2024 NFL Draft: Fantasievoetbal-fits waar we van houden – en sommige twijfelen we

Fantasie past waar we van houden

Ladd McConkey naar Los Angeles Chargers

In elk deel van mijn inhoud van de afgelopen maanden heb ik geprobeerd Chargers en fantasyfans voor te bereiden op de onvermijdelijkheid dat het team een ​​brede ontvanger doorgeeft en in plaats daarvan een tackle op nummer 5 neemt. Het was altijd de manier waarop Jim Harbaugh dit ding zou bouwen.

De ontwerpstrategie van de Chargers was niet zomaar een spontane keuze. Het was een goed doordacht plan. Een deel van de reden waarom het logisch was om Joe Alt bovenaan de draft te plaatsen, was omdat je op dag 2 kwaliteitsbrede ontvangers kunt vinden, maar niet zoveel sterke tackle-opties. De Chargers bewezen dat de theorie juist was door Ladd McConkey aan de top van ronde 2 veilig te stellen.

McConkey stapt meteen in voor de Chargers en is nu al de beste scheids op het roster. Quentin Johnston had een Jalen Reagor-achtig rookieseizoen en worstelde enorm om buiten de dekking te verslaan. Josh Palmer is een solide ontvanger, maar maakt niet veel uit als routeloper. Dat is McConkey’s brood en boter. Hij is een professionele technicus met zowel binnen als buiten de veelzijdigheid die dit team hard nodig heeft. Justin Herbert zal meteen van deze man leren houden.

Gezien enkele van de landingsplaatsen voor twee van de Grote Drie ontvangers in ronde 1 – quarterback-vragen voor Malik Nabers en gerichte concurrentie voor Rome Odunze – bestaat de kans dat McConkey de derde of vierde meest productieve wideout uit deze klasse is in jaar 1. Hij combineert de vaardigheden, het quarterback-koppel en het projecteerbare volume om andere jongens die vóór hem zijn opgesteld, over te slaan.

Ja’Lynn Polk en Javon Baker naar New England Patriots

Ik ben eerlijk gezegd verbijsterd dat New England enige terugslag kreeg op de manier waarop het de ontvangerpositie in dit ontwerp aanviel.

Misschien dachten sommigen dat het pakken van Ja’Lynn Polk bij de vijfde keuze van de tweede ronde een bereik was, maar niet op mijn bord. Dat was zijn bereik. Polk is een uiterst betrouwbare wideout met geweldige handen en een talent om te winnen tegen zonedekking over het midden. Drake Maye had vorig jaar bij UNC niemand die aan beide beschrijvingen voldeed, dus hij zal al vroeg tot Polk aangetrokken worden. Polk zou de flankerontvanger op dag 1 moeten zijn voor de Patriots en slotsnaps moeten draaien met DeMario Douglas.

Javon Baker was een homerun-selectie aan de top van ronde 4. Baker had op dag 2 dichtbij Polk kunnen komen en op basis van mijn ranglijst zou dat gerechtvaardigd zijn geweest.

Baker is een downfield-expert die wint met een krappe dekking en high-end routes flitst als een X-ontvanger. Hij heeft misschien niet zo’n grote impact in het begin, maar zou zich op die positie als rookie goed kunnen ontwikkelen achter Kendrick Bourne. Maar wees niet geschokt als je ziet dat hij een aantal impactplays maakt als verticale optie en uiteindelijk aandringt op meer speeltijd naarmate het jaar vordert.

De Patriots hadden dringend behoefte aan een brede ontvanger om hun nieuwe beginnende quarterback te helpen en enkele van hun eigen dienstdemonen op deze positie uit te drijven. Voor het eerst sinds een tijdje heb ik een goed gevoel over waar de Patriots naartoe gaan als ontvanger.

Jonathon Brooks naar de Carolina Panthers

De Panthers waren stilletjes een van de meest behoeftige teams in de running back-positie, ondanks dat Chuba Hubbard hen vorig jaar acceptabel spel gaf na de flop van Miles Sanders als starter.

Dave Canales heeft consequent zijn toewijding aan het hardloopspel benadrukt wanneer hij met het publiek sprak:

Je hecht niet zoveel belang aan het opbouwen van een haastige aanval en schiet dan op ‘acceptabel’ op je RB1-plek.

Jonathon Brooks komt binnen, die tot ver buiten dat gebied zal schieten als hij raakt.

Brooks, vers van een kruisbandscheur, zal niet 100% aan het seizoen kunnen beginnen, maar zou tegen het einde van het jaar een verschrikking kunnen zijn, net zoals Breece Hall vorig jaar was, naarmate hij verder kwam van zijn knieblessure. Het gebrek aan kracht van de Panthers bij de aanval zal een deel van het fantasy-enthousiasme voor boeken op afstand houden, maar hij is een sterke optie laat in ronde 1 van dynastie-rookie-drafts en iemand die zinvol is in bepaalde herontwerp-builds.

