WTA Tour Finals beginnen, ATP ‘Race to Turin’ eindigt en Ugo Humbert-vieringen lokken woede uit

Welkom terug bij de Monday Tennis Briefing, waar de verhalen achter de verhalen van de afgelopen week op de baan worden uitgelegd.

Deze week is de De WTA Tour Finals debuteerden in Riyad, Saoedi-Arabië, terwijl de ATP Paris Masters Bercy voor de laatste keer verliet voordat deze vanaf 2025 naar de La Defense Arena ten westen van de Franse hoofdstad verhuisde. Hier is alles wat je moet weten van de afgelopen zeven tennisdagen.

RIYADH — Twee dagen spelen tijdens de WTA Tour Finals in Saoedi-Arabië hebben twee heel verschillende vibraties op het veld gebracht.

Op zaterdag voelde het toernooi levendig, grotendeels dankzij de rauwe steun voor Zheng Qinwen van Chinese fans in het publiek. Ze brulden tegen Zheng tijdens haar 6-3, 6-4 nederlaag tegen Aryna Sabalenka in een sfeer die deed denken aan de Wuhan Open-finale een paar weken geleden, toen Sabalenka Zheng in drie sets versloeg.

Zheng heeft geprofiteerd van het feit dat ze een kleedkamer voor zichzelf had door een lied voor de wedstrijd te zingen met haar team – Blank Space van Taylor Swift, voor degenen die het zich afvragen. TDe vibraties bleven na de wedstrijd van haar komen, terwijl ze ondanks het verlies optimistisch bleef.

Zoals bij veel evenementen gebeurt, liep de arena leeg na de wedstrijd van Zheng, die als de kop werd gezien. Jasmine Paolini en Elena Rybakina betraden het veld voor een kleiner maar geëngageerd publiek, waarbij Paolini de Italiaanse supporters uitriep na haar 7-6(5), 6-4 overwinning. Het publiek was nog dunner voor de dubbelwedstrijd die de dag eindigde, een overwinning van Wimbledon-kampioenen Taylor Townsend en Katerina Siniakova op US Open-kampioenen Lyudmyla Kichenok en Jelena Ostapenko.

Zondag, een werkdag in Saoedi-Arabië, was anders, met ongeveer 400 mensen in de menigte, ondanks dat de goedkoopste kaartjes 32,50 Riyals ($8,66 / £6,66) kosten. De arena met een capaciteit van 5.000 personen voelde griezelig leeg aan, in tegenstelling tot zaterdag, toen deze voor ongeveer driekwart vol was.

Iga Swiatek, die het Franse Open-publiek vroeg om minder luidruchtig te zijn tijdens de punten na haar overwinning in mei op Naomi Osaka, zei dat ze zondag behoorlijk genoot van de rust in het bijna lege stadion tijdens haar 4-6, 7-5, 6- 2 overwinning op Barbora Krejcikova. Ze bracht ook hulde aan de vocale Poolse steun die ze kreeg. Coco Gauff versloeg vervolgens landgenote Jessica Pegula met 6-3, 6-2 in een vrij vlakke wedstrijd, alhoewel geen van beiden dat aan het gebrek aan sfeer de schuld gaf. Pegula zei: “We hebben veel wedstrijden gespeeld waar niet veel mensen waren. We hebben de hele Covid-periode gespeeld waar niemand was.’

Gauff zei dat het enige tijd zou duren voordat het evenement meer belangstelling zou wekken in Saoedi-Arabië, vergelijkingen zou trekken met de Women’s National Basketball Association in de Verenigde Staten en de uitdagingen van zondag ‘groeipijnen’ zou noemen.

Dit sloot aan bij de mening van de WTA, die in een verklaring zei: “Het is belangrijk om te onthouden dat dit de eerste keer is dat er een WTA-evenement wordt gehouden in Saoedi-Arabië, dus we brengen tennis naar een nieuw publiek en dat kost tijd. bouwen.

“Ons doel is om de WTA Finals te laten groeien en het bezoekersaantal te vergroten gedurende de looptijd van de driejarige samenwerking. Waar wij zeker van zijn, is dat iedereen die komt, zal genieten van spannend tennis en een geweldige ervaring.”

De verklaring voegde eraan toe: “We zijn blij met de grote opkomst op de openingsdag van de WTA Finals, met duizenden toeschouwers vanaf de tribunes. We verwachtten altijd een lagere opkomst bij het begin van de Saoedische werkweek op zondag, maar verwachten dat de aantallen zullen toenemen naarmate het weekend nadert. Er heerst een geweldige sfeer en steun van de fans.”

Niet iedereen in de tenniswereld is daar zo zeker van. In een Zoom-interview vorige week zei de leidende WTA-coach Patrick Mouratoglou dat hij hoopte dat de finale een succes zou worden, maar uitte hij zijn frustratie over een gemiste kans om het grote evenement op de damestour beter te promoten: “Als het half leeg is en geen sfeer meer heeft zoals vroeger op sommige andere plaatsen, denk ik niet dat het een geweldige promotie is voor onze sport. Als ik de ATP of WTA zou runnen, zou ik daar naar kijken – waar ik de evenementen moest plaatsen, zodat er wat meer passie voor tennis is.

