Een uitspraak van het Hooggerechtshof van vorig jaar, waarbij positieve discriminatie bij toelating tot universiteiten werd afgeschaft, ontketende een brede conservatieve aanval op de inspanningen van het bedrijfsleven om diversiteit te bereiken.
Tientallen bedrijven, waaronder giganten als Meta en Pfizer, voeren rechtszaken over hun bedrijfsdiversiteit, gelijkheid en inclusiviteit, oftewel DEI-programma’s, waarvan er vele zijn aangespannen door conservatieve activisten. Door de Republikeinen geleide staatswetgevers in het hele land overwegen tientallen anti-DEI-wetsvoorstellen, en dergelijke inspanningen staan op het punt een wig te worden in de presidentsverkiezingen van dit jaar.
Abonneer u op de nieuwsbrief van The Post Most voor de belangrijkste en interessantste verhalen van The Washington Post.
Ondanks deze conservatieve aanvallen keuren de meeste Amerikanen het goed dat bedrijven stappen ondernemen om de historische ongelijkheid in hun gelederen aan te pakken, zo blijkt uit een peiling van The Washington Post en Ipsos. Ongeveer zes op de tien Amerikanen zeiden dat diversiteits-, gelijkheids- en inclusieprogramma’s “een goede zaak” zijn – en de steun was zelfs nog groter voor specifieke programma’s zoals stages voor ondervertegenwoordigde groepen en trainingen tegen vooroordelen. Het niveau van de steun verschilde tussen raciale groepen, en één inspanning was universeel impopulair: financiële prikkels voor managers die diversiteitsdoelen bereiken.
De opiniepeiling onder 2.274 Amerikanen, waaronder 1.371 werknemers, benadrukt de ongelijkheid tussen de over het algemeen positieve publieke perceptie van DEI-programma’s van bedrijven en hun status als politiek doelwit op een moment waarop bedrijven stilletjes hun beleid heroverwegen en hun aanpak verleggen naar DEI met de nadruk op het beperken van het juridische risico.
De publieke steun voor programma’s die worden gebruikt om de raciale diversiteit op de werkvloer te vergroten bleef het afgelopen jaar stabiel, ondanks de juridische druk waarmee dergelijke programma’s worden geconfronteerd. Vorig jaar zei 62 procent van de Amerikanen dat inspanningen om de raciale diversiteit op de werkvloer te vergroten een goede zaak waren, zo blijkt uit een peiling van Post-Ipsos.
“Ik geloof echt dat de waarden van de overgrote meerderheid van de mensen overeenkomen met wat dit werk feitelijk inhoudt”, zegt Joelle Emerson, CEO van DEI Consultancy Paradigm. Maar het concept van DEI heeft misschien wat rebranding nodig, zei ze.
“Het DEI-acroniem heeft veel bagage met zich mee”, zei Emerson.
Veel Amerikanen begrijpen de bredere implicaties van deze praktijk niet volledig, zegt Ryan P. Williams, president van het Claremont Institute, een conservatieve denker die heeft geholpen bij het organiseren van de nationale campagne tegen DEI.
“De meeste mensen zijn over het algemeen niet tegen diversiteit, gelijkheid en inclusiviteit”, zegt Williams. Maar hij zei dat er een breder gesprek nodig is over hoe een meer gelijkwaardige samenleving kan worden bereikt, evenals over de ideologie achter DEI-initiatieven.
Hier zijn enkele van de belangrijkste conclusies uit de peiling en de stand van zaken van DEI-programma’s in het hele land.
– – –
Wanneer DEI goed gedefinieerd is, stijgt de goedkeuring
Op de vraag of ‘diversiteits-, gelijkheids- en inclusieprogramma’s’ goed of slecht zijn, antwoordde 61 procent dat dergelijke inspanningen goed waren. Maar meer mensen, 69 procent, zeiden dat ze goed waren als ze een meer gedetailleerde definitie kregen: “programma’s om meer werknemers aan te nemen uit groepen die ondervertegenwoordigd zijn in hun personeelsbestand, zoals raciale en etnische minderheden en mensen met een handicap, en om gelijkheid op de werkplek te bevorderen. ” Respondenten op de enquête kregen willekeurig één versie van de vraag toegewezen om hun antwoord op de bewoording nauwkeurig te meten.
