Bisschop Sankey wil misschien wat champagne klaarmaken. Zijn dagen als de laagste ‘eerste van het bord’ in de geschiedenis van de NFL Draft zijn misschien geteld.
Dat stukje vreemde trivia is een solide introductie tot de running back-klasse van 2024, waarbij Sankey in 2014 headliner was van een groep die vol tekortkomingen leek te zitten en geen sterrenkracht had. Het resultaat: Running backs werden bevroren uit de eerste 53 keuzes, wat ertoe leidde dat Sankey een record vestigde voor de diepste “eerste running back geselecteerd” toen hij 54e overall werd naar de Tennessee Titans.
Tien jaar later zou de klasse van running backs in het selectieproces van deze maand Sankey kunnen onttronen als de langste draft die wacht op de positie in de geschiedenis van de competitie.
Het is een running back-klasse die niet verstoken is van talent, maar zeker een bepalende superster mist in een draft die boordevol quarterbacks, wide receivers en aanvallende lijnwachters zit. Het is ook een positie geworden waarin de devaluatie nu op de draft night begint, dankzij een competitie die meer dan ooit neigt naar overleven door middel van commissies en hiaatvullende kortetermijncontracten onder de elitespelers.
De realiteit wordt nooit duidelijker dan wanneer je de klasse van alle personeelsafdelingen beoordeelt, die nog steeds bijna volledig uit de pas lopen als het gaat om het rangschikken van de beste running back-vooruitzichten van 2024. Misschien wel het enige dat hen verenigt in een unieke mening over de klasse is dat het een slecht jaar is voor franchises die op zoek zijn naar een ster die alles kan. Dit na de draft van 2023 bood een van de grootste no-brainer running back-evaluaties in de recente geschiedenis, waarbij Bijan Robinson uit Texas de consensus nummer 1-speler was op de positie op vrijwel elk draftboard in de competitie. Het resultaat was dat de Atlanta Falcons Robinson selecteerden met de nummer 8 algemene keuze, wat het hoogste punt was voor een running back sinds Saquon Barkley in 2018 nummer 2 werd.
Dit jaar kon het landschap niet anders zijn.
‘Er is niemand in de buurt van Bijan of [Jahmyr] Gibbs of als je teruggaat [to previous drafts]zelfs enkele goede jongens uit de tweede ronde [from the 2022 draft] zoals een Breece Hall en Kenneth Walker”, zei een algemeen directeur van AFC over de klas. “Maar als je bij de derde en vierde komt [rounds]Ik denk dat er een goede waarde op het bord zal zitten met jongens die solide kunnen zijn. Ik betwijfel gewoon of iemand uit deze ronde een all-down-speler met een hoge impact wordt. Dat is prima, want ik denk sowieso niet dat dit een sjabloon is voor deze functie.”
In zekere zin is het een klasse die de typische eb en vloed van talent vertegenwoordigt die de afgelopen jaren schijnbaar elke positie behalve de brede ontvanger heeft beïnvloed. Eén talentenbeoordelaar merkte op dat dit een goed jaar is voor quarterbacks aan de top, maar dat de competitie volgend jaar zal spreken over die positie als een aanzienlijke zwakte, mogelijk zelfs zo mager als de draft van 2022, die slechts één selectie opleverde: Kenny Pickett – in de eerste 73 keuzes. De keerzijde van dat grootboek? De running back-klasse van 2025 zal naar verwachting sterk zijn en mogelijk een trefzekere topspeler in de groep bevatten.
Dit jaar zal het meer gaan over een buffet van eigenschappen en schema’s die de pikorde bepalen. Het is ook een klasse die veel diepgang in de middelste rondes zou kunnen hebben. Een algemeen directeur van NFC suggereerde dat, ook al ontbreekt het aan sterrenkracht aan de top, er wel twaalf tot vijftien running backs zouden kunnen worden opgesteld vanaf de top van de tweede ronde tot het einde van de vierde. Velen met de hoop een speler met enkele rode vlaggen te veranderen in een completere speler.
“Ik denk dat er een paar heel productieve spelers in kunnen zitten, waarbij een man in de vierde of vijfde ronde terechtkomt en met de juiste staf en het juiste schema komt en echt overtreft wat we allemaal dachten dat hij zou kunnen zijn”, zei de GM.
