van een week lang zelfmoord te plegen na een studieverlies.
Verliezen is de norm voor keuzes met een hoge draft, en winnen is de uitzondering. De eerste die veel won was Tina Thompson, nummer 1 draft pick uit 1997, die in het eerste seizoen van de competitie terechtkwam in een per ongeluk ontworpen dynastie. De Houston Comets gingen 18-10 en wonnen de eerste van vier opeenvolgende WNBA-kampioenschappen.
De meest recente rookie met een hoge draft die boven de .500 eindigde, was Jackie Young, de derde opeenvolgende nummer 1-keuze van de Las Vegas Aces in 2019. Collier, die de op één na meeste punten scoorde in een rookiedebuut, won de onderscheiding Rookie of the year die seizoen, hoewel de Lynx (18-16) nauwelijks een winnend record veiligstelden. Young speelde een beperkte rol, stapte in haar tweede jaar over naar de bank en is een van de beste bewakers van de competitie geworden op weg naar het winnen van twee kampioenschappen. Collier is de nieuwe hoeksteen van de Lynx-franchise en een jaarlijkse MVP-kandidaat.
Drie nummer 1 keuzes, die allemaal Rookie of the Year wonnen, speelden hun eerste seizoenen in aanzienlijk succesvolle teams. Binnen vijf jaar na elkaar waren er Candace Parker’s Sparks uit 2008 (20-14), Maya Moore’s Lynx uit 2011 (27-7) en Ogwumike’s Sparks uit 2012 (24-10), geleid door een ervaren Parker.
De Sparks van 2008 brachten titelverdediger Phoenix Mercury van streek in de seizoensopener op de weg en gingen met 5-2 in de eerste zeven wedstrijden. Vier van die wedstrijden waren tegen teams die als eerste tot en met derde eindigden in het klassement van het voorgaande seizoen, waaronder een thuisverlies tegen de Mercury.
Parker had dierenartsen Lisa Leslie, Margo Dydek en DeLisha Milton-Jones voor een franchise die niet gewend was te verliezen – zoals de Fever de laatste tijd is. Het 10-24 seizoen van Los Angeles in 2007 was het eerste seizoen onder de .500 sinds 1998. Elk van de drie die onmiddellijk succes ervoeren, kwamen in betere situaties terecht dan Clark, ook al waren hun teams qua record slecht genoeg om de loterij te winnen.
Caitlin Teller
We volgen de cijfers van Clark in vergelijking met Candace Parker, de enige WNBA-rookie die werd uitgeroepen tot League MVP.
Seizoensgemiddelden: Punten (FG%/3FG%/FT%), rebounds, assists (omzet), steals, blocks
Geavanceerde statistieken: Spelerefficiëntiebeoordeling, aanvallende/defensieve beoordeling (via Her Hoop Stats), echt schietpercentage, winstaandelen per 40, plus/minus
Caitlin Clark
Seizoensgemiddelden: 15,4 PTS (37,1/31,6/88,9), 5,4 REB, 6,3 AST (5,3 TOV), 1,1 STL, 0,9 BLK
Gevorderd (tot en met 7 spellen): 14,3 PER, 91,9/109,6 O/DRTG, 53,5 TS%, 0 WS/40, -72 +/-
Totalen via 7 games: 108 PTS (33-89/18-57/24-27), 38 REB, 44 AST (37 TOV), 8 STL, 6 BLK
Opmerkelijke ranglijst in de competitie: Clark staat in de top 10 in meerdere schietcategorieën, maar dat komt omdat de Fever meer wedstrijden speelde dan enig ander team in de competitie. Ze staat op de vierde plaats in assists per wedstrijd achter Natasha Cloud (8,8), Alyssa Thomas (7,8) en Jackie Young (7,8), en zesde in assistpercentage (34,4). Ze staat op de tweede plaats wat betreft punten gegenereerd door assists (95, Natasha Cloud heeft 108) en 16e wat betreft gebruikspercentage (27,9).
Candace Parker
Seizoensgemiddelden: 18,5 PTS (52,3/42,3/73,3), 9,5 REB, 3,4 AST (2,8TOV), 1,3 STL, 2,3 BLK
Gevorderden (hele seizoen): 27,4 PER, 112,5/88,4 O/DRTG, 58,2 TS%, 0,24 WS, 3,5 +/-
Totalen via 7 games: 118 PTS (45-97/5-8/23-36), 72 REB, 35 AST (17 TOV), 11 STL, 16 BLK
Opmerkelijke ranglijst in de competitie (volledig seizoen): Parker leidde de competitie in zijn rebound als rookie, eindigde als vijfde in het scorende gemiddelde en 17e in assists per wedstrijd. Dat blijven tot de beste cijfers uit haar carrière. De geavanceerde statistieken stonden over de hele linie in de top vijf, met uitzondering van haar 11e beste aanvallende beoordeling. In augustus werd ze één keer uitgeroepen tot Speler van de Week.