Blanke Amerikanen zouden veel vaker zeggen dat DEI-programma’s ‘een goede zaak’ zijn als ze een preciezere definitie krijgen. Eenenvijftig procent van de blanke mensen zei dat DEI-programma’s van bedrijven goed waren; Toen er meer details werden gegeven, zei 64 procent van de blanke mensen dat ze goed waren.
Er zijn waarschijnlijk niet genoeg DEI-programma’s, zegt Nicole Good, 54, die blank is.
“Als je op welke manier dan ook een buitenbeentje bent, ben je meer onderhevig aan discriminatie, verkeerde voorstelling van zaken en een gebrek aan middelen”, zegt Good, die in Michigan woont en als persoonlijk assistent werkt. Ze voegde eraan toe dat ze denkt dat het ‘in het beste belang van de bevolking is om iedereen erbij te betrekken’.
Zwarte Amerikanen behoorden tot de meest ondersteunende DEI-programma’s: 83 procent zei dat ze DEI-programma’s goedkeurden, maar iets meer zeiden dat DEI een goede zaak was als ze de meer specifieke definitie kregen (88 procent).
– – –
Amerikanen zijn van mening dat DEI de minderheden het meest ten goede komt
Sommige conservatieven hebben DEI-programma’s inherent discriminerend genoemd vanwege hun nadruk op het verheffen van groepen die historisch gemarginaliseerd zijn. Miljardairs als Bill Ackman van Pershing Square en Tesla’s Elon Musk hebben dergelijke programma’s als discriminerend bestempeld. Musk heeft gezegd dat DEI “een ander woord voor racisme” is, en Ackman heeft betoogd dat DEI-programma’s minderheden oneerlijke voordelen geven op het gebied van werk en onderwijs.
Maar de meeste Amerikanen zeggen dat DEI-programma’s eerder een positieve of neutrale impact hebben dan een schadelijke impact, zo blijkt uit de peiling van The Post.
In totaal zei 57 procent van de Amerikanen dat DEI-programma’s hen niet persoonlijk helpen of schaden, terwijl 25 procent zei dat ze persoonlijk voordeel halen uit dergelijke inspanningen en 14 procent zei dat DEI hen persoonlijk pijn doet.
In totaal zei 63 procent van de Amerikanen dat DEI werknemers met een handicap helpt, 58 procent zei dat ze zwarte werknemers helpen en 55 procent zei dat ze Spaanstalige werknemers helpen. Nog eens 54 procent zei dat DEI LGBTQ-werknemers helpt, en iets meer dan de helft zei dat DEI vrouwelijke werknemers helpt (52 procent).
Blanke mensen zeiden vaker dat DEI-programma’s blanke arbeiders schade berokkenen (34 procent), hoewel 45 procent zegt dat ze blanke arbeiders niet helpen of schaden. Minder zwarte mensen (7 procent) en Latijns-Amerikaanse mensen (16 procent) zeiden dat DEI-programma’s een negatieve invloed hebben op blanke werknemers.
De bekendheid van DEI werpt een schaduw over de manier waarop sommige mensen en hun professionele prestaties worden gezien, zegt Marcus Whittley, die zwart is.
“DEI heeft misschien geen rol gespeeld bij hun aanwerving, maar omdat DEI momenteel zo alomtegenwoordig is in deze wereld, staat het op de voorgrond, en mensen maken die veronderstelling,” zei Whittley. “Het is gewoon veranderd in iets dat moet worden verwijderd.”