Trey Benson tegen de Arizona Cardinals

Helaas zijn de onvermijdelijke realiteiten van de NFL blessures en chaos. Met dat in gedachten is de landingsplaats van Trey Benson lang niet zo slecht als het op het eerste gezicht lijkt.

De Cardinals stonden vorig jaar stil op de zevende plaats wat betreft hun haastige EPA en twaalfde wat hun succespercentage betreft. Deze aanval werd goed gecoacht en opgezet om een ​​sterke haastige aanval in te zetten.

James Conner was daar de voornaamste begunstigde, maar speelde slechts 13 wedstrijden. Als hij meer tijd mist, zou Benson een enorme upgrade zijn ten opzichte van sommige van de jongens die hem in 2023 steunden – tot het punt dat, als hij op het veld komt en schittert in dit ondergewaardeerde ecosysteem, hij misschien een moeilijke man is om te sturen terug naar de zijlijn.

Op zijn minst kan Benson meer doen met minder vanuit een aanrakingsperspectief. Het zal me niet verbazen als hij tegen het einde van het seizoen een hoge werkdruk krijgt en gaandeweg een fantasiestarter wordt.

Adonai Mitchell naar de Indianapolis Colts

Ik ben veel hoger dan de consensus over de ontvangerkamer van de Colts, maar ik zou zeker erkennen dat ze vóór de conceptversie meer nodig hadden van de verticale X-ontvangerpositie. AD Mitchell is de perfecte optie om voor die rol te zorgen.

Mitchell viel enigszins in de draft omdat sommige teams hem beschuldigden van interviews en culturele zorgen. Chris Ballard ging aan de slag om Mitchell te verdedigen in de nasleep van deze beschuldigingen.

Op het veld is hij precies het type ontvanger dat de Colts nodig hadden. Mitchell is een pure grensontvanger die gedijt als hem wordt gevraagd om te winnen als verticale balwinnaar of routeloper in geïsoleerde situaties. Michael Pittman Jr. is de volume-hog flanker-ontvanger die kan winnen in de korte en middellange gebieden. Josh Downs is een speelautomaatontvanger die in dezelfde sectoren gedijt.

Het enige gebied dat ze misten, is waar Mitchell op zijn best opereert.

Jermaine Burton naar de Cincinnati Bengals

Jermaine Burton heeft eerste ronde brede ontvangerfilm. Hij had geen zuiver karakterrapport uit Alabama. Eerlijk gezegd was ik verrast dat hij zo hoog ging als ronde 3.

De Bengals grepen de kans op Burton en hopen een kritieke behoefte op de brede ontvangerpositie te vervullen. Ze lieten Tyler Boyd lopen en hebben vanaf de sprong een opening naar binnen. Op de lange termijn moet Cincinnati overwegen om Tee Higgins buiten te vervangen. Dat is waar ik denk dat Burton zou moeten passen.

Burton wint als externe ontvanger, zowel als afscheider op hoog niveau tegen mandekking als in krappe dekkingssituaties. Dat klinkt als de perfecte optie om de Bengals-aanval te verzorgen. Joe Burrow houdt ervan de bal over het veld te duwen naar zijn vertrouwde opties en vindt het niet erg om betwiste situaties uit te proberen. Als Burton dat vertrouwen zowel op het veld als daarbuiten kan verdienen en behouden, heeft hij het vermogen en de landingsplaats om een ​​heleboel jongens vóór hem te overtreffen.

De hele dag 3 keuzes van de Miami Dolphins

Het toevoegen van zowel Jaylen Wright bij running back als Malik Washington bij wide receiver was gewoon zo klassiek Miami.

Je kunt kibbelen over de waarde die de Dolphins hebben opgegeven om Wright over te nemen en je zorgen maken over de ontwikkelingscurve waarmee hij te maken krijgt als hij naar de competitie gaat. Hij moet echter de ruimte krijgen die hij nodig heeft om te gedijen in deze aanval en door wijd open rijstroken te kunnen rijden. Hij maakt misschien geen grote impact in het eerste jaar, maar zou op de lange termijn de vervanger van Raheem Mostert kunnen zijn.

Washington was een van ‘mijn jongens’ in de draft en was een koopje in ronde 6. Hij past perfect in dit schema als een pre-snap motion-optie die buiten de slot kan spelen en na de catch kan winnen. Hij zal op dit moment geen fantasie-optie zijn met Tyreek Hill en Jaylen Waddle in de plaats, maar ik wed dat hij voor een aantal grote momenten opduikt als en wanneer hij speeltijd verdient.