Omzetproblemen?
Elke paar weken vergelijken we Clark met een andere groentje in de geschiedenis, gebaseerd op één statistische categorievergelijking.
Clark kan een point guard zijn met een hoog risico en een hoge beloning. Sommige van haar passes zijn zo strak in de draad, of gericht op teamgenoten die zich misschien niet realiseren dat ze open zijn, dat ze in snelle omzet veranderen. Dit is niet nieuw. Ze stond op de laatste plaats qua omzet toen ze in Iowa was en had een gemiddelde van 4,7 als senior.
Dat is doorgevoerd in de WNBA, waar ze nieuwe teamgenoten leert (en zij leren haar) en elke nacht tegenover langere, snellere verdedigers staat. Gedurende zeven wedstrijden stond ze tegenover vijf spelers in de 10-koppige All-WNBA All-Defensive-teams.
Clark maakte 10 omzet tijdens haar debuut en vestigde daarmee het franchiserecord en het record van de competitie voor een speler in haar debuut. Ze maakte er 37 in zeven wedstrijden en haar gemiddelde van 5,3 is leidend in de competitie.
Toch bevindt ze zich in goed gezelschap. Haar debuutrecord brak het vorige cijfer van acht van Cynthia Cooper-Dyke als 34-jarige in het eerste seizoen van de competitie. Cooper-Dyke draaide de bal 35 keer rond in haar eerste zeven wedstrijden met de Houston Comets, een gemiddelde van vijf per wedstrijd dat op de derde plaats aller tijden staat in de eerste zeven wedstrijden van een speler, volgens Across the Timeline. Dat neigde naar beneden en ze behaalde een gemiddelde van 3,9 terwijl ze MVP won en de Comets naar hun eerste van vier kampioenschappen leidde.
Nikki McCray-Penson draaide de bal 38 keer om in haar eerste zeven wedstrijden met Washington in 1998, na haar tijd in de American Basketball League. Ze was drievoudig All-Star, maar won vooral twee Olympische gouden medailles met Team USA in 1996 en 2000.
Zelfs tegen echte nieuwelingen is Clark geen uitbijter. Teresa Weatherspoon (32 omzet in zeven wedstrijden), Ticha Penicheiro (32), Lisa Leslie (31), Sue Bird (31) en Penny Toler (28) gingen allemaal door naar een illustere carrière, ondanks dat ze in de top-10 stonden qua omzet over hun eerste zeven wedstrijden. spellen. Behalve Weatherspoon wonnen allen WNBA-titels. Weatherspoon speelde eind jaren negentig en begin jaren 2000 in de vier Finals-teams van de Liberty en staat in de Hall of Fame.
Het Clark-effect
Hoewel Clark and the Fever nog niet regelmatig wedstrijden winnen, valt de impact op de statistieken van de competitie niet te ontkennen. Indiana bracht dit jaar meer fans binnen in hun twee thuiswedstrijden dan in hun eerste zeven thuiswedstrijden van 2023 bij elkaar. Voor elk van hun eerste twee thuiswedstrijden werden 17.274 uitverkochte wedstrijden aangekondigd, wat volgens Across the Timeline al een gedeelde derde plaats is op de derde plaats in de reguliere seizoensgeschiedenis van de franchise. In 2023 piekte het bezoekersaantal van Fever op 7.356 tijdens de thuisopener en gemiddeld 4.066, hoger dan alleen de Atlanta Dream, die gemiddeld 3.006 had in een arena met ongeveer 3.500 bezoekers.
Op de weg is het een soortgelijk verhaal. De seizoensopener bij de Sun was de tweede keer dat de franchise zijn thuisopener uitverkocht, toen hij deelnam aan de openingswedstrijd in de Mohegan Sun Arena in 2003. Er werden in totaal 8.910 kaartjes verkocht.
The Fever speelde dit jaar in alle vijf de WNBA-wedstrijden en had een aangekondigde opkomst van 17.000 of meer. Hun wedstrijd in het Barclays Center in New York maakte van de Liberty het eerste team dat meer dan $ 2 miljoen aan ticketinkomsten voor één wedstrijd had. De aangekondigde opkomst was 17.735. De 18.343 toeschouwers van Seattle waren destijds het grootste publiek dat naar een wedstrijd van het reguliere seizoen van de WNBA keek sinds 2018, toen de Mercury tegen de Sparks speelde in Staples Center.
Los Angeles overschaduwde snel de grens met 19.103. Onder hen waren Hollywoodsterren. Ashton Kutcher, Mila Kunis en hun kinderen beleefden na de overwinning een speciaal moment met Clark. Jason Sudeikis, Aubrey Plaza, Rosie O’Donnell en Kathy Griffin zaten in de menigte. NBA-sterren DeMar DeRozan en Klay Thompson waren ook aanwezig. Dankzij Clark is er dit seizoen al een duidelijke stijging te zien in het aantal beroemdheden dat de WNBA-wedstrijden bijwoont.