Alle ogen zullen deze week gericht zijn op Belgrado, Servië en Metz, Frankrijk. Twee kleine toernooien op de kalender – met slechts 250 punten en $700.000 aan prijzengeld – zullen het lot bepalen van de vier spelers die strijden om de laatste twee (of drie) plekken bij de ATP Tour Finals in Turijn.

Grigor Dimitrov, Casper Ruud, Andrey Rublev en Alex De Minaur jagen allemaal op resultaat, en daarmee op een plek in de finale. De Minaur en Dimitrov leken de boel in Parijs op te sluiten, maar toen verloren ze allebei in de kwartfinales, waardoor ze een grote puntenwinst misliepen.

De Minaur ziet eruit alsof hij hier slim heeft gebeld. Hij gaat naar Belgrado, waar hij het beste zaad is. Zijn grootste concurrent zou Tommy Paul zijn geweest, nummer 12 van de wereld, maar de Amerikaan trok zich terug vanwege ziekte. De andere drie zijn op weg naar Metz, waar potentiële kannibalisatie wacht. Dan is er nog de vraag over Novak Djokovic, die momenteel op de vijfde plek staat, maar nog moet bevestigen dat hij überhaupt zal spelen.

Misschien is dit de manier waarop de ATP Tour het wil, maar een soort rechtstreekse play-off met alle betrokkenen voor eventuele open plekken in de laatste week van het reguliere seizoen is misschien niet het slechtste idee, vooral niet in een tijd van het jaar waarin tennistoernooien over het algemeen worden gehouden. een verloren strijd om de oogbollen voeren.

Een snelle blik op de damesranglijst levert een vrij duidelijk argument op dat Amerika de favoriet is bij de Billie Jean King Cup Finals, die volgende week van start gaat in Malaga, Spanje.

In de VS staan ​​drie spelers in de top acht: Coco Gauff op 3, Jessica Pegula op 6 en Emma Navarro op 8. Ze zouden alle drie de Tourfinale in Riyadh hebben gehaald, maar Navarro werd het slachtoffer van de regel die Barbora Krejcikova toestond kwalificeren sinds ze een Grand Slam-titel won (door Jasmine Paolini te verslaan in de finale van Wimbledon) en het jaar eindigde in de top 20.

Dat lijkt de ruggengraat van een redelijk goed team, en dat is voordat je bij Taylor Townsend komt, nummer 9 in het dubbelspel.

Het probleem is dat Gauff, Pegula en Navarro allemaal besloten hebben het evenement te laten passeren. Pegula trok zich deze week terug. Navarro, die zich wegens ziekte terugtrok uit het Ningbo Open (aan de Hangzhou-baai, ten zuiden van Shanghai), is klaarblijkelijk klaar voor dit jaar.

Iga Swiatek uitte soortgelijke gevoelens toen hij zich dat jaar terugtrok uit het evenement en bekritiseerde de WTA en de Internationale Tennisfederatie (ITF) omdat ze de twee evenementen zo dicht op de kalender hadden gepland, maar geografisch gezien zo ver van elkaar verwijderd.

“Ik ben teleurgesteld dat tennisbestuursorganen geen overeenstemming hebben bereikt over zoiets fundamenteels als de toernooikalender, waardoor we maar één dag de tijd hebben om de wereld rond te reizen en de tijdzone te veranderen”, schreef ze op Instagram.

“De situatie is niet veilig voor onze gezondheid en kan letsel veroorzaken. Ik ga met de WTA en ITF praten om daar iets aan te veranderen.”

Door die opnames en overslagen heeft kapitein Lindsay Davenport de ladder doorgenomen. Danielle Collins, nummer 10 van de wereld, zou er altijd zijn. Maar het verlies van de drie spelers boven haar op de ranglijst heeft ruimte vrijgemaakt voor Peyton Stearns en de nieuwste aanwinst, de 20-jarige Ashlyn Krueger, die nummer 65 is in de ranglijst van het enkelspel.

Krueger, een Orange Bowl-kampioen als junior, heeft nog nooit eerder in de Billie Jean King Cup gespeeld. Stearns heeft, en net als Collins, ervaring met teamtennis uit haar tijd aan de Universiteit van Texas.

Het is een solide team, hoewel Krueger slechts één keer voorbij de eerste ronde van een Grand Slam kwam, tijdens de US Open van dit jaar. Het zijn gewoon niet Gauff, Pegula en Navarro, wat behoorlijk dromerig zou zijn geweest. Misschien niet zo goed als het team uit 2003 met de zusjes Williams of het team uit 1998 met Davenport en Monica Seles, maar behoorlijk goed.

Tijdens een persconferentie in Riyad zei Gauff dat ze van teamevenementen houdt, maar dat de overstap van de WTA Tour Finals van 2022 in Fort Worth, Texas naar de BJK Cup Finals, dat jaar in Glasgow, te veel was. ‘Ik wilde mezelf niet in die positie brengen’, zei ze.