Fantasie past, we ondervragen

Keon Coleman naar de Buffalo Bills

Keon Coleman heeft problemen met het scheiden van de berichtgeving door de pers en door mannen. Dat is gewoon een onvermijdelijke realiteit als je zijn film bekijkt. Hij heeft echter duidelijke sterke punten. Hij diagnosticeert de zonedekking goed, heeft invloed en heeft sterke, zelfverzekerde handen die midden in het veld werken. Er zijn toepassingen voor een speler als deze, maar ik weet niet zeker of Buffalo de beste plek is om hem te zien.

Het baart mij zorgen dat Brandon Beane zei dat Coleman de X-ontvanger zou zijn bij deze overtreding, terwijl ik denk dat hij het beste kan worden ingezet als een grote speler of, op zijn minst, een op beweging gebaseerde flanker bij de profs. Ik begrijp het; de Bills hebben een overvloed aan slotontvangers en interieuropties, maar dat maakt de projectie van Coleman er niet eenvoudiger op.

Als je dit type ontvanger in die X-rol weggooit, worden ze doorgaans een doelwit met een laag percentage dat uitsluitend wint met een krappe dekking. Natuurlijk is Josh Allen de juiste quarterback om die ramen te testen en de bal in kleine gaatjes te schieten voor Coleman.

Over het geheel genomen denk ik dat Coleman een kwaliteitsprofessional moet zijn en de Bills moet helpen als een over-the-middle-ontvanger. Ik ben er minder zeker van dat de Bills zojuist hun behoefte aan een echte WR1 hebben opgelost om Stefon Diggs te vervangen. Misschien is dat niet waar ze naar op zoek zijn, en in plaats daarvan zijn ze van plan om vier jongens te laten strijden om ergens tussen de 80 en 100 meter te eindigen. Op dit moment denk ik dat ze dat soort passcatcher-korps hebben.

Marshawn Lloyd aan de Green Bay Packers

Het nieuwe contract van Josh Jacobs is een opgeblazen contract van jaar tot jaar. Het nemen van Marshawn Lloyd in ronde 3 lijkt te bevestigen dat de Packers niet volledig aan hem toegewijd zijn als een meerjarig speelfilmpje.

Lloyd is een explosieve rusher die met evenwicht rent. Hij zou dezelfde veelzijdigheid bieden als Jacobs op zijn best. Het probleem is dat als Jacobs goed presteert en optimaal presteert, Lloyd zelden het veld zal zien.

Ik had dit seizoen veel interesse in Jacobs als fantasiekeuze, omdat ik over het algemeen high ben in deze overtreding. En ondanks zijn onhandige problemen, denk ik dat Lloyd een interessant vooruitzicht is. Het feit dat ze dezelfde overtreding begaan, zorgt ervoor dat ik alles in twijfel trek en alles geloof over hoe dit uitpakt.

Roman Wilson naar de Pittsburgh Steelers

Uiteindelijk denk ik dat Roman Wilson in de gevreesde ‘goed voor echt voetbal, eh voor fantasie’-emmer terecht zal komen. Hij past stilistisch bij de Steelers. Hij blokkeert en kan gedijen op sommige van de routes die Arthur Smith kiest voor spelactie.

Ik vind het gewoon moeilijk om een ​​snelle ontvanger te zien die zich niet consequent onderscheidt als een hoge doelverdiener. Een ander soort wideout kan ervoor gezorgd hebben dat Pittsburgh het passerende spel opende. Voorlopig verwacht ik nog steeds dat ze zullen proberen de NFL te leiden in spoedpogingen.

Malachi Corley naar de New York Jets

Malachi Corley is een goede voetballer en wint met de bal in zijn handen. Op het gebied van gadgetontvangers is hij verder dan sommige van de mislukte achtervolgingen van dit archetype van ontvanger, oftewel het achtervolgen van Deebo Samuel. Hij is echter nog steeds een specifiek type ontvanger die de juiste inzet nodig heeft. Dat maakt me zenuwachtig als we Nate Hackett de opdracht geven toezicht te houden op die rolontwikkeling.

Voor mij hadden de Jets nog een perimeterontvanger nodig om mee te doen aan de rotatie en mogelijk te starten als Mike Williams de tijd mist. Corley profileert zich niet als die kerel.

Luke McCaffrey aan de Washington Commanders

Eerlijk gezegd dacht ik dat er aan het einde van de derde ronde betere ontvangers beschikbaar waren dan Luke McCaffrey. Het Rice-product projecteert als een hoogwaardige slotontvanger met een kort bereik die een lay-updoel kan bieden. Afhankelijk van je kijk op de huidige spelers op de dieptegrafiek, zou je kunnen beweren dat ze iets meer nodig hadden dan dat.

Ik ben behoorlijk optimistisch over Terry McLaurin als nummer 1 wideout en denk dat Jahan Dotson veel beter is dan zijn productie aangeeft. Dus ik maak me niet al te veel zorgen als een beginnende ontvanger geen grote deuk maakt in de passerende spelrotatie van de Commanders.