Whittley, 50, die voor JPMorgan Chase in Oklahoma werkt, zei dat hij voorstander is van sommige vormen van DEI, zoals mentorschap en rekruteringsinspanningen gericht op ondervertegenwoordigde groepen. Deze inspanningen hebben vrouwen van alle achtergronden geholpen, maar verder helpen of kwetsen de meeste mensen niet, zei hij.
– – –
Pogingen om de vertegenwoordiging te verbeteren zijn populair
In de peiling werd ook gevraagd naar specifieke soorten DEI-programma’s, waaronder trainingen tegen vooringenomenheid, personeelsgroepen, wervingsinspanningen, stages en mentorschap gericht op mensen met een ondervertegenwoordigde achtergrond en bonussen voor managers voor diversiteitsdoelen.
Zwarte mensen spraken over het algemeen meer steun uit voor dit soort programma’s dan blanke mensen. Maar een meerderheid van de Amerikanen uit alle raciale en etnische groepen keurde de meeste maatregelen goed.
Mentorschapsmogelijkheden voor ondervertegenwoordigde groepen waren een van de meest populaire programma’s, die door 75 procent van de Amerikanen werd gesteund. Bijna 9 op de 10 zwarte mensen, ongeveer 8 op de 10 Latijns-Amerikaanse mensen en ongeveer 7 op de 10 blanke mensen steunden deze programma’s.
De steun voor trainingen tegen vooringenomenheid is eveneens groot: 75 procent van de Amerikanen, waaronder ongeveer evenveel blanke mensen, steunt deze training, samen met 82 procent van de zwarte mensen en 78 procent van de Spaanstalige mensen.
Er is ook meerderheidssteun voor stages voor ondervertegenwoordigde groepen (70 procent), het werven van ondervertegenwoordigde groepen (67 procent) en personeels- of affiniteitsgroepen voor ondervertegenwoordigde groepen (64 procent).
Maar bonussen voor leidinggevenden die de diversiteitsdoelstellingen verwezenlijkten waren niet populair: driekwart van de Amerikanen keurde dit beleid af, inclusief meerderheden binnen raciale en etnische groepen.
– – –
De mening van DEI is verdeeld over politieke lijnen
Er bestaat ook een sterke partijdige verdeeldheid over DEI.
Ruim 8 op de 10 Democraten (84 procent) zeggen dat de inspanningen van DEI goed zijn voor bedrijven, vergeleken met 34 procent van de Republikeinen. (Met inbegrip van de definitie van DEI steeg dit tot 91 procent onder de Democraten en 49 procent onder de Republikeinen.)
Deze cijfers weerspiegelen het bredere schisma over DEI, waarop de hevigste kritiek van conservatieven kwam. De gouverneur van Florida, Ron DeSantis (R), heeft DEI in zijn staat de oorlog verklaard en deze inspanningen op openbare hogescholen en universiteiten verboden. America First Legal, een groep gesteund door voormalig Trump-adviseur Stephen Miller, heeft juridische klachten ingediend over diversiteitspraktijken bij tal van bedrijven, waaronder United Airlines, Kellogg’s, Nike en organisaties zoals de FBI, National Football League en Major League Baseball.
“In een land dat steeds diverser wordt en toch economisch nog steeds zeer, zeer onevenwichtig is in termen van rijkdom en toegang tot kansen, is dit gewoon logisch”, zegt Renee Griffin, die zwart is en zich identificeert als een onafhankelijke. “Het gaat er niet om dat blanke mannen iets verliezen, het gaat erom dat hun winsten gewoon evenrediger zijn.”
– – –
Heeft ras invloed op de manier waarop mensen in de VS worden behandeld? Hangt af van wie je het vraagt
Een van de onderliggende kwesties die centraal staan in het DEI-debat is de vraag of minderheden nog steeds te maken hebben met discriminatie. Op dat punt verschillen de Amerikanen op raciale gronden van mening.