Er is nog niets veranderd. Volgend jaar misschien – of een jaar waarin het spelen van het evenement niet betekent dat je een week rust of training buiten het seizoen verliest.

‘Tot de volgende keer’ is een behoorlijk groenblijvend sentiment in tennis. Spelers ontwikkelen tijdens hun carrière onderlinge rivaliteit, of deze nu wordt bepaald door het nastreven van titels, een contrast in stijlen of gewoon een goede naald.

Toen Karen Khachanov het zei na verlies van Ugo Humbert in drie sets in Parijs, ging het allemaal om de naald.

Na een krappe tweeënhalve set nam de Russische nummer 19 van de wereld een medische time-out. Hij bracht de rest van de wedstrijd door met toenemend ongemak, waarbij hij een paar keer op zijn knieën viel en er soms niet in slaagde om naar ballen te rennen. Dit weerhield Humbert er niet van om elk punt te vieren alsof het zijn laatste was, door op de borst te slaan, het publiek te groeten, luider te brullen en te grommen dan normaal is tijdens schoten – zoals hij de hele week heeft gedaan voor een blaffend thuispubliek.

Khachanov was niet onder de indruk.

“Geen idee hoe je je moet gedragen. Ik speel altijd eerlijk en ik feliciteer hem als hij zich als een normaal mens gedraagt’, zei Khachanov tegen de Nederlandse tv-zender Ziggo Sport.

“Springend en schreeuwend: ‘Kom op, Allez!’, elk punt? Denk je dat het goed is? Je kunt het daarna vieren, geen probleem… maar slaan als er één man op de grond ligt? Oké, tot de volgende keer.”

Humberts reactie op de confrontatie met een geblesseerde speler was atypisch: uitwisselingen waarbij de ene speler gezond is en de andere niet kan bewegen, leiden vaak tot voorzichtige slaggevechten door het midden van het speelveld, waarbij de fitte speler schijnbaar niet in staat lijkt om uit vaste patronen te breken. Toen Jasmine Paolini op Wimbledon tegenover een duidelijk geblesseerde Madison Keys stond, sloeg ze slechts één dropshot en stopte toen, ondanks dat het een winnaar was, schijnbaar uit medelijden.

Humbert zei dat hij “iets terug wilde geven aan het publiek” in zijn interview na de wedstrijd en complimenteerde de 15.000 fans omdat ze hem een ​​“tweede adem” gaven toen Khachanov het moeilijk had. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom een ​​speler in het bijzijn van eigen publiek in elkaar wordt geslagen, maar het is ook gemakkelijk in te zien waarom zulke intense vieringen voor een speler zonder reactie op zelfs het meest middelmatige schot als respectloos overkomen.

Terwijl iedereen naar Bercy keek, maakte Corentin Moutet magie in Metz.

🎾 ATP:

🏆 Alexander Zverev (3) zeker. Ugo Humbert (15) 6-2, 6-2 om te winnen Meesters van Parijs (1000) in Parijs. Het is Zverevs tweede ATP-titel van het seizoen.

🎾 WTA:

🏆 Diana Shnaider (1) zeker. Kate Boulter (2) 6-1, 6-2 om te winnen Hongkong geopend (250) in Hongkong. Ze is de enige WTA-speler die in 2024 op alle drie de oppervlakken een titel wint.

🏆 Viktorija Golubic zeker. Rebecca Sramkova (2) 6-3, 7-5 om te winnen Jiangxi geopend (250) in Jiujiang, China. Het is Golubics tweede WTA Tour-titel uit haar carrière.

🏆 Zeynep Sonmez zeker. Ann Li 6-2, 6-1 om te winnen Merida geopend (250) in Mérida, Mexico. Het is de eerste WTA Tour-titel uit haar carrière.

📈 Alexander Zverev inhaalt Carlos Alcaraz als wereld nummer 2, terwijl Daniil Medvedev ontzet Novak Djokovic als wereld nummer 4.

📈 Diana Schnaider stijgt twee plaatsen van nr. 14 naar nr. 12 na haar titel in Hong Kong, voor een nieuw hoogtepunt in haar carrière.

📈 Zeynep Sonmez stijgt 36 plaatsen na haar titel in Mexico, stijgend naar een nieuw carrièrehoogtepunt van nr. 91 van nr. 127.

📉 Andrej Roebljov zakt twee plaatsen van nr. 7 naar nr. 9 in de ‘Race to Turin’, waardoor hij in de huidige vorm uit de ATP Tour Finals valt.

📉 Sara Errani valt uit de top 100 en zakt 15 plaatsen van nummer 89 naar nummer 104.

📉 Alexander Bublik zakt 40 punten ten opzichte van de Paris Masters van vorig jaar, waardoor hij van nummer 33 naar nummer 34 gaat en verder weg is van een plaatsing op de Australian Open.

🎾 ATP

📍Belgrado, Servië: Belgrado geopend (250) met Alex De Minaur, Hamad Medjedovic, Francisco Cerundolo, Marin Cilic.