SACRAMENTO, Californië – Stephen Curry kreeg eindelijk een open blik en krulde zich eindelijk rond een scherm om een van die momentum-bevattende, menigte-stille maanballen de nacht in te laten gaan.
De belaagde blik op zijn uitgeputte gezicht was niet representatief voor het resultaat van het schot – het ging erin – maar het fluitsignaal van de scheidsrechter blies om elke gedachte een halt toe te roepen dat Curry’s moment in een beweging zou kunnen veranderen.
Een aanvallende overtreding op Warriors-rookie Brandin Podziemski bracht hem open.
Zo ziet de dood van een dynastie eruit. Nieuwe gezichten, niet in staat om het ritme van een precieze timingovertreding volledig vast te leggen. Oude gezichten, niet in staat de kampioensvorm vast te leggen die de beelden creëerde die de afgelopen tien jaar in onze gedachten zijn getatoeëerd.
De Golden State Warriors droegen de truien van een kampioen, en dit seizoen konden soms strepen tevoorschijn komen die optimisme opwekten, maar het einde was rechtvaardig, snel en beslissend door toedoen van de bloeddorstige Sacramento Kings.
Slaap lekker.
De Warriors hadden twee wegoverwinningen nodig om zich te kwalificeren voor het achtste reekshoofd in de play-offs van de Western Conference, maar kwamen niet in de buurt van het voldoen aan de eerste vereiste; hun seizoen eindigde dinsdagavond in Golden 1 Center met 118-94.
Als het einde lelijk was, en het zeker een komedie van fouten, ongelukken en langzame bewegingen was, zou het laagseizoen hun play-in-inspanningen kunnen evenaren. Er zit een duidelijkheid in die er niet was toen ze afgelopen mei in de halve finales tegen de Los Angeles Lakers vielen.
Het schrikbeeld van het Draymond Green-Jordan Poole-incident hing het afgelopen seizoen boven de hoofden en geesten van de toenmalige titelverdediger, en er zou pas in de zomer een oplossing komen, toen Poole werd verhandeld.
Deze keer bestaat zo’n excuus niet, geen manier om de ifs te rationaliseren waar zoveel teams zichzelf van overtuigen na een eerder dan verwacht ontslag uit de competitie. Het was een diep team, met tekenen van belofte. Ergens in de mix van oud en jong stond een goed team, maar het zou voor een coach onmogelijk zijn om het te lokaliseren. Een perfecte klus was nodig om de Warriors uit de modder te halen en terug naar bekendheid en perfectie te brengen, zelfs voor meerdere keren kampioen wordt, is onrealistisch.
Het is een onmogelijke opgave om de opkomst van Podziemski, Johnathan Kuminga, Moses Moody en anderen in evenwicht te brengen met de behoeften van de veteranen.
De emoties van de nacht waren rauw, maar verdoezelden niet wat we allemaal zagen, wat ze allemaal voelden. Alle principes waren het met elkaar eens.
“Het heeft ons fysiek gebracht”, zei Warriors-coach Steve Kerr. ‘Ze domineerden ons fysiek… totale overheersing, ze verdienden het vanavond. Geef ze de eer.”
Jarenlang hoefden de Warriors niet groter te zijn dan wie dan ook: ze waren sneller aan de bal, sneller met reflexen en klaar als er buigpunten kwamen om het momentum te veranderen of de hoop weg te rukken.
Curry kon het zelf zien en wees erop dat de Kings elke 50-50-bal kregen. Het is een uitspraak die op dit moment bijna cliché is: verliezende teams zeggen dat de marge tussen dat eindresultaat en het bereiken van de andere kant klein is. Maar op deze avond symboliseerde het alles wat de Warriors niet meer hebben, alles wat andere teams hebben ontdekt door te kijken.
Bij elke Warriors-kampioenschapsronde pikten teams signalen op. Overblijfselen van kampioenschaps-DNA bleven achter op de vloeren van overwonnen uitdagers, andere franchises plukten belangrijk personeel uit de Bay Area weg om de geheimen prijs te geven.
Je kon het zien aan de knuffels die Curry gaf na de laatste zoemer, waarbij hij voormalig teamgenoot Leandro Barbosa, een lid van de technische staf van Kings, omhelsde. Kings-veteraan-aanvaller Harrison Barnes won in 2015 een kampioenschap met de Warriors en vertrok toen Kevin Durant daarheen ging. Kings-coach Mike Brown was jarenlang een vertrouwde assistent van Kerr voordat hij een jaar geleden de Kings-baan aannam, en nadat hij Curry vorig jaar in Game 7 had zien ontploffen voor die 50-ball, werd het spelplan bedacht om hetzelfde resultaat te voorkomen.
Curry werd geconfronteerd met een passrush en vond geen rijstroken. Als het niet één paar handen was, was het een andere. Als het deze koningen niet waren geweest, zou het iemand anders zijn geweest, lang ledematen en zelfverzekerd, wanhopig op zoek naar NBA-royalty’s.
“Vanavond was een extreme versie, ze herinneren zich wat er vorig jaar is gebeurd”, zei Curry. “Ik ken Mike B en de manier waarop hij de defensieve kant benadert. Het verbaast mij niet dat er overal lichamen lagen. Zet je hoed voor hen op. Ze hebben ons er de hele wedstrijd mee belast, en konden er niet omheen.”
Curry hield vol dat hij nieuw was, dat hij klaar zou zijn voor een play-offwedstrijd als die vrijdag zou worden gespeeld, ook al had hij het de laatste twee maanden van het jaar moeilijk.
