Ongeveer zes weken nadat de Raad van Bestuur van het UNC-systeem stemde om het diversiteits-, gelijkheids- en inclusiebeleid van het systeem in te trekken, zijn de gevolgen van het verbod nu duidelijker: DEI-kantoren en administratieve functies, zoals ze nu bestaan, schenden waarschijnlijk het nieuwe mandaat.
Dat is volgens de richtlijnen die vrijdag door de juridische afdeling van het UNC System zijn uitgegeven en maandag zijn vrijgegeven aan The News & Observer. De regels gelden voor alle 16 universiteiten in North Carolina.
Het vier pagina’s tellende document met richtlijnen instrueert universiteitskanseliers niet expliciet om DEI-kantoren te schrappen. Maar het geeft duidelijk aan dat die kantoren en banen daarbinnen risico lopen, aangezien de leiders eraan werken om noodzakelijke veranderingen door te voeren om te voldoen aan het nieuwe systeembeleid over “gelijkheid binnen de University of North Carolina”, dat de voormalige DEI-vereisten verving na de stemming van het bestuur in mei.
“Een van de meest zichtbare veranderingen die we op de campussen kunnen verwachten, is de afschaffing van inhoudelijke missies, taken en titels van werkgevende afdelingen en werknemersposities. Het beleid voorkomt dat universiteitsbestuurders een standpunt onderschrijven wanneer dit in strijd is met de wetten en het UNC-beleid waarnaar het verwijst, inclusief het beleid zelf”, aldus de richtlijn. “Dit verbod heeft betrekking op posities in het hele politieke, beleidsmatige en sociale spectrum, inclusief, maar niet beperkt tot, diversiteits-, gelijkheids- en inclusiekantoren en -functionarissen.”
De richtlijn maakt duidelijk dat het simpelweg veranderen van diversiteitsgerelateerde functienamen, om zo hun banden met DEI te verwijderen, “onvoldoende” is en niet genoeg zal zijn om te voldoen aan het nieuwe beleid. In plaats daarvan zouden de verantwoordelijkheden van werknemers en hun functiebeschrijvingen ook moeten worden aangepast, met een focus op “studentensucces”, om te voldoen.
“Het eigenlijke werk van de universiteit moet zich richten op het bevorderen van het academische succes van studenten met verschillende achtergronden, niet op studenten met verschillende politieke doelen. Functienamen en verantwoordelijkheden moeten hierin volgen”, aldus de richtlijnen.
Het succes van studenten wordt in de richtlijnen gedefinieerd volgens het strategische plan van het UNC-systeem. Hierin staan doelen als het verhogen van het slagingspercentage na vier jaar, het verhogen van het slagingspercentage voor studenten van kleur en het verbeteren van de geestelijke gezondheid van studenten.
Kantoren en banen die zich inzetten om te zorgen dat universiteiten voldoen aan federale antidiscriminatiewetten, mogen blijven bestaan onder het nieuwe beleid, volgens de richtlijnen. Maar die kantoren of banen kunnen ook nieuwe titels of beschrijvingen krijgen om te voldoen aan het beleid.
Nieuw beleid start dit jaar
Het nieuwe beleid is al van kracht nadat de Raad van Bestuur het in mei heeft goedgekeurd.
Het besluit van de raad om de vorige DEI-vereisten van het universitaire systeem terug te draaien, kwam als onderdeel van een groeiende nationale trend die zich richt op de inspanningen. Volgens de Chronicle of Higher Education zijn er sinds 2023 landelijk 85 anti-DEI-wetten ingediend.
Hoewel DEI in andere staten al via wetgeving is aangepakt, hebben Republikeinse wetgevers in North Carolina, die de Algemene Vergadering controleren, aangegeven dat zij het aan het universiteitssysteem overlaten om als eerste actie te ondernemen op dit gebied.
De gevolgen van anti-DEI-wetgeving en -beleid verschilden per staat, maar in veel gevallen leidde dit tot de sluiting van DEI-kantoren en -banen, of tot een verbod op het gebruik van staatsfondsen voor DEI-programma’s.
De vrijdag uitgegeven richtlijn is de meest nadrukkelijke uitleg tot nu toe van het nieuwe beleid van het UNC-systeem en de effecten ervan, sinds de stemming van het bestuur — hoewel het nog tijd zal kosten om de volledige impact ervan te zien. Campussen moeten zich uiterlijk in het najaarssemester aan het nieuwe beleid houden, waarbij kanseliers rapporten uitbrengen aan de president van het UNC-systeem Peter Hans over eventuele wijzigingen die zij op hun universiteit doorvoeren vóór 1 september.