Het zou natuurlijk niet ongekend zijn. Zelfs in de laagste klassen. Die Sankey-draft leverde bijvoorbeeld vierde-rounder Devonta Freeman op, die gemiddeld bijna 1.600 yards haastte en ontving, en 14 touchdowns in 2015 en 2016, waardoor de Falcons naar een Super Bowl-optreden werden gestuwd. Freeman maakte beide jaren deel uit van de Pro Bowl-selectie, voordat blessures zijn carrière ontspoorden. En een jaar vóór de Sankey-draft, in een running backs-klasse uit 2013 waarin ook geen eerste-rounder zat, plaatsten de Pittsburgh Steelers Le’Veon Bell op de 48e plaats in het algemeen klassement, wat het toneel vormde voor een speler die een van de beste running backs was. in de competitie tijdens zijn eerste vijf seizoenen, waarmee hij drie Pro Bowls en twee All-Pro-teams maakte.
Dus met dat in gedachten is hier een korte blik op een handvol running backs die in de middelste rondes van deze draft zullen worden geplaatst, samen met de vooruitzichten van elke speler van een competitie-evaluator.
Jonathon Brooks, Texas
Hij is de ‘wat als’-speler in de klas onder de talentbeoordelaars.
Brooks scheurde zijn kruisband in de elfde wedstrijd van het seizoen voor de Longhorns. Meerdere beoordelaars vertelden Yahoo Sports dat ze denken dat hij gemakkelijk de nummer 1 van de consensus in dit ontwerp zou zijn geweest als hij niet gewond was geraakt. Maar alleen al van de film – eigenlijk maar één seizoen ervan – neigde het totale pakket van Brooks naar het sterrengebied.
De Dallas Cowboys hadden een privébezoek bij hem en hun keuze voor de tweede ronde (56) heeft gelijk over waar sommigen denken dat running backs van het bord zouden kunnen komen.
“Ik geloof nog steeds dat hij de eerste running back zal zijn, zelfs met de blessure”, zei een algemeen manager van AFC. “Hij was geweldig voordat hij gewond raakte. … Het is een beetje zorgelijk om de productie maar een jaar te zien, maar je kunt er ook naar kijken alsof dat minder slijtage is.”
Als een van de kandidaten om als eerste van het bestuur te komen, hebben een paar beoordelaars Wright dit jaar aanbevolen voor ons All-Juice Team. Zijn positieve punten waren onder meer de prototypische grootte op de positie en snelheid en atletisch vermogen op hoog niveau. Net als Brooks liet hij ook zien dat hij op zijn minst een capabele ontvanger in het achterveld kon zijn. Een NFC-scout noemde Wright de speler die hoger kon gaan dan mensen verwachten – mogelijk zelfs de eerste paar keuzes van de tweede ronde.
‘Stoere loper,’ zei de verkenner. “Straft jongens als ze hem slaan.”
Corum, een andere speler die door een paar beoordelaars werd gegooid voor de kandidatuur van het All-Juice Team, wordt niet algemeen beschouwd als de waarschijnlijke eerste running back. Dat gezegd hebbende, is er brede overeenstemming dat hij het soort personagespeler is dat interviews kan winnen en een verrassende keuze zou kunnen zijn op basis van plannen en connectie met een staf. Met zijn lengte van 1,80 meter heeft hij niet het formaat van de bovenste plank waar de meeste teams naar op zoek zijn, maar bij sommige overtredingen worden ook kortere ruggen creatiever ingezet. Hij zal waarschijnlijk meer een schemaselectie zijn dan een speler die bij alle stijlen past. Een NFC-scout zei dat de ‘hoopvolle’ comp voor Corum Ray Rice zou zijn, maar voegde eraan toe dat hij zich profileert als een iets atletischere Devonta Freeman.
“Hij was explosiever en liep harder in het kleine deel van de wedstrijden van 2022 dat ik zag”, zei de NFC-scout. ‘Er bestaat een kans dat hij een mentale kater heeft [previous offseason meniscus] chirurgie.”