‘Ik ben hiervoor gebouwd en ik heb er zoveel tijd in gestoken. Er is geen medeleven, ‘oh, jij had deze last te dragen.’ Ik heb er alles aan gedaan om beschikbaar te zijn en te presteren op het niveau dat ik van mezelf verwacht. Nogmaals, ik wil gewoon winnen en in de best mogelijke situatie verkeren om dat mogelijk te maken.”
Het was een geweldige rit, zoals de Warriors het basketbal voor altijd hebben veranderd. Het dansen op hun graven bestaat alleen vanwege de gebroken harten en beschadigde psyches onderweg.
In een tijdperk waarin er geen dynastieën zouden moeten bestaan in de professionele sport, heeft deze langer geduurd dan verwacht. Dit Warriors-team heeft verschillende iteraties van zichzelf doorgemaakt, spelers gingen van jeugdig en fris naar ouder en geatrofieerd, en het moest zelfs een echte dood doorstaan door het onverwachte overlijden van assistent-coach Dejan Milojević in januari.
Het eist allemaal zijn tol, de herinneringen aan de geweldige momenten zijn nog steeds zo rijk, en de pijn van wat er aan de achterkant van de zweetgelijkheid komt, is nog steeds zo vers.
“We hebben veel ongelooflijke hoogtepunten meegemaakt. Een paar slechte dieptepunten,’ zei Draymond Green. “Maar de gemene deler is dat we elk scenario samen hebben doorlopen.”
Green verwees naar zijn teamgenoot die in juli te maken krijgt met onbeperkte vrije keuzevrijheid, Klay Thompson. Thompson bleef op de grond liggen en bekeek de scène na het teleurstellende verlies in het volle besef dat dit zijn laatste wedstrijd in een Warriors-uniform zou kunnen zijn.
En als dat zo was, zal de smaak moeilijk te vervangen zijn voor iemand die zo trots en veerkrachtig is. De man die terugkeerde van back-to-back ACL- en achillespeesblessures, de 34-jarige die een heroplevende post-All Star break had (18,9 punten, 45 procent shooting, 41 procent van 3), kon geen basket kopen toen de Warriors hadden wat verlichting nodig voor Curry. Thompson miste alle tien zijn schoten, waaronder zes vanuit de driepuntsafstand, in 32 minuten.
Toch was er de erkenning van Curry, Green en Kerr dat Thompson nodig is. Het was de eerste keer dat het trio samen en gezond was en zich niet kwalificeerde voor de NBA-play-offs.
“Ik denk niet dat er een scenario bestaat waarin Klay vertrekt en dat is de beste beslissing voor dit team en deze organisatie”, aldus Green. “Ze hebben niets dan respect, loyaliteit en vertrouwen getoond. Bij mij hebben ze het goed gedaan. Ze hebben goed gehandeld door Steph, goed gedaan door ons allemaal. Klay scheurde zijn kruisband (in de NBA-finale van 2019). Ze betaalden hem $160 miljoen.”
‘We hebben Klay terug nodig,’ zei Kerr. “Ik weet dat hij vanavond een zware nacht heeft gehad, maar waar hij voor ons voor staat, is de afstand. Hij heeft nog goede jaren te gaan. Ik weet dat ik namens iedereen spreek, we willen hem terug.”
‘Ik kon mezelf niet zien, niet met die twee jongens,’ zei Curry. ‘Ik begrijp de veranderingen in de competitie en je zult niet eeuwig blijven spelen. Maar zij willen winnen, ik wil winnen. Dat is het enige waar ik me zorgen over maak.”
De realiteit van de NBA lonkt, de beperkingen op het salarisplafond dreigen. Ja, de Warriors hebben diepe zakken en een eindeloos reservoir aan middelen, maar spelers worden duurder naarmate ze ouder worden, en ervaren point guard Chris Paul heeft een niet-gegarandeerde optie van $ 30 miljoen waarover het team moet beslissen – wat verlichting zou kunnen brengen in de boeken , maar trek ze verder weg van de strijd.
Ze vallen onder een van de twee restrictieve luxe belastingschorten, maar dat is zonder Thompson of draft picks.
En dan is er nog de andere realiteit die verband houdt met de financiële zaken, waar pariteit hardop wordt gezegd – Green erkende dit in zijn postgame-presser.
Kerr zei dat 46 overwinningen in een normaal jaar genoeg zouden zijn geweest om midden in de play-offs te staan.
Maar dit is geen normaal jaar – niet in de NBA en zeker niet in de Western Conference. En voor een team als de Warriors klinkt volgend jaar niet zo aantrekkelijk; het voelt alsof dit hen dichter bij de bodem zou kunnen brengen dan ze al zijn, aangezien ze 10e van de 15 teams zijn.
“Ik zie dat naarmate de competitie beter is geworden. Je wordt beter of slechter, en ik denk dat de competitie is verbeterd”, aldus Green. “Ik zie het niet noodzakelijkerwijs omdat we volgend jaar, als we er 46 zouden hebben, de vier of de zes zaadjes zouden zijn. We moeten het uitzoeken.”
Green knipt met zijn vingers en zegt dat hij zes overwinningen kon tellen die zijn team weggaf – en eerlijk gezegd zijn het er waarschijnlijk meer. Green’s schorsing in het begin van het seizoen en later een sabbatical vanwege incidenten op de vloer hielpen zeker niet, en het is onrealistisch om te verwachten dat hij de komende jaren, ongeacht de omstandigheden, een modelburger zal worden.
Curry is door dit alles heen de pleitbezorger van Green geweest, en het lijkt erop dat hij voor Thompson zal opkomen als de tijd daar is. Hij bleef de zin ‘Ik wil winnen’ herhalen, en bleef die stalen blik aanhouden, maar het is een zware taak om de natuurlijke tijd en een competitie te verslaan die blijft evolueren terwijl je de oude hits probeert te spelen.