Alle ‘besparingen’ die worden gerealiseerd door het schrappen van diversiteitskantoren en banen moeten ‘worden omgeleid naar initiatieven die verband houden met het succes en welzijn van studenten’, aldus het beleid.
Opvallend is dat het beleid van het UNC-systeem culturele centra niet verbiedt, zo staat in de richtlijn, maar dat “sommige centra hun inhoud zullen moeten herstructureren”. Het beleid “verbiedt ook geen initiatieven voor succes van studenten die zijn toegesneden op de ervaring van studenten, deels gebaseerd op hun ras, geslacht, nationaliteit of andere identificerende kenmerken”, maar de richtlijn merkt op dat dergelijke programma’s “niet mogen afdwalen naar politieke of sociale belangenbehartiging of commentaar”.
Hans richtte zich in zijn bericht aan de universiteitsbesturen toen hij hen de richtlijnen stuurde, op centra en identiteitsgerichte programma’s.
“Gerichte initiatieven om specifieke studentenpopulaties te ondersteunen vallen ruimschoots binnen de reikwijdte van het herziene beleid, op voorwaarde dat ze voldoen aan de antidiscriminatiewetten en niet vereisen dat studenten, personeel of faculteitsleden een politiek standpunt innemen als voorwaarde voor deelname”, schreef Hans.
Hoeveel kantoren en banen zouden hierdoor getroffen kunnen worden?
Hoewel de richtlijnen aangeven dat DEI-kantoren en de bijbehorende administratieve functies gevaar lopen onder het nieuwe beleid, is het nog onduidelijk hoeveel extra kantoren en banen precies getroffen zullen worden of zullen verdwijnen door het beleid.
Volgens het vorige DEI-beleid en de regelgeving van het systeem moesten campussen jaarverslagen indienen met daarin een gedetailleerd overzicht van het aantal diversiteitsgerelateerde personeelsposities en de uitgaven aan DEI-programmering.
Rapporten die The N&O heeft verkregen vóór de stemming van de Board of Governors in mei, lieten een grote variatie zien in de hoeveelheid geld die werd uitgegeven aan DEI-programma’s op de scholen van het systeem, het aantal werknemers dat zich inzet voor de inspanningen en de soorten programma’s die werden gebruikt om diversiteit te promoten. Hoewel de rapporten over het algemeen hun DEI-kantoren en posities daarbinnen vermeldden, bestonden er soms ook extra diversiteitsgerelateerde posities buiten die kantoren.
Bij UNC-Chapel Hill is bijvoorbeeld het LGBTQ Center van de universiteit onderdeel van de afdeling Studentenzaken. De directeur van dat centrum werd vermeld als een van de 25 DEI-gerelateerde functies bij de universiteit in het fiscale jaar 2021-22, waarbij de werknemer de helft van zijn tijd besteedde aan DEI-verantwoordelijkheden.
Het document stelt ook dat alle centra die “opgericht of geëxploiteerd worden onder administratieve leiding, bijvoorbeeld als onderdeel van de afdeling studentenzaken van een campus, hun berichten, geschriften, programma-inhoud en andere berichten moeten beoordelen” om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan het nieuwe beleid. Eerder stelde de richtlijn dat “niet-discriminerende inspanningen om studenten te ondersteunen op basis van hun identiteit toegestaan zijn, zolang de inspanningen geen verklaringen of goedkeuringen van ideologie, politiek of sociaal commentaar omvatten.”
De richtlijnen gebruiken een voorbeeld met betrekking tot student-veteranen om te illustreren hoe universiteiten een op identiteit gebaseerd programma kunnen implementeren zonder een politiek standpunt in te nemen: “Hoewel een initiatief van student-veteranen op de campus bijvoorbeeld is toegestaan, zou het initiatief afwijken als de programmering ervan de goedkeuring door universiteitsmedewerkers van een standpunt voor of tegen het Amerikaanse buitenlandse beleid omvat”, aldus de richtlijnen.
Naarmate universiteiten het nieuwe beleid implementeren en kantoren en banen veranderen of schrappen, wordt in de richtlijnen gesteld dat ze de taak krijgen om “elke functie en de verantwoordelijkheden die deze met zich meebrengt te beoordelen” om hun beslissingen te kunnen nemen.
Woordvoerders van UNC-Chapel Hill gaven nog geen informatie over de wijzigingen die de universiteit gaat doorvoeren om aan het beleid te voldoen.
Zoals al het geval was onder het bestaande beleid en de bestaande wetten, zullen universiteiten onder het nieuwe beleid zich moeten houden aan de ‘institutionele neutraliteit’ – het idee, vastgelegd in de staatswet, dat universiteiten zich niet kunnen bemoeien met politieke zaken of sociale kwesties.