De meerderheid van de zwarte mensen, 85 procent, zei dat er meer moet worden gedaan zodat de Verenigde Staten de eerdere discriminatie van zwarte Amerikanen goed kunnen maken, vergeleken met 12 procent die zei dat het genoeg heeft gedaan. De Iberiërs waren over deze vraag grofweg verdeeld: 50 procent gaf aan dat de Verenigde Staten meer moeten doen en 46 procent zei dat het genoeg heeft gedaan. Een meerderheid van 64 procent van de blanke mensen zei dat de Verenigde Staten genoeg hebben gedaan om de eerdere discriminatie van zwarte Amerikanen goed te maken, terwijl 32 procent zei dat ze meer moeten doen.
Ruim acht op de tien zwarte Amerikanen zeggen dat iemands ras of huidskleur “veel” of “een goede hoeveelheid” beïnvloedt hoe iemand in de samenleving wordt behandeld, vergeleken met ruim zes op de tien Latijns-Amerikaanse Amerikanen en de helft van de blanke Amerikanen.
In de enquête werd respondenten gevraagd na te gaan of het land sinds het begin van het tijdperk van de burgerrechten vooruitgang heeft geboekt bij het gelijk behandelen van mensen, ongeacht hun ras of huidskleur. In totaal zeiden ruim acht op de tien Amerikanen dat ze geloven dat het land sinds de jaren vijftig op dat front vooruitgang heeft geboekt, maar de waargenomen vooruitgang verschilt per raciale en etnische groep.
Zwarte mensen waren het minst geneigd te zeggen dat de Verenigde Staten vooruitgang hebben geboekt sinds ze mensen gelijk behandelen, ongeacht hun ras of huidskleur. 65 procent zegt dit, vergeleken met 74 procent van de Spaanstalige mensen en 89 procent van de blanke mensen.
Ruim een derde van de blanke mensen zei dat de Verenigde Staten ‘veel’ vooruitgang hebben geboekt (36 procent), vergeleken met 22 procent van de Latijns-Amerikaanse bevolking en 10 procent van de zwarte bevolking.
En hoewel er hoop is voor de toekomst, is het grootste deel daarvan geconcentreerd onder de blanke mensen. Meer dan de helft van de Amerikanen zei dat ze in de toekomst denken dat de Verenigde Staten een plek zullen zijn waar mensen gelijk worden behandeld, ongeacht hun ras of huidskleur, waaronder 63 procent van de blanke mensen. Maar de meerderheid van de Spaanstalige (55 procent) en zwarte (62 procent) Amerikanen zei dat ze niet denken dat de toekomst gelijker zal zijn.
Deze post-Ipsos-enquête werd van 9 tot 16 april gehouden onder een willekeurige nationale steekproef van 1.029 Amerikaanse volwassenen met een gedeeltelijk overlappende steekproef van 1.331 niet-Spaanse zwarte volwassenen via het Ipsos KnowledgePanel. De algemene resultaten en de steekproef van zwarte Amerikanen hebben een foutmarge van plus of min 3,2 procentpunten en de foutmarges zijn groter onder de substeekproeven.
– – –
Scott Clement heeft bijgedragen aan dit rapport.
GRAFIEK
https://washingtonpost.com/documents/3aaabc93-4188-41bb-9beb-4502616ef2b5.pdf
https://washingtonpost.com/documents/1ccb26ea-18e5-4408-977d-155e2cf80a35.pdf
https://washingtonpost.com/documents/6e850ab1-78cd-4de4-8314-bda76ee914b9.pdf
https://washingtonpost.com/documents/fdb9bdbd-ef5b-4a0c-954d-610c78d8c2d1.pdf
https://washingtonpost.com/documents/e3071099-39cd-4970-9469-dc19528ecf87.pdf
gerelateerde inhoud
De keuze van de GOP voor NC-gouverneur bagatelliseerde de aantijgingen van Weinstein en de aanval door Ray Rice
De ‘beslissers’ van 2024: wie zijn ze en wat drijft ze?
Dit is wat christelijk rechts wil van een tweede Trump-termijn