Een andere populaire suggestie van het All-Juice Team – hij maakte feitelijk het laatste team – Lloyd heeft kleine handen en had onhandige problemen. Er zijn duidelijk verdeelde meningen over hem. Sommigen geloven dat hij een kandidaat is om als eerste running back te worden opgenomen, terwijl anderen denken dat hij niet in de top vijf staat op de positie. Een algemeen directeur van AFC achtte het onhandige gedoe van Lloyd ‘repareerbaar’ en wees naar Lloyd als de running back die volgens hem het meeste potentieel heeft om ergens midden in de draft te worden meegenomen en vervolgens een grote hit te worden.
“Hij is gebouwd om veel carry’s te krijgen in games”, zei de GM. “Een goede Senior Bowl-week gehad. Hij liet zien dat hij alles kon. USC heeft hem vorig seizoen ook niet zo goed ingezet als mogelijk was.”
Hij liep niet het 40 meter lange sprintje en deed geen shuttlewerk bij de NFL-scoutingcombinatie of de profdag van Wisconsin. Dat heeft indruk gemaakt op de beoordelaars. Het was duidelijk dat er binnen de personeelsgemeenschap een geloof bestond dat evaluatoren zijn snelheid en behendigheid zouden kunnen testen. Toen dat niet gebeurde, voelde het alsof het zijn kansen om de eerste running back te worden, elimineerde.
Toch zijn Allens gespierde 6-1, 235-pond formaat en imposante lichaamsbouw opvallend. Hij was ook net twintig geworden en had in de drie jaar dat hij daar werkte een enorme productie in Wisconsin. Een AFC-evaluator zei dat Allen enig ‘Derrick Henry’-potentieel had in termen van zijn speelstijl.
“Hij is fysiek een freak op zijn twintigste”, zei de beoordelaar. “Er zijn niet veel jongens die zo gebouwd zijn. … Achter een goede aanvalslinie zou hij heel effectief kunnen zijn.’
Als kandidaat om als eerste running back te worden genomen, bevindt hij zich in dat ‘totaalpakket’-gebied met Brooks. Hij liep een snel sprintje van 4,39 over 40 meter op de scoutingcombinatie en toonde het atletische vermogen dat er zo veelbelovend uitziet. Hij had twee jaar productie in de staat Florida nadat hij was overgeplaatst vanuit Oregon, maar niet veel ‘heavy load’-games. Beoordelaars waren fans van zijn atletisch vermogen, groei en veelzijdigheid die hij toonde, vooral als passcatcher. Maar er was een interessant meningsverschil over hardloopstijl. Een NFC-beoordelaar die gelooft dat Benson op de juiste manier zou kunnen gedijen in de NFL, zei dat Benson zich moet inzetten voor consistenter contactspelen in plaats van te zoeken naar schone loopbanen.
“Hij kan fysiek zijn, maar hij ziet eruit alsof hij soms een beetje een plooijager is”, zei de NFC-beoordelaar. “Ik wil daar niet al te kritisch over zijn. Het past bij zijn snelheid en zorgt voor grote plays. Maar het atletische niveau staat op het punt een enorme sprong te maken in de verdediging waarmee hij wordt geconfronteerd en soms zal hij gewoon moeilijke meters moeten nemen.
Gezien als een potentiële top running back voorafgaand aan de maaidorser, raakte de voorraad van Estime een bakstenen muur toen hij een sprint van 4,71 40 meter naar de maaidorser liep. Gebouwd in de vorm van een straffende, fysieke rusher met formaat, had hij de afgelopen twee jaar veel productie op hoog niveau in de Notre Dame. De beoordelaars waren erg geïntrigeerd door de vraag waar zijn snelheid terecht zou komen… en toen was er de plof van de maaidorser. Hij liep een veel betere onofficiële tijd op zijn profdag en registreerde zich in de hoge 4,5 seconden en de lage 4,6 seconden, maar het is moeilijk om de eigenaardigheid van wat er in Indianapolis gebeurde uit te wissen. Hoewel het van invloed zou kunnen zijn geweest op de manier waarop personeelsafdelingen zijn plafond zien, bleef zijn vloer als productieve fysieke verandering van tempo intact.
“Ik weet niet wat er is gebeurd [at the combine] met die 40, maar ik heb niet het gevoel dat dit op de tape wordt weerspiegeld”, zei een NFC-verkenner. “Er zijn toneelstukken waarbij hij, wanneer hij het open veld betreedt, gemakkelijk van iedereen wegrent – en dat is niet wat een running back van 4,71 doet.”