“Campussen moeten de vereiste van neutraliteit en de druk om te spreken als volgt beheren: ten eerste moeten campussen de premisse verwerpen dat het maken van een publieke verklaring de enige manier is om een bepaalde groep studenten te steunen. Ten tweede, als een campus ervoor kiest om te spreken ter ondersteuning van haar studenten, moeten de verklaringen zich alleen daarop richten — de getroffen studenten — zonder zich te verdiepen in politieke, beleidsmatige of sociale belangenbehartiging,” aldus de richtlijn. “Ten derde, hoe vaker campussen zich onthouden van het spreken in naam van de universiteit of een van haar subentiteiten, hoe gemakkelijker de praktijk zal worden.”
‘Academische vrijheid’ voor docenten
Ook werden verschillende andere terreinen van de universitaire bedrijfsvoering aangepakt, maar de meeste daarvan lijken grotendeels onaangetast te blijven door het nieuwe beleid.
Zo zullen faculteitsleden en provosts de ontwikkeling van het curriculum bijhouden, en cursussen mogen onderwerpen bevatten die ‘anders gezien zouden kunnen worden als verboden inhoud’, zolang ze maar relevant zijn voor de klas.
Hans noemde het beleid in zijn bericht aan de kanseliers een ‘krachtige bevestiging van de academische vrijheid’.
“Het doel van principiële neutraliteit is om te voorkomen dat administratief personeel officiële standpunten inneemt over controversiële kwesties, juist zodat docenten vrij kunnen blijven doceren en onderzoek kunnen doen”, aldus Hans.
De richtlijn gaat ook in op onderzoek en hoe faculteitsleden of de universiteit als geheel vragen over financieringsaanvragen kunnen beantwoorden waarin hen wordt gevraagd te getuigen van de “toewijding van hun campus aan non-discriminatie of een andere ambitieuze gedragsnorm”. In een dergelijk scenario kunnen aanvragers verwijzen naar het beleid “om aan te tonen dat een universitaire entiteit zich inzet voor een van de principes die in de voorwaarden worden bevestigd”, of een individu kan “zijn of haar eigen overtuigingen bevestigen ter ondersteuning van een aanvraag”.
“In een hypothetisch geval waarin een subsidieaanvraag vereist dat subsidieaanvragers de instelling ertoe verplichten maatregelen te nemen die het beleid verbiedt, moeten de subsidieaanvragers van de universiteit ervoor zorgen dat onderzoeksfinanciers de neutraliteitsgrenzen begrijpen die door het beleid zijn vastgesteld”, aldus de richtlijn.
Ook mogen universiteiten volgens het nieuwe beleid geen contractanten inhuren om taken uit te voeren die volgens het beleid verboden zijn. Ook mogen ze geen contractvoorwaarden accepteren die de universiteit verplichten om zich bezig te houden met praktijken die volgens het beleid verboden zijn.
Professoren mogen nog steeds vrijelijk spreken over onderwerpen die door het beleid worden beïnvloed, maar mogen niet namens hun universiteit spreken, zo staat in de richtlijnen en het huidige systeembeleid.
Wat betreft de dienstverlening aan docenten – die vaak tot de verantwoordelijkheden van professoren behoort – stelt de richtlijn dat de servicevereisten “geen goedkeuring of voorspraak van de inhoud mogen omvatten.”
“Zo mogen campussen bijvoorbeeld geen werknemers meer aanstellen om beleid of maatschappelijke standpunten te vertegenwoordigen in sollicitatiecommissies. Leden van dergelijke commissies zouden ook geen verboden inhoudelijke training mogen ontvangen als onderdeel van hun dienst,” aldus de richtlijn. “Over het algemeen geldt dat hoe meer administratief gestuurd een bepaalde dienst van universiteitsmedewerkers is, hoe hoger de verwachting van neutraliteit moet zijn.”
Het beleid heeft geen invloed op de mogelijkheid van een professor om als faculteitsadviseur voor studentengroepen op te treden, “zolang medewerkers van de universiteit de keuze hebben om elke studentengroep te sponsoren die ze willen en de begeleiding van dergelijke sponsorende medewerkers niet afdwaalt in de controle over de inhoud die aan de studentengroep wordt gepresenteerd.”
Studentengroepen en hun activiteiten worden niet beïnvloed door het beleid. Universiteiten kunnen doorgaan met het organiseren en financieren van spreekbeurten “voor de verrijking van de studentenpopulatie.”
Zoals hij eerder al zei, vertelde Hans de kanseliers dat het UNC-systeem “zich blijft inzetten voor het verwelkomen en bedienen van studenten van alle achtergronden.”
“North Carolina is een levendige en diverse plek,” zei Hans, “en onze openbare universiteiten zouden de volledige breedte van het talent in deze staat moeten verwelkomen.”